Ήταν το καλοκαίρι του 1999 όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης τάραξε τα νερά του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου φέρνοντας το “δεκάρι” της Μπαρτσελόνα. Ο 27χρονος, τότε, Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα, άφησε τους “μπλαουγκράνα” έχοντας κατακτήσει δύο πρωταθλήματα, δύο κύπελλα και ένα κύπελλο Ουέφα. Τα προβλήματα με τον Λουίς Φαν Γκάαλ στην Καταλωνία και τα χρήματα που προσέφεραν οι Πειραιώτες οδήγησαν στην έναρξη μιας σχέσης, από αυτές που μένουν ανεξίτηλες στον χρόνο.
Στον κόσμο του Ολυμπιακού επικρατεί παροξυσμός. Την προηγούμενη σεζόν οι “ερυθρόλευκοι” είχαν παίξει εντυπωσιακό ποδόσφαιρο φτάνοντας μια “ανάσα” από τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Η έλευση του Τζιοβάνι και λίγες μέρες αργότερα του Ζάχοβιτς… τρελαίνει τους οπαδούς που ονειρεύονται τελικό ευρωπαϊκού κυπέλλου.
Στην άφιξη του Βραζιλιάνου άσου το αεροδρόμιο του Ελληνικού βάφεται κόκκινο και ο κόσμος παραληρεί…
Σε αντίθεση με το έτερο μεγάλο μετεγγραφικό απόκτημα, ο Τζιοβάνι κερδίζει την αγάπη του κόσμου από τις πρώτες του εμφανίσεις. Κάνει ντεμπούτο σε ένα ματς κυπέλλου με τη Νάουσα. Ο Ολυμπιακός κερδίζει με 5-0 και ο ίδιος σκοράρει δύο φορές. Ο Βραζιλιάνος “συστήνεται” καλύτερα μερικές μέρες αργότερα όταν οι “ερυθρόλευκοι” υποδέχονται την Ρεάλ Μαδρίτης για την 1η αγωνιστική του Τσάμπιονς Λιγκ. Παίζει σχεδόν μόνος του την “βασίλισσα” σκοράρει δύο φορές στο τελικό 3-3 και βλέπει για πρώτη φορά τον κόσμο να τον προσκυνάει.
Μπορεί σε αντίθεση με τις προσδοκίες η καλή ευρωπαϊκή πορεία να μην έρχεται ποτέ, ωστόσο ο Τζιοβάνι αποτελεί τον καλύτερο λόγο για να πάει κάποιος να παρακολουθήσει αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος.
Όμως, στις 04/12/1999, ο Τζιοβάνι έμελλε να σημειώσει το 13ο και προτελευταίο του τέρμα για εκείνη τη σεζόν. Ηρακλής – Ολυμπιακός στο Καυταντζόγλειο και ο Ολυμπιακός κάνει ένα μαγικό πρώτο σαραντάλεπτο, με τον Τζιοβάνι στο 39ο λεπτό να ανεβάζει το δείκτη του σκορ στο 4-0. Όμως στο δεύτερο ημίχρονο ένα σκληρό μαρκάρισμα του Λάζαρου Σέμου αφήνει τον Βραζιλιάνο να σφαδάζει στο έδαφος και η διάγνωση του ιατρικού επιτελείου “παγώνει” τον κόσμο και τους συμπαίκτες του. Ρήξη χιαστών, ήτοι 4-6 μήνες εκτός δράσης.
Ο Σέμος δέχεται ακόμα και απειλές για την ζωή του (!) και λίγες μέρες μετά επισκέπτεται τον Τζιοβάνι στο νοσοκομείο να του ζητήσει συγγνώμη. Η αντίδραση του Τζιοβάνι; Του χαρίζει την Αγία Γραφή και του εύχεται καλή συνέχεια!! Όταν επιστρέφει στην τελευταία αγωνιστική -σε έναν αγώνα με την Παναχαϊκή- και μετά από τόσους μήνες αποχής, του παίρνει μόνο 17 λεπτά για ανοίξει το σκορ!
Την επόμενη σεζόν ο Τζιοβάνι επιστρέφει σαφώς επηρεασμένος από τον τραυματισμό του. Έχει χάσει σε ταχύτητα, δεν βάζει τα πόδια του στη “φωτιά” αλλά εξακολουθεί να προσφέρει σπάνιες στιγμές ποδοσφαιρικής ευφυίας.
Στα χρόνια που ακολουθούν κατακτάει πέντε πρωταθλήματα και ένα κύπελλο, εισπράττοντας την αναγνώριση ακόμα και των αντιπάλων. Το μενού είχε τα πάντα. Ποδιές, λόμπες, απίστευτες ντρίμπλες, μαγικές ασίστ, περίτεχνα πλασέ, σουτ δυναμίτες… απ’όλα.
Χαρακτηριστική η στιγμή τη σεζόν ο 2001-2002, όταν ο Ολυμπιακός και Ηρακλής “σφάζονται” για την πρόκριση στο κύπελλο, σε ένα παιχνίδι που λήγει 5-4 υπέρ των ερυθρολεύκων. Ο Τζιοβάνι πετυχαίνει 2 γκολ κάνοντας πράγματα και θαύματα. Στο 2ο ο προπονητής του Γηραιού, Άγγελος Αναστασιάδης τον φωνάζει κοντά του και του δίνει το χέρι.
Όσοι τον είδαν να αγωνίζεται θα θυμούνται για πάντα το γκολ απέναντι στην Γαλατασαραϊ στην Ριζούπολη…
τη συμβολή του στο 1-4 της Λεωφόρου…
την απίστευτη συνεργασία του με τον Ριβάλντο και τον Καστίγιο σε ένα ματς με τον ΠΑΟΚ στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης”…
και ένα σωρό άλλα “μαγικά” που τον έφεραν στην πρώτη θέση, στις καρδιές του κόσμου του Ολυμπιακού.
Σε ανύποπτη στιγμή, με δηλώσεις του ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς τόνισε πως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που είδε όλα αυτά τα χρόνια στην ομάδα ήταν ο Τζιοβάνι και όχι ο Ριβάλντο. “Ο Τζιοβάνι είναι κάτι το ξεχωριστό. Όπως τον έζησα εγώ έξι χρόνια ήταν κάτι πολύ ιδιαίτερο, αυτά που είδα από τον Τζιοβάνι δεν τα έχω δει από κανέναν άλλο”.
Μετά από μία σεζόν όπου είχε προβλήματα με τον Μπάγεβιτς για τον χρόνο συμμετοχής, το καλοκαίρι του 2005 ο Τζιοβάνι λέει “αντίο” στον Ολυμπιακό. Η διοίκηση δεν έδειχνε ζεστή να τον κρατήσει και ο Τζιοβάνι δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει την ίδια υπομονή που έκανε το 2002 και να περιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή. Η Σάντος τον πολιορκούσε καιρό και ο Τζιοβάνι ενημέρωσε τον Κόκκαλη οτι θα αποδεχτεί την πρόταση της και θα αποχωρήσει. Ο Κόκκαλης του ζήτησε να παραμείνει και θα του λύσει όποιο πρόβλημα υπάρχει, αλλά ο Τζιοβάνι επέμεινε πως πρέπει να φύγει, καθώς είναι προσωπικοί οι λόγοι και άλλωστε έλειπε πολλά χρόνια απ’τη Βραζιλία, ενώ τόνισε πως ο Μπάγεβιτς δεν έπαιξε ρόλο στην απόφαση του.
Ο Σωκράτης Κόκκαλης στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη τύπου του Τζιοβάνι είχε δηλώσει: “Προσωπικά, σαν άνθρωπος, οπαδός και πρόεδρος λυπάμαι που φεύγει ο Τζιοβάνι. Είναι ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής και καλός άνθρωπος. Ευθύς. Μας προσέφερε τόσα πολλά αλλά αποφάσισε να γυρίσει στην πατρίδα του. Είναι μεγάλη απώλεια. Ο Τζιοβάνι μας χάρισε αξέχαστες στιγμές και αποτέλεσε τον πρώτο μεγάλο ποδοσφαιριστή που ήρθε στην Ελλάδα. Είναι μεγάλη απώλεια. Ο Τζιοβάνι θα είναι για πάντα στην καρδιά μας. Ξέρω για την αγάπη του για τον Ολυμπιακό αλλά ξέρω και για την αγάπη του κόσμου για το πρόσωπό του. Του εύχομαι να έχει υγεία και καλή πορεία. Ο Ριβάλντο θα μείνει στην ομάδα μας αλλά ο χωρισμός είναι αναπόφευκτος. Έτσι έχουν τα πράγματα. Θα τον αγαπάμε και θα τον τιμήσουμε. Έχει βάλει τόσα ωραία γκολ αλλά αυτό που μου έμεινε ήταν αυτό με τη Γαλατά που πέρασε την μπάλα από πάνω. Δεν ήταν μόνο αυτό το γκολ αλλά και πολλά άλλα. Το κενό του δεν αναπληρώνεται…”