Ακόμα κι οι πλέον κακεντρεχείς δεν γίνεται να αμφισβητήσουν τη συμβολή του Νικόλα Πατέρα στην κατάκτηση του τίτλου ύστερα από έξι χρόνια. Υπήρξαν φουρτούνες και μάλιστα αρκετές στη δίχρονη παρουσία του κ. Πατέρα στην προεδρική καρέκλα της ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Και μόνο η ισορρόπηση στο τεντωμένο σχοινί ενός πρωτόγνωρου πολυμετοχικού σχήματος συνιστά επιτυχία για τον κ. Πατέρα.
Μέτοχοι με έντονη προσωπικότητα, διαφορετικές επιχειρηματικές καταβολές και διασταυρούμενες φιλοδοξίες παραχώρησαν στον κ. Πατέρα την προεδρία αλλά δεν συμφιλιώθηκαν απολύτως με την ιδέα να του παραχωρήσουν πλήρως και την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Επειδή όμως όλοι κρίνονται από τα αποτελέσματα, στον πρόεδρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός χρειάστηκαν δύο χρόνια για να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να εκτοπίσει τον Ολυμπιακό από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Αυτά είχε υποσχεθεί αυτά έκανε. Για δευτερεύοντα θέματα ίσως υπάρχουν περιθώρια να του ασκηθεί κριτική. Μπορεί, αναγκασμένος πάντα να ισορροπεί, κάπου να… παραπάτησε. Ωστόσο, δικαιωμένος από την κατάκτηση του πρωταθλήματος έχει να υποστηρίζει ότι υπήρξε αποτελεσματικός. Στον άλλο μεγάλο στόχο, την κατασκευή του νέου γηπέδου στον Βοτανικό, δεν είχε αρμοδιότητα. Επιπλέον δεν βγήκε δημόσια να ασκήσει κριτική…
Πατέρας – Νιόμπλιας και Αντωνίου έφεραν τον Παναθηναϊκό στην κορυφή. Εχεί και μια συμβολική σημασία το ποιοι σκόραραν στο ματς με τον Ηρακλή. Ο Σισέ που αποδείχτηκε η πιο πετυχημένη μεταγραφή της ομάδας. Ο Νίνης που αναγεννήθηκε ποδοσφαιρικά φέτος κι εκτίναξε τις μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο.
Οι δύο τους συμβολίζουν επίσης το παρόν αλλά και το αγωνιστικό μέλλον του Παναθηναϊκού. Συμβολίζουν τις ουσιαστικές προϋποθέσεις για να εδραιωθεί η κυριαρχία των πράσινων στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Γιατί η κατάκτηση του τίτλου δεν εξαντλεί τη δυναμική το Παναθηναϊκού. Ισα – ίσα, τώρα την απελευθερώνει. Πολυμετοχική οικονομική στήριξη, σίγουρα λεφτά από τη συμμετοχή στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Κι σαν κερασάκι στην τούρτα, η προφανής οικονομική δυσχέρεια των ανταγωνιστών…