Το συγκινητικό κλίμα που επικράτησε μαρτυρά του λόγου το αληθές. Όμως από πλευράς μεταγραφών ο νέος μεγαλομέτοχος εμφανίστηκε εξαιρετικά συγκρατημένος. Αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση και άφησε να εννοηθεί ότι είναι μάλλον προκλητικό να ξοδεύονται αλόγιστα λεφτά σε τέτοιος χαλεπούς καιρούς.
Το δίκιο του βουνό. Υπάρχει ωστόσο, και μια λεπτομέρεια που αν δεν εξηγεί απόλυτα τους χαμηλούς τόνους, μας δίνει να καταλάβουμε έναν από τους λόγους της συγκρατημένης οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθηθεί στο εξής.
Παραμένει αδιευκρίνιστο το πόσο τελικά στοίχησε στον κ. Μαρινάκη η μεταβίβαση των μετοχών. Γιατί δεν είναι απολύτως σαφές σε τι αντιστοιχούν τα πενήντα εκατομμύρια ευρώ που διαθέτει άμεσα ο εφοπλιστής.
Θα πάνε κάποια από αυτά στην τσέπη του κ. Κόκκαλη; Θα πάει ένα μεγάλο μέρος για να καλυφθούν κάποιες άμεσες δανειακές υποχρεώσεις της ΠΑΕ; Ποιο ποσό θα διατεθεί για μεταγραφές. Το μόνο σαφές είναι πως τα πενήντα εκατομμύρια για μεταγραφική ενίσχυση ήταν λάθος εντύπωση.
Ή ο κ.Μαρινάκης δεν μας έδωσε να καταλάβουμε ή εμείς δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε. Το πιο πιθανό είναι ο δεινός διαπραγματευτής κ.Κόκκαλης να διαφοροποίησε -έστω ελαφρώς- τους αρχικούς προγραμματισμούς του εφοπλιστή.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο κ.Λαυρεντιάδης δεν μπήκε τελικά ούτε κατ’ ελάχιστο στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.
Ο κ.Μαρινάκης λοιπόν αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου να εκταμιεύσει για την κάλυψη υφισταμένων υποχρεώσεων και ταυτόχρονα να κάνει καλές μεταγραφές. Έχει κατά συνέπεια κάθε λόγο να ζητεί από Τύπο και οπαδούς πίστωση χρόνου.
Είναι η μόνη πίστωση που δικαιούται να ζητεί ο νέος μεγαλομέτοχος. Όλες οι άλλες πιστώσεις θα βγαίνουν από τους προσωπικούς του λογαριασμούς.
ΥΓ: Αν περνά από το μυαλό του να πουλήσει τον Τοροσίδη θα κάνει μέγα λάθος να ξεκινήσει με μία τέτοια ενέργεια. Λογικά ο Τοροσίδης δεν έχει λόγους να «συγκινηθεί» από τον ενδιαφέρον την Μπολόνια. Και αυτό λύνει τα χέρια του κ. Μαρινάκη.