Απόσπασμα από την συνέντευξη που έδωσε στον “Τύπο της Κυριακής”:
Αν ένα πράγμα τον διακρίνει είναι η μαχητικότητά του. «Ποτέ δεν τα παρατάω. Αν πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Οφείλεις να βρεις το κουράγιο, γιατί έτσι είναι ο αθλητισμός, έτσι είναι ο πρωταθλητισμός. Έχασαν έναν αγώνα, αλλά δεν χάθηκε ο κόσμος. Είχα μπροστά μου άλλους δύο για να πάρω ένα μετάλλιο. Πάλεψα και δικαιώθηκα».
Τόσα και τόσα έχουν ακουστεί για την καταγωγή του. Αυτός αθόρυβα παραμένει μια από τις πιο υγιείς παρουσίες του ελληνικού αθλητισμού, εκπροσωπώντας επάξια την Ελλάδα στο εξωτερικό. «Ήθελα να δώσω απαντήσεις για τα χτυπήματα που δέχεται η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Τόσο η κατάσταση στον αθλητισμό όσο και στη χώρα μας, γενικότερα, δίνουν την ευκαιρία στους επικριτές μας να πατήσουν εκεί που πονάμε. Η Ελλάδα, όμως, δεν είναι μόνο χαβαλές και διασκέδαση. Δουλεύουμε σκληρά και αγαπάμε την προπόνηση. Τους απέδειξα ότι αντέχουμε».
Μετά από μια επίπονη προετοιμασία τεσσάρων ετών που κορυφώθηκε στο Λονδίνο ήρθε ο καιρός για να πάρει μερικές ανάσες, κοντά στους δικούς του ανθρώπους. Και έπειτα υπάρχει καιρός για να βάλει στο μυαλό του την διοργάνωση της Βραζιλίας. «Οι σκέψεις μου φτάνουν μόνο μέχρι το σπίτι μου, μέχρι την αγκαλιά του γιου μου, Ηρακλή, και της υπόλοιπης οικογένειάς μου. Ξέχασα κατευθείαν αγώνες και υποχρεώσεις. Θέλω να τους ευχαριστήσω που υπάρχουν στη ζωή μου και την κάνουν πιο όμορφη».