Άλλο, να διαπραγματεύεσαι την απόκτηση του Γκούτι κι άλλο να προτείνεις στον Στολτίδη συμβόλαιο με μόλις εκατόν πενήντα χιλιάρικα. Καλύτερα να τους πεις να έρθει να σε βοηθήσει αφιλοκερδώς για τρία – τέσσερα παιχνίδια μέσα στο καλοκαίρι από το να σου ζητεί λίγα και να του λες να τα κάνει ακόμα λιγότερα…
Στον Ολυμπιακό έχουν γίνει δύο τρεις μεταγραφές όλες με το προηγούμενο διοικητικό καθεστώς. Ο Μιραλάς κι ο Επστάιν ήρθαν στην ομάδα επί Κόκκαλη. Επί Κομινάκη, Λούβαρη, Καραχάλιου έφυγαν ο Πάντος κι ο Στολτίδης, πήγε ο μικρός Παπαδόπουλος στη Σάλκε κι ο Λεονάρντο δανεικός στη Βραζιλία. Επίσης έμεινε (επί του παρόντος) ο Λίνεν και δεν επέστρεψε ο Βαλβέρδε. Γράφω για τη νέα διοικητική τριάδα κι όχι για τον Βαγγέλη Μαρινάκη επειδή ο εφοπλιστής εγκατέστησε μεν τους τρεις αλλά ο ίδιος δεν έχει εμπλακεί ενεργά περιμένοντας να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση των μετόχων. Σωστά, αλλά ο Ολυμπιακός παίζει επίσημα σε τρεις βδομάδες και τα κενά του είναι τεράστια.
Καλές κι άξιες οι διαπραγματεύσεις στο βαθμό που γίνονται αλλά, χρειάζεται να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη κατάληξη.
Κι επειδή ο χρόνος είναι χρήμα, υπάρχει χρόνος που ξοδεύεται άσκοπα.
Όπως ο χρόνος που ξοδεύεται για να στέλνουν και να δημοσιοποιούν τις επιστολές τους οι κ.κ Βγενόπουλος και Βαρδινογιάννης. Αν υπήρχαν άμεσα διαθέσιμα λεφτά ο μεν πρώτος θα τα παρουσίαζε στο τραπέζι ο δε δεύτερος θα τα “έσπρωχνε” για μεταγραφές. Θεωρητικά όλοι έχουν λεφτά. Πρακτικά έχουν “διαθέσιμο” χρόνο που τον αφήνουν να περνάει…