Για τις διαστάσεις που πήρε το θέμα της αποχώρησής του: «Αυτό που συμβαίνει είναι πραγματικά αστείο. Αντιλαμβάνομαι ότι λέγονται και γράφονται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Όσοι όμως τα διοχετεύουν δεν έχουν καταλάβει ότι ο κόσμος έχει τόσο σοβαρά προβλήματα και η καθημερινότητά του είναι τόσο σκληρή, ώστε δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τον οποιονδήποτε… Μαυροκεφαλιδάκο που δεν πήγε στην Εθνική. Είναι γελοίο αυτό που συμβαίνει και δεν έχουν καταλάβει ότι τέτοιου είδους δημοσιεύματα απασχολούν μόνο αυτούς που τα γράφουν και τον μικρόκοσμο του μπάσκετ».
Για το προσωπικό του πρόβλημα: «Το πρόβλημα είναι καθαρά προσωπικό και όχι μόνο δεν το έχουν σεβαστεί, αλλά το έχουν ξεχειλώσει. Τα προσωπικά προβλήματα του καθενός είναι προσωπικά, και ειδικά αυτό το ευαίσθητο θέμα που αντιμετωπίζω από πέρυσι. Ίσως να φταίω και εγώ, επειδή ενημέρωσα την Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης προσκομίζοντας ένα από τα πολλά ιατρικά έγγραφα. Ίσως να ήταν καλύτερα αν έλεγα “δεν παίζω στην Εθνική” χωρίς να εξηγήσω το γιατί. Τουλάχιστον δεν θα ακολουθούσαν όλα αυτά. Στη Σπαρτάκ μπορεί να έχω περισσότερο χρόνο για να φροντίζω τη μητέρα μου. Σίγουρα περισσότερο σε σχέση με τον χρόνο που θα είχα στον Ολυμπιακό, σε μια ομάδα που διεκδικεί κάθε χρόνο και τους τρεις στόχους. Χρειαζόμουν απαραίτητα αυτές τις 20 ημέρες, ώστε να μπουν κάποια πράγματα σε μια σειρά, με απώτερο στόχο να γίνει καλά η μητέρα μου και να πάει πίσω στην Τσεχία. Για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι μισή Τσέχα και εγώ έχω γεννηθεί εκεί».
Για το αν σκέφτηκε να ζητήσει άδεια από τον Ηλία Ζούρο: «Το σκέφτηκα, αλλά δεν ήθελα να το ζητήσω, θα ήταν μεγάλο θράσος από μέρους μου να αξιώσω να μπω αργότερα στην προετοιμασία και την ίδια στιγμή να τρέχουν στα βουνά ο Φώτσης και ο Ζήσης που παίζουν στις εθνικές ομάδες από 15 ετών. Τα συνυπολόγισα όλα και προτίμησα να θυσιάσω το Ευρωμπάσκετ, στο οποίο θα είχα θεωρητικά σημαντικό ρόλο στην ομάδα, παρά να ζητήσω να έχω ειδική μεταχείριση. Η οικογένεια για μένα είναι το παν, αλλά κάποιοι δυστυχώς δεν μπορούν να καταλάβουν ότι, όταν μπαίνει ένα τόσο σοβαρό προσωπικό πρόβλημα στη ζυγαριά, έχει μεγαλύτερο βάρος από ένα Ευρωμπάσκετ».
Για την καθυστέρηση από μέρους του να ενημερώσει την ΕΟΚ: «Ναι, ήταν λάθος μου. Κάτι μου λέει, βέβαια, μέσα μου ότι δεν θα υπήρχε διαφορετική αντιμετώπιση εκ μέρους της ΕΟΚ. Σίγουρα όμως ήταν λάθος μου…».
Για την τιμωρία που του επέβαλε η ΕΟΚ: «Δεν με εξέπληξε. Εφόσον το είχαν προαναγγείλει, πίστευα ότι θα το έκαναν. Αν αγωνιζόμουν στον Ολυμπιακό, δεν νομίζω ότι θα με τιμωρούσαν. Θα πω μόνο το εξής: και πέρυσι δεν είχα συμμετάσχει στην Εθνική για τον ίδιο ακριβώς λόγο, αλλά δεν ακούστηκε τίποτε απολύτως. Αυτό που έχω εισπράξει από τη διοίκηση της Σπαρτάκ είναι να μην ανησυχώ καθόλου, μη με απασχολεί καν. Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί αυτή η υπόθεση».
Για το αν θεωρεί πως έκλεισε οριστικά για εκείνον η πόρτα της Εθνικής: «Έτσι πιστεύω… Με όσα έγιναν εφέτος η Εθνική έχει φύγει για μένα. Λυπάμαι που συμβαίνει αυτό. Ο μάνατζερ της Εθνικής, Νίκος Φιλίππου, ο οποίος είναι πολύ σωστός, μπορεί να επιβεβαιώσει αυτό που θα πω. Οταν πήγα στο ΟΑΚΑ εκείνο το πρωί, την ημέρα της αναχώρησης της αποστολής για το Καρπενήσι, το έκανα για δύο λόγους: πρώτον, γιατί ήθελα να του δώσω ένα έγγραφο που βεβαίωνε την κατάσταση της μητέρας μου και, δεύτερον, για να του πω ότι δεν ήθελα να κλείσω την πόρτα της Εθνικής. Φοβάμαι όμως ότι δεν θα με ξανακαλέσουν».
Για τους λόγους που επέλεξε να παίξει στη Σπαρτάκ: «Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πήγα στη Σπαρτάκ μόνο για τα λεφτά, αλλά αυτό δεν ισχύει. Μπορώ να σας πω ακριβώς τις προτάσεις που μου έγιναν. Η καλύτερη προσφορά έγινε από τη Χίμκι και ήταν κατά αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ υψηλότερη από τις αντίστοιχες του Ολυμπιακού και της Σπαρτάκ. Ο πρώτος στόχος και η μεγάλη επιθυμία μου ήταν να μείνω στον Ολυμπιακό. Οταν όμως ξεκίνησε η αναστάτωση με την ανακοίνωση της αποχώρησης των αδελφών Αγγελόπουλων, κλονίστηκα αρκετά. Παρ’ όλα αυτά περίμενα ως και την τελευταία στιγμή τον Ολυμπιακό, ενώ υπήρχαν στα χέρια μου πολύ σοβαρές προτάσεις. Ήθελα πραγματικά να μείνω στην ομάδα. Και δεν το λέω για να καλοπιάσω τους φιλάθλους του Ολυμπιακού. Ούτως ή άλλως, δεν ήμουν Ολυμπιακός όταν ήμουν μικρός. Στο Κιλκίς μεγάλωσα. Ένα βράδυ όντως είχα το στυλό στο χέρι και ήμουν έτοιμος να υπογράψω το συμβόλαιο που μου είχε στείλει ο Ολυμπιακός. Κάτι δεν μου πήγαινε καλά όμως και το επόμενο πρωί η διάρκεια άλλαξε και από κλειστό διετές το συμβόλαιο έγινε 1+1 με οψιόν του συλλόγου, με εντελώς διαφορετικές αποδοχές. Η καρδιά έλεγε Ολυμπιακό, αλλά κυριάρχησε η λογική. Απορώ πώς οι Ρώσοι δεν μου είπαν…”φίλε μου, είσαι αστείος, θα βρούμε άλλον παίκτη”. Ειλικρινά εξάντλησα κάθε πιθανότητα για να μείνω…».
Για τους χαμένους τίτλους με τον Ολυμπιακό: «Εγώ πρώτος αστόχησα στη βολή στον τέταρτο τελικό και αυτή η βολή θα με στοιχειώνει. Πρώτα, λοιπόν, φταίμε εμείς οι παίκτες. Η αλήθεια είναι ότι σε κρίσιμα σημεία έχουμε χάσει τη συγκέντρωση μας. Αυτό όμως που είπα για βρωμιές το πίστευα και το πιστεύω, το βίωσα όλα αυτά τα χρόνια: από την περίοδο 2006-2007, όταν εγώ αγωνιζόμουν στο εξωτερικό, με το περίφημο “no-call” στον Σκούνι Πεν ως τον εφετινό δεύτερο τελικό στο OAK Α… Αισθάνθηκα την αδικία στο πετσί μου, και μάλιστα πολύ έντονα. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ καλή ομάδα, αλλά ο Ολυμπιακός δικαιούταν ένα πρωτάθλημα».