Αυτό ήταν το πρώτο μετάλλιο στην ιστορία του Μεξικό σε Ολυμπιακούς Αγώνες στο ποδόσφαιρο, στην πρώτη συμμετοχή του στην τετράδα του τουρνουά! Αντίθετα, οι Βραζιλιάνοι έμειναν με την πίκρα του τρίτου χαμένου τελικού (το 1984 ηττήθηκαν από τη Γαλλία και το 1988 από τη Σοβιετική Ένωση).
Οι Μεξικανοί κατόρθωσαν να ανοίξουν το σκορ μετά από μόλις 27 δευτερόλεπτα (!), όταν ο Περάλτα εκμεταλλεύτηκε λάθος του Ραφαέλ και με συρτό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα.
Ούτε ο Νεϊμάρ, ούτε οι Χουλκ και Πάτο, οι οποίοι πέρασαν ως αλλαγή στο ματς, κατάφεραν να αλλάξουν τη ροή του αγώνα.
Στο δεύτερο ημίχρονο οι Βραζιλιάνοι έχασαν μια πολύ καλή ευκαιρία με τον Νεϊμάρ στο 59΄, για να απαντήσει ο Φαμπιάν στο 64΄, σημαδεύοντας το δοκάρι του Γκάμπριελ.
Στο 75΄ οι Mεξικανοί ήταν πιο εύστοχοι: στο φάουλ που εκτέλεσε από δεξιά ο Μάρκο Φαμπιάν, η σέντρα βρήκε εντελώς μόνο τον Περάλτα, που με καρφωτή κεφαλιά έκανε το 2-0. Η Βραζιλία το μόνο που κατόρθωσε ήταν να μειώσει το σκορ με τον Χουλκ, στις καθυστερήσεις, ενώ ο Όσκαρ έχασε τη μεγάλη ευκαιρία για να ισοφαρίσει στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης.
Αυτό ήταν το τρίτο ασημένιο μετάλλιο για την ποδοσφαιρική ομάδα της Βραζιλίας σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ έχει κατακτήσει και δύο χάλκινα, ποτέ όμως ένα χρυσό…
Οι συνθέσεις των ομάδων:
ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Γκάμπριελ, Ραφαέλ (85’ Λούκας), Τιάγκο Σίλβα, Ζουάν, Σάντρο (71’ Πάτο), Μαρσέλο, Ρομουλο, Νταμιάο, Οσκαρ, Νεϊμάρ, Άλεξ Σάντρο (32’ Χουλκ),
ΜΕΞΙΚΟ: Κορόνα, Χιμένες (81′ Βιντίριο), Σαλσίδο, Μιερ, Τσάβες, Ερέρα, Φαμπιάν, Περάλτα (86’ Χιμένες), Ακουΐνο (57’ Πόνσε), Ρέγιες, Ενρίκες.