Διαβάστε αναλυτικά όσα απάντησε ο Δημήτρης Διαμαντίδης:
-Είσαι άνθρωπος συγκρατημένος, χαμηλών τόνων όμως σε είδαμε μετά το τέλος του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας με τον Ολυμπιακό να πανηγυρίζεις έξαλλα την κατάκτηση του μαζί με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Ήταν μια απάντηση σε όλους αυτούς που σε αμφισβήτησαν τις τελευταίες βδομάδες, λέγοντας πως τελειώνουν τα ψωμιά σου; Πανηγύρισες με τον κ. Γιαννακόπουλο γιατί με αυτόν τον τρόπο αναγνωρίζεις τη μεγάλη προσπάθεια και την τεράστια οικονομική θυσία που κάνει το για το χτίσιμο μιας ομάδας που θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί;
«Ήταν ο πρώτος τίτλος της χρονιάς. Υπήρχε πίεση και άγχος γιατί χάσαμε δυο φορές φέτος στο πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό. Θέλαμε πολύ να κερδίσουμε αυτό το παιχνίδι. Πανηγύρισα έξαλλα γιατί έτσι μου βγήκε εκείνη τη στιγμή. Ήταν κάτι το αυθόρμητο. Πανηγύρισα μαζί με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο γιατί βάζει πολλά λεφτά στην ομάδα σε καιρούς δύσκολους για όλους και ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας ανήκει σ’ αυτόν. Το χαρήκαμε όλοι κι εγώ κι αυτός και τα υπόλοιπα παιδιά. Όσο για το αν τελείωσαν τα ψωμιά μου, δεν έχω να πω κάτι γι’ αυτό. Ο καθένας μπορεί να πει ότι θέλει. Εγώ αυτό που θέλω είναι να βελτιώνεται η ομάδα κι εγώ από την πλευρά μου να την βοηθάω όσο περισσότερο μπορώ».
– Πολλοί από το «σινάφι» μας λένε πως δεν επιστρέφεις στην Εθνική ομάδα γιατί δεν μπορείς να κρατήσεις δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη και γιατί διαπιστώνεις πως λόγω σωματοδομής και λόγω κόπωσης θα πρέπει πλέον να προσέξεις τον εαυτό σου για να μπορέσεις να ανταποκριθείς στον δύσκολο ρόλο του ηγέτη του Παναθηναϊκού. Τι ισχύει τελικά;
«Έχω πει ότι το κεφάλαιο εθνική ομάδα έχει τελειώσει για μένα. Δεν μπορώ να αγωνίζομαι και το χειμώνα και το καλοκαίρι. Δεν θέλω να αναφερθώ ξανά σε αυτό το θέμα. Το έχω κάνει πολλές φορές. Αυτοί που ανακινούν αυτό το θέμα κάνουν κακό όχι μόνο σε μένα αλλά και στα παιδιά που παίζουν κάθε καλοκαίρι και κάνουν μεγάλη προσπάθεια. Θα πρέπει όλοι να ασχολούνται μ’ αυτούς και όχι με τους απόντες γιατί η αυτή η ομάδα έχει χαρίσει σε όλους πολύ μεγάλες χαρές».
– Ποιον θεωρείς πιο χαρισματικό από τους προπονητές με τους οποίους συνεργάστηκες;
«Ο πιο χαρισματικός προπονητής κατά τη δική μου άποψη αλλά και κατά γενική ομολογία είναι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς»
– Περιέγραψε μας τη σχέση σου με τον Αργύρη Πεδουλάκη και ποια θεωρείς τα δυνατά του σημεία ως προπονητή;
«Η σχέση μου με τον κόουτς είναι όπως κάθε σχέση παίκτη-προπονητή. Ανέλαβε την ομάδα σε ένα δύσκολο σημείο και προσπαθούμε όλοι μαζί να κρατήσουμε τον Παναθηναϊκό στο υψηλότερο επίπεδο. Όσο για το ποια είναι τα δυνατά του σημεία, δεν είμαι προπονητής και δεν μπορώ να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση».
– Ποια είναι η γνώμη σου για τον προπονητή Παναγιώτη Γιαννάκη;
«Με τον κ. Γιαννάκη συνεργάστηκα αρκετά χρόνια στην Εθνική ομάδα και φέραμε πολλές επιτυχίες. Είναι ένας πολύ καλός προπονητής που έχει δώσει πολλές χαρές στον κόσμο τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής. Η πορεία του όλα αυτά τα χρόνια ως παίκτης και προπονητής το φανερώνει αυτό. Δεν χρειάζεται να πω κάτι εγώ για τη διαδρομή του. Η πορεία του δείχνει ποιος είναι».
-Ποιο είναι το ελάχιστο που θα έβαζε θετικό πρόσημο στην εφετινή χρόνια του Παναθηναϊκού; Μόνο το Κύπελλο είναι αρκετό;
«Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να απαντήσουμε σ’ αυτή την ερώτηση γιατί είναι σε εξέλιξη η χρονιά. Είναι θετικό που κατακτήσαμε τον πρώτο τίτλο της χρονιάς και θα πρέπει να προσαρμοστούμε όλοι στα καινούργια δεδομένα που έχει αυτή η σεζόν για την ομάδα. Είμαστε μέσα σε όλους τους στόχους. Στο πρωτάθλημα έχουμε μείνει λίγο πίσω αλλά έχει πολύ δρόμο ακόμη. Στην Ευρωλίγκα θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να προκριθούμε στην επόμενη φάση».
-Τι θα μπορούσε να σε κάνει να φύγεις από τον Παναθηναϊκό;
«Δεν το σκέφτομαι αυτό το πράγμα. Εγώ θέλω να μείνω στον Παναθηναϊκό».
-Γιατί ο Παναθηναϊκός παρουσιάζει τόσα πολλά «σκαμπανεβάσματα» στην απόδοσή του;
«Γιατί είναι μια ομάδα που έχει κάνει πολλές αλλαγές πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Είχε αρκετούς τραυματισμούς και είναι λογικό να μην παρουσιάζεται όπως θα θέλαμε. Η ομάδα πάντως δείχνει να συνέρχεται και να παίζει καλύτερα όσο περνά ο χρόνος».
-Αγωνιζόσουν υπό τις οδηγίες του Ζέλικο Ομπραντοβιτς για οκτώ χρόνια. Επίσης, από την περσινή ομάδα του Παναθηναϊκού, μόνο εσύ και ο Κώστας Τσαρτσαρής παραμείνατε και φέτος στο «τριφύλλι». Αντιμετώπισες κάποιο πρόβλημα… προσαρμογής στις απαιτήσεις και τα «θέλω» του Αργύρη Πεδουλάκη;
«Σίγουρα όταν γίνεται μια αλλαγή και έρχεται ένας νέος προπονητής αντιμετωπίζεις πρόβλημα… προσαρμογής. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να θέλει να βάλει κάποια νέα πράγματα απ’ αυτά που γνώριζες και θεωρούσες δεδομένα. Είναι θέμα προσαρμογής στα καινούργια πράγματα που ζητάει. Προσπαθούμε όλοι να αφομοιώσουμε τη φιλοσοφία και τον τρόπο δουλειάς του προπονητή».
-Ξεχωρίζεις κάποιον τίτλο που κατέκτησες;
«Όχι, ο κάθε τίτλος είναι ξεχωριστός διότι έρχεται μετά από μεγάλη πίεση και προσπάθεια. Όλοι οι τίτλοι σε κάνουν να νιώσεις περήφανος όπως για παράδειγμα αυτοί που κατακτήσαμε με την Εθνική ομάδα αλλά και με τον Παναθηναϊκό. Σου δίνουν ένα αίσθημα χαράς και ικανοποίησης και δικαίωσης των κόπων και των προσπαθειών σου. Αισθάνεσαι περήφανος που τα κατάφερες και όταν πετυχαίνεις να τους κατακτήσεις αισθάνεσαι απελευθερωμένος και νιώθεις πραγματικά πολύ όμορφα».
-Ποια είναι η καλύτερη ομάδα που είχε ο Παναθηναϊκός;
«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια. Όλες οι ομάδες στις οποίες αγωνίστηκα από την ημέρα που ήρθα στον Παναθηναϊκό ήταν πολύ δυνατές και φτιάχτηκαν για να διεκδικήσουν και να κατακτήσουν τίτλους. Νιώθω τυχερός που ήμουν μέλος τους και γεύτηκα τη χαρά της κατάκτησης τόσων τίτλων».
-Δεδομένων των συντριπτικών αλλαγών που έλαβαν χώρα στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι, σου πέρασε από το μυαλό η σκέψη της αποχώρησής σου από την ομάδα (;) ή αντιμετώπισες την όλη κατάσταση ως μια καινούργια πρόκληση;
«Προβληματιζόμουν με την κατάσταση, με τις αποχωρήσεις παικτών και προπονητών. Ήθελα να δω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα αλλά δεν είχα στο μυαλό μου να φύγω. Υπήρξε μόνο κάποιος προβληματισμός με όσα συνέβησαν το καλοκαίρι. Τώρα είμαστε εδώ πέρα, συμμετέχουμε σ’ αυτή τη νέα προσπάθεια και προσπαθούμε όλοι μαζί για το καλύτερο».
-Περίμενες ερχόμενος στον Παναθηναϊκό πως θα αποτελούσες σύμβολο για την ομάδα και τον κόσμο της, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Φραγκίσκο Αλβέρτη;
«Δεν θεωρώ ότι αποτελώ σύμβολο για τον κόσμο. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης είναι κάτι ξεχωριστό για την ομάδα. Ήταν ο μοναδικός που έπαιξε τόσα χρόνια, προσέφερε πολλά, κατέκτησε τίτλους. Είμαι χαρούμενος που ήμασταν συμπαίκτες τα προηγούμενα χρόνια. Με τη στήριξη της διοίκησης, εμείς και οι προπονητές, προσπαθούμε τώρα να δίνουμε το 100% για να έρθουν κι άλλες επιτυχίες. Είμαι χαρούμενος που είμαι μέλος αυτής της ομάδας. Έζησα απίστευτες στιγμές και νιώθω τυχερός και χαρούμενος που παίζω σ’ αυτή την ομάδα».
Διαμαντίδης ή Γκάλης;
«Ο Νίκος Γκάλης ήταν, είναι και θα είναι ένας και μοναδικός. Μαζί και οι άλλοι παίκτες που είχαμε την τύχη να τους παρακολουθούμε και μας έδωσαν το έναυσμα να ασχοληθούμε με το μπάσκετ».
-Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς είχε προτείνει κάποτε ως λύση την αποχώρηση των ομάδων από το γήπεδο σε περίπτωση επεισοδίων. Έχει περάσει ποτέ από το μυαλό σας ως απάντηση για τη βία στα γήπεδα και αν ναι, γιατί δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη;
«Το θέμα αυτό σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση. Τα έχουμε πει 100.000 φορές. Δυστυχώς έχουμε φτάσει στο σημείο να εξετάζουμε μέτρα τύπου να φύγουμε οι παίκτες από το γήπεδο. Αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο, είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει πράξη. Θα πρέπει όλοι οι φορείς που ασχολούνται με το μπάσκετ να κάνουν αυτό που πρέπει για να εξαλειφθούν τα φαινόμενα βίας ώστε να παίζονται σε αθλητικά πλαίσια τα ντέρμπι ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό και όχι μόνο».
– Ο Παναθηναϊκός βγάζει τον τελευταίο καιρό να νιώθει ένα αίσθημα αδικίας. Νιώθεις πως του έχει γίνει πόλεμος κι αν ναι πως τον εισπράττεις αυτόν τον πόλεμο και πως τον περιγράφεις;
«Προσωπικά δεν νιώθω κανένα αίσθημα αδικίας ούτε εισπράττω κάποιον πόλεμο εναντίον του Παναθηναϊκού. Αυτό που κοιτάω και με απασχολεί είναι να βελτιώνεται η ομάδα και να κάνει βήματα μπροστά. Να προσπαθήσουμε όλοι να δίνουμε το 100% μέσα στο γήπεδο και να παίζουμε καλό μπάσκετ».
– Αν ερχόταν ο Ομπράντοβιτς το καλοκαίρι και σου ζητούσε να τον ακολουθήσεις στην καινούρια του ομάδα, θα πήγαινες;
«Δεν θέλω να φύγω από τον Παναθηναϊκό. Επιθυμία μου είναι να μείνω εδώ».
-Δημήτρη, εγώ στην θέση σου θα έλεγα στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο να σταματήσει να βρίζει τον Σπανούλη. Αυτό περίμενα από τον κορυφαίο γκαρντ της Ευρώπης. Εσύ όμως δεν το έκανες. Γιατί; Κάνω λάθος;
«Την ώρα του παιχνιδιού δεν βλέπω τι γίνεται εκτός γηπέδου. Η δουλειά μου είναι να ασχολούμαι με όσα συμβαίνουν εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου».
-Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά το μπάσκετ;
«Δεν ξέρω, δεν μπορώ να τον φανταστώ αυτή τη στιγμή γιατί είμαι εν ενεργεία. Κάνω αυτό που αγαπώ και είμαι πολύ χαρούμενος. Όταν έρθει εκείνη η στιγμή θα δούμε».
-Σου έχει περάσει από το μυαλό με όλα τα επεισόδια που έχεις ζήσει στα ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού να πεις ότι δεν παίζεις και να φύγεις από το γήπεδο;
«Σίγουρα μου έχει περάσει από το μυαλό αλλά από το να σου περάσει μέχρι να το κάνεις η απόσταση είναι πολύ μεγάλη. Δεν είναι τόσο εύκολο και απλό από το να το λες μέχρι να το κάνεις».
-Πού μπορεί να φτάσει ο φετινός Παναθηναϊκός σε Ευρώπη και Ελλάδα;
«Στην Ελλάδα έχουμε χάσει έδαφος σε ότι αφορά την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Θα πρέπει να δούμε σε ποια θέση θα τερματίσουμε. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη. Στην Ευρωλίγκα, ο στόχος είναι να πάρουμε την πρόκριση στην επόμενη φάση. Τα πράγματα είναι δύσκολα και στο τέλος θα δούμε τι έχουμε πετύχει».
-Γιατί το 2007 μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκα στην Αθήνα κι όταν ακόμη σε «έβλεπαν» στο ΝΒΑ (πριν ανανεώσεις με τον Παναθηναϊκό) – τον επί δύο χρονιές συνεχόμενες κορυφαίο παίκτη της Ευρωλίγκα – δεν «έψαξες» μία θέση στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου; Μην βιαστείς να πεις τα τετριμμένα περί μη πρότασης… Δεν είχες τέτοια φιλοδοξία ή μήπως σου αρκούσαν τα «πρωτεία» και τα όντως «ψηλά» συμβόλαια του Παναθηναϊκού;
«Καταρχήν δεν υπήρξε ποτέ πρόταση από το ΝΒΑ. Ποτέ δεν έβαλα τον εαυτό μου σε μια τέτοια κατάσταση, να σκεφτεί να πάει στο ΝΒΑ. Ξέρω μέχρι που μπορώ να φτάσω. Ήμουν και είμαι σε μια ομάδα που με καλύπτει αγωνιστικά αλλά και σε όλους τους τομείς. Δεν έβλεπα τον λόγο για να αποχωρούσα ή να αποχωρήσω».
-Δημήτρη, ποιοι ήταν οι λόγοι που σας οδήγησαν στην απόφαση να ιδρύσετε την GBA;
«Μαζί με τον Λάζαρο και τον Νίκο ήμασταν πολλά χρόνια συμπαίκτες και φίλοι. Οι τρεις μας μαζί με τον Κώστα ιδρύσαμε την GBA γιατί το μπάσκετ μας έχει προσφέρει πολλά και μέσα απ’ αυτή την κίνηση προσπαθούμε να ανταποδώσουμε κάποια απ’ αυτά που έχουμε πάρει».
-Μήτσο, το σκέφτεσαι κάποια στιγμή να ξαναπαίξουμε συμπαίκτες; (Λάζαρος Παπαδόπουλος – παίκτης ΠΑΟΚ)
«Αν έρθεις στον Παναθηναϊκό, θα ξαναπαίξουμε μαζί»!