Η συνένετυξη του Τζιμπρίλ Σισέ στην Καθημερινή:
Γεννήθηκες ποδοσφαιριστής;
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου παίζω μπάλα. Ξεκίνησα να πηγαίνω στις ακαδημίες και στα έντεκα με “άρπαξε” η Nimes Olympique. Την ώρα της προπόνησης και του παιχνιδιού πετούσα. Δεν ήθελα να κάνω τίποτε άλλο. Το ποδόσφαιρο κυλάει στο αίμα μου. Ο πατέρας μου ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Και τρία από τα έξι αδέρφια μου επίσης. Η μόνη δουλειά που έκανα στη ζωή μου ήταν αυτή».
Ποια είναι η πιο έντονη παιδική σου μνήμη;
«Στη Γαλλία, στην Αρλ όπου μεγάλωσα. Να κλωτσάω μια μπάλα στη γειτονιά, έχοντας για τέρμα ένα ξεχαρβαλωμένο παγκάκι, με συμπαίκτες αδέρφια μου».
Ποιες είναι οι θυσίες που πρέπει να κάνεις για να είσαι ο καλύτερος;
«Δεν έχεις χρόνο για να δεις αυτούς που αγαπάς. Θα ήθελα να έβλεπα πιο συχνά τη μητέρα μου. Karidjata τη λένε. Η σχέση μας καθορίζεται από ένα αεροπλάνο. Κάποιες φορές πηγαίνω εγώ, έρχεται και αυτή συχνά».
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;
«Ο θάνατος. Γενικά είμαι χαρούμενο παιδί και δεν τον σκέφτομαι. Απλώς τον φοβάμαι».
Έχεις τραυματιστεί δύο φορές σοβαρά. Κράτησες επαφή με τον γιατρό που έσωσε το πόδι σου;
«Έσπασα και τα δύο μου πόδια, το ένα όταν έπαιζα στη Λίβερπουλ, το άλλο παίζοντας με την εθνική Γαλλίας ενάντια στην Κίνα. Κρατάω ακόμα επαφή και μιλάω συχνά με τους δύο γιατρούς, γιατί μου έσωσαν τη ζωή. Χωρίς το ποδόσφαιρο, τι θα έκανα; Τίποτα».
Αν ήσουν σούπερ ήρωας, ποια σούπερ δύναμη θα ήθελες να είχες;
«Να μαντεύω το μέλλον»!
Και θα μπορούσες να μαντέψεις πόσα γκολ θα βάλεις φέτος;
«Τριάντα».
Από ποιον θα ήθελες να ζητήσεις συγγνώμη;
«Από κανέναν. Δεν συνηθίζω να πληγώνω τους ανθρώπους».
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού σε αγαπούν πολύ. Κι εσύ τους έχει επιστρέψει αυτό το δώρο.
«Είναι μια αμφίδρομη σχέση. Εγώ κάνω τη δουλειά μου κι εκείνοι το αναγνωρίζουν. Έτσι λειτουργεί. Πρέπει να δίνεις για να πάρεις».
Τι πιστεύεις ότι θα γίνει φέτος στον Παναθηναϊκό;
«Θα στεφθούμε ξανά πρωταθλητές. Και το νταμπλ δικό μας».
Φαίνεσαι απόλυτα σίγουρος.
«Αυτός είναι ο λόγος που είμαι εδώ. Ξέρω τι θέλω, ξέρω ότι θα κάνω το καλύτερο που μπορώ, οπότε δεν υπάρχουν αμφιβολίες».
Στα 29 σου δεν σου λείπει τίποτα.
«Υλικά αγαθά δεν μου λείπουν, δεν χρειάζομαι τίποτα. Έχω λεφτά, αυτοκίνητα. Δουλεύω για να τα αποκτήσω. Τα λεφτά, όμως, δεν λύνουν τα πάντα. Και βέβαια υπάρχει κάτι που μου λείπει. Πέρυσι, έχασα τον πατέρα μου. Τι μπορώ να κάνω; Δεν μπορώ να του αγοράσω μια καινούργια ζωή».
Τι είναι πιο σημαντικό στη ζωή;
«Η υγεία. Εκατομμύρια να έχεις, την υγεία δεν την αγοράζεις».