Ο πρόεδρος του ΠΣΑΠ μιλώντας στους σπουδαστές αθλητικής δημοσιογραφίας του «CITY UNITY COLLEGE» τόνισε επίσης πως δεν έκανε πραγματικότητα την επιθυμία του να κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Ήθελα να κλείσω την καριέρα μου στον Ολυμπιακό, όπως ο Ανρί στην Άρσεναλ, δεν σταμάτησα ποτέ να το έχω στο μυαλό μου. Πικράθηκα όταν έφυγα. Μόλις είχα κάνει την καλύτερη σεζόν με τον Ολυμπιακό και περίμενα να συμφωνούσαμε για το συμβόλαιό μου.
Στην Αγγλία γνώρισα άλλο ποδόσφαιρο, άλλη κουλτούρα κι έζησα το απόλυτο όνειρο. Στην αρχή, όμως ήταν πολύ δύσκολα, τους δυο πρώτους μήνες έλεγε ότι αύριο παίρνω το αεροπλάνο και γυρίζω στην Ελλάδα.
Δεν μπορούμε να φτάσουμε τα επίπεδα της Αγγλίας, αλλά μπορούν να γίνουν βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, αν το θέλουν οι διοργανώτριες και οι ποδοσφαιριστές. Εχουμε κάνει πράγματα στον ΠΣΑΠ που δεν είχαν γίνει μέχρι τώρα. Μπήκαμε στα αποδυτήρια, ενημερώνουμε τους ποδοσφαιριστές, είμαστε κοντά τους, κάτι που δεν γινόταν νωρίτερα.
Τεράστια προβλήματα επιβίωσης έχουν οι ποδοσφαιριστές, δεν δίνεται καν ο βασικός μισθός, οι δε παίκτες μικρότερων κατηγοριών αναγκάζονται να μοιράζονται στέγη και φαγητό. Γι αυτό και στην «Μαύρη Βίβλο» της FIFpro (ανώνυμο ερωτηματολόγιο) δόθηκαν αυτές οι απαντήσεις, ότι ένα ποσοστό 30% έχουν δεχτεί πρόταση να στήσουν ματς. Θα ήταν καλύτερα τα πράγματα, εάν πληρώνονταν οι παίκτες. Έτσι δεν θα υπήρχαν υπόνοιες
Δύναμη του ΠΣΑΠ είναι ο ίδιος ποδοσφαιριστής. Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν μεταξύ τους οι ποδοσφαιριστές τον κίνδυνο που διατρέχουν. Εμείς προσπαθούμε να τους ανοίξουμε τα μάτια, να τους δείξουμε την δύναμη που έχουν.
Οι Ελληνες προπονητές έχουν ταλέντο και κατάρτιση να δημιουργήσουν μεγάλους παίκτες. Η σχολή της ΕΠΟ κάνει καλή δουλειά. Ήθελα να βγάλω την σχολή στην Αγγλία, αλλά τελικά προτίμησα να την παρακολουθήσω εδώ, υπάρχει καλό επίπεδο. Οι Ελληνες είμαστε εύστροφος λαός. Ο Γιάννης Σαμαράς, ο πατέρας του Γιώργου είναι λέκτορας στην Αγγλική Ομοσπονδία
Το 2004 στο έπος της Πορτογαλίας ψυχολογικά και οι 23 ήμασταν «ένα». Ομάδα στην κυριολεξία. Ακόμα και στις βόλτες μας. Γιγαντωθήκαμε μετά την Τσεχία. Δεν υπήρχε περίπτωση να το χάναμε. Οι Πορτογάλοι το είχαν καταλάβει πως θα κερδίζαμε. Αφού είχαμε πει του διαιτητή, «δεν το σφυρίζεις από τώρα να το πάρουμε να σηκωθούμε να φύγουμε»;
Ολοι οι προπονητές μου με βοήθησαν μα περισσότερο απ όλους ο πατέρας μου. Μετά ο Αντώνης Γεωργιάδης στον Πανηλειακό, ο Μπάγεβιτς, ο Ρεχάγκελ, ο Αλαρντάις, φυσικά. Από τον Μπάγεβιτς πήρα τα περισσότερα πράγματα.
Είχαμε πρόταση κι εγώ κι ο Τζόλε από τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, αλλά προτιμήσαμε τον Ολυμπιακό.
Ιδιαίτερη δύναμη είναι οι αθλητικοί συντάκτες, επηρεάζουν καταστάσεις, ανεβοκατεβάζουν αθλητικές κυβερνήσεις. Στο χέρι του καθενός είναι να σχολιάζει με αντικειμενικότητα και ουδέτερη κρίση».