Ριβάλντο: Κάποιοι οπαδοί στην Ελλάδα είναι τρελοί

-Υπέγραψες στην Παλμέιρας μετά από περίοδο δανεισμού στην Κορίνθιανς. Πως αντέδρασαν οι οπαδοί της Κορίνθιανς σε αυτό; Μάλιστα, ποια ήταν η πιο επικίνδυνη συνάντηση που είχες με κάποιον οπαδό σε ολόκληρη την καριέρα σου;

«Ήταν δύσκολα. Με έβριζαν στον δρόμο όταν πήγαινα για προπόνηση με τη νέα μου ομάδα και δεν μπορούσα να βγω έξω. Το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα, όταν άφησα τον Ολυμπιακό για την ΑΕΚ. Κάποιοι οπαδοί ήταν τρελοί, όμως ποτέ δεν προκάλεσα το μίσος που προκαλούν άλλοι παίκτες».

-Δεδομένου ότι απόλαυσες τέσσερις εξαιρετικές σεζόν στην Ελλάδα, πιστεύεις ότι αποχώρησες νωρίς από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα; Αυτό έγινε επειδή δεν βρέθηκες στις επιλογές της Βραζιλίας μετά το 2003;

«Μετά την Μίλαν, πέρασα λίγους μήνες στην Κρουζέιρο στην Βραζιλία και οι άνθρωποι δεν πίστευαν ότι μπορώ να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο μετά από αυτό. Έτσι, δεν μπορούσα να επιστρέψω στην Ιταλία. Γνωρίζω ότι η επιλογή μου είχε αντίκτυπο και στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας, όμως από πίσω ερχόταν και η νέα γενιά εκείνη την περίοδο».

-Είσαι 39 ετών και ακόμη παίζεις ποδόσφαιρο. Ποιο είναι το μυστικό και γιατί συνεχίζεις;

«Το μυστικό είναι να αγαπάς το ποδόσφαιρο και την προπόνηση. Τώρα, παίζω σε μία μεγάλη βραζιλιάνικη ομάδα και είμαι ευτυχισμένος. Αυτό είναι το κέρδος μου σε όλα όσα έχω καταφέρει στο ποδόσφαιρο. Έχω αρκετά χρήματα για να αποσυρθώ, όμως θέλω να παίξω για ακόμη έναν χρόνο στη Σάο Πάουλο».

-Μία από τις φήμες σε θέλει να έχεις σταθεί μπροστά στους συμπαίκτες σου στην Μπαρτσελόνα και έβγαλε έναν λόγο, στον οποίο ξεκαθάριζες ότι δε θα έπαιζες άλλο στην αριστερή πλευρά που σε έβαζε ο Φαν Χάαλ. Την επόμενη εβδομάδα είχες τεθεί εκτός ομάδας. Είναι αλήθεια;

«Ναι. Αυτό συνέβη μετά το παιχνίδι με την Ατλέτικο. Ο Φαν Χάαλ με αντικατέστησε στο 60′. Αργότερα, όταν ήμουν σπίτι, αναρωτήθηκα γιατί είχε πει τα καλύτερα για μένα νωρίτερα και στη συνέχεια έβαζε τον Ζέντεν – έναν συμπατριώτη του – στη θέση μου. Αν είχε έναν παίκτη να παίζει στα αριστερά, δεν χρειαζόταν να με υπολογίζει για αυτή τη θέση. Έτσι, την επόμενη ημέρα έφτασα νωρίς για να μιλήσω με τον Ζοσέ Μουρίνιο, που ήταν ο βοηθός και μεταφραστής του εκείνη την περίοδο.

Του είπα ότι θα ήθελα να μιλήσω στην ομάδα μετά τον Φαν Χάαλ. Έτσι, όταν εκείνος τελείωσε την ομιλία του για το παιχνίδι είπα σε όλους ότι ήθελα να παλέψω για μία θέση στον άξονα της μεσαίας γραμμής και θα προτιμούσα να μένω στον πάγκο ή ακόμη και στην εξέδρα εκείνη την περίοδο. Ο Φαν Χάαλ με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα και με άφησε εκτός αποστολής για τα επόμενα παιχνίδια, ενώ στο τέλος η Μπαρτσελόνα διάλεξε εκείνον και όχι εμένα. Είναι καλός προπονητής, όμως δεν δέχεται τις απόψεις των άλλων».

«Μου αρέσει να βλέπω νέα μέρη και έτσι άξιζε. Μόνο ο τελευταίος χρόνος ήταν απογοητευτικός. Εμπιστεύτηκα πολύ τον πρόεδρο της ομάδας – είναι καλός άνθρωπος. Ο πρόεδρος του Ουζμπεκιστάν, όμως, του πήρε τα πάντα. Δε θα μιλήσω για νούμερα, όμως πληρωνόμουν πολύ καλά μέχρι τη στιγμή που σταμάτησα να πληρώνομαι!».

«Το μυστικό είναι να αγαπάς το ποδόσφαιρο και την προπόνηση. Τώρα, παίζω σε μία μεγάλη βραζιλιάνικη ομάδα και είμαι ευτυχισμένος. Αυτό είναι το κέρδος μου σε όλα όσα έχω καταφέρει στο ποδόσφαιρο. Έχω αρκετά χρήματα για να αποσυρθώ, όμως θέλω να παίξω για ακόμη έναν χρόνο στη Σάο Πάουλο».

-Ποιος ήταν ο ποδοσφαιρικός σου ήρωας όταν ήσουν μικρός;

«Ο Ζίκο. Συνήθιζα να τον βλέπω στην τηλεόραση και σκεφτόμουν: «ποτέ δε θα γίνω τόσο καλός». Ήμουν ένα φτωχό παιδί και εκείνος ήταν σταρ. Όλοι ήθελαν να του μοιάσουν. Αργότερα, συνεργάστηκα μαζί του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και στο Ουζμπεκιστάν. Ζίκο είναι εκπληκτικός άνθρωπος, ένας πραγματικός ήρωας μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους».