“Κάθε προπονητής σκέφτεται ότι κάποια στιγμή θέλει να αναλάβει μια εθνική ομάδα. Το ιδανικό, την Εθνική της χώρας του. Είναι φυσιολογικό. Η δική μου περίπτωση είναι κάπως διαφορετική. Διότι, μετά από τόσα χρόνια, η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Μπορούμε να πούμε ότι ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα. Θέλω να συνεισφέρω με όσες γνώσεις έχω και να βοηθήσω το ελληνικό ποδόσφαιρο. Σε ό,τι αφορά την οργάνωση, νομίζω ότι μπορεί να βελτιωθεί αρκετά. Να εκτιναχθεί ακόμη περισσότερο ως άθλημα και στα μάτια της Ευρώπης. Οταν λοιπόν μου έγινε αυτή η πρόταση, δεν μπορούσα να πω όχι”.
– Αν ερχόταν ταυτόχρονα πρόταση και από την Πορτογαλία και από την Ελλάδα, τι θα αποφασίζατε;“Θα ήταν τεράστιο το δίλημμα. Θα ήμουν διχασμένος. Και ίσως τελικά, για να μην αδικήσω καμία από τις δύο, να αδικούσα τον εαυτό μου, να αρνιόμουν και τις δύο προτάσεις. Γιατί πραγματικά δεν ξέρω σε ποια από τις δύο θα ήθελα περισσότερο να δουλέψω”.
“Από άποψη δυσκολίας, δεν θα το έλεγα. Θεωρώ ότι πιο δύσκολο ήταν η Αμαδόρα. Κατ’ αρχάς να αναγνωριστεί η δουλειά μου και από εκεί και πέρα η μετάβαση από μια ομάδα που πάλευε για τη σωτηρία της σε μια ομάδα, την Πόρτο, που ήταν τέσσερα σερί χρόνια πρωταθλήτρια και ήθελε το πέμπτο για να γίνει η πρώτη ομάδα στην Πορτογαλία που θα κατάφερνε κάτι τέτοιο. Οι δυσκολίες ήταν πολύ μεγαλύτερες. Αν μιλήσουμε στη λογική του μεγαλείου της ομάδας, διότι θεωρώ ότι η κορυφή ενός προπονητή και ενός ποδοσφαιριστή είναι να φτάσει στην Εθνική, τότε ναι, θεωρώ ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημά μου.
Βέβαια, περισσότερο ρίσκο είχε η δεύτερη φορά που πήγα στην ΑΕΚ. Γνώριζα την πίεση που υπάρχει για πρωταθλητισμό, γιατί η ΑΕΚ πάντα είναι μια μεγάλη ομάδα και οι οπαδοί της ζητούν τίτλους. Εκείνη τη στιγμή ήταν ουσιαστικά χρεοκοπημένη, ωστόσο το βήμα το έκανα με αποφασιστικότητα, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου, αλλά και σε αυτές των ανθρώπων που περιέβαλαν την ομάδα. Τελικά καταφέραμε και κάναμε κάτι πάρα πολύ καλό”.
– Αρα, δεν το μετανιώσατε;“Οχι. Νιώθω περήφανος για τη δουλειά που έκανα. Και νιώθω ότι βοήθησα την ΑΕΚ να ξεφύγει από μια δύσκολη κατάσταση. Τις πρώτες μέρες που έκανα προπόνηση έλεγα ‘μα, είναι δυνατόν;’. Το σκεφτόμουν και αναρωτιόμουν πού ήρθα. Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, θα έκανα ακριβώς το ίδιο πράγμα και χαίρομαι που το τόλμησα. Η ΑΕΚ όχι μόνο δεν έπεσε κατηγορία, αλλά λίγο έλειψε να πάρει και το πρωτάθλημα. Κάνοντας και έναν μικρό παραλληλισμό, θα ήμουν πάρα πολύ ευχαριστημένος αν αυτά που πέτυχα στην ΑΕΚ τα πετύχω, κατ’ αναλογία, στην Εθνική.
Δηλαδή, να φτιάξω μεν μια ομάδα που θα συνεχίσει να έχει καθαρά αγωνιστικές επιτυχίες, αλλά από την άλλη, όταν θα φύγω, να ξέρω ότι έχω φτιάξει το μέλλον της επόμενης γενιάς. Διότι, μιλάμε πια καθαρά για μια μετάβαση της Εθνικής και εγώ θα ήθελα να τη βοηθήσω σε όλους τους τομείς, σε όλες τις κλίμακες, από τις πολύ μικρές ηλικίες. Για να ξέρω, όταν θα φύγω, ότι όλο αυτό το οικοδόμημα είναι σε καλά χέρια. Να μπορέσει η Ελλάδα τα επόμενα 10-20 χρόνια να είναι πάντα παρούσα στις πολύ μεγάλες διοργανώσεις”.
– Ξεκινάμε, λοιπόν, με Γεωργία και Κροατία. Τι ξέρουμε για τους αντιπάλους;“Η αλήθεια είναι ότι ξέρουμε πάρα πολλά πράγματα, αλλά δεν είναι επί του παρόντος να τα αναλύσουμε. Το κακό θα ήταν να μη γνωρίζαμε. Από το τέλος του φιλικού με τη Σερβία, έπρεπε να προετοιμαστούμε κατάλληλα για αυτά τα δύο παιχνίδια, αλλά και να έχουμε ένα αγωνιστικό πλάνο. Αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι η Γεωργία έχει κι εκείνη ανοίξει έναν νέο κύκλο, με νέο προπονητή, είναι ακόμη πιο δύσκολο για εμάς να ξεχωρίσουμε τι θα παρουσιάσει.
Είμαστε προετοιμασμένοι και για το ματς με την Κροατία. Θα πρέπει, βέβαια, τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει να τα περάσουμε στους ποδοσφαιριστές με τρόπο ώστε να καταλάβουν τι ζητάμε. Το σημαντικό είναι τι θα παρουσιάσουμε εμείς στον αγωνιστικό χώρο. Ολα τα παιχνίδια είναι σημαντικά. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε ότι από τη δυάδα των αγώνων το δύσκολο ματς είναι με την Κροατία και ότι τη Γεωργία θα την περάσουμε εύκολα. Είμαι σίγουρος πως κάθε φορά η Εθνική θα δίνει το μάξιμουμ των δυνατοτήτων της. Πρέπει να παντρέψουμε το καλό ποδόσφαιρο με το αποτέλεσμα”.
– Η προεπιλογή των παικτών που αγωνίζονται στο εξωτερικό σε τι εξυπηρετεί;“Για τους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο εξωτερικό είμαστε υποχρεωμένοι 15 μέρες νωρίτερα να μεταβιβάσουμε στους συλλόγους τους την επιθυμία μας και την πιθανότητα να κληθούν στην εθνική ομάδα. Εχω ξεκαθαρίσει ότι κάθε Ελληνας πρέπει να νιώθει ότι μπορεί να αποτελέσει μέρος αυτής της Εθνικής.
Είναι 100% ξεκάθαρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι τους έχω όλους στο μυαλό μου. Χονδρικά έχω στο νου μου περίπου 40 ποδοσφαιριστές, οι οποίοι μπορεί να κληθούν στην εθνική ομάδα. Ενα μεγάλο κομμάτι αγωνίζεται στην Ελλάδα και ένα άλλο στο εξωτερικό. Αν ήμουν υποχρεωμένος να δώσω στην προεπιλογή και τους παίκτες που αγωνίζονται στην Ελλάδα, θα έδινα μια λίστα με 20 παίκτες από εδώ και 10-15 από το εξωτερικό”.
– Είπατε ότι στο μυαλό σας είναι μια λίστα με περίπου 40 παίκτες. Προφανώς ήταν και ο Κυργιάκος με τον Αμανατίδη, οι οποίοι επέλεξαν να μείνουν εκτός. Ποια ήταν η αντίδρασή σας όταν αποφάσισαν να αποχωρήσουν;“Σίγουρα και οι δύο ήταν σε αυτή τη λίστα. Μάλιστα, ο Κυργιάκος έπαιξε στη Σερβία, ήταν βασικός. Δεν ήταν στους 40, ήταν στους 11 ή έστω στους 15. Οι δύο παίκτες γνωστοποίησαν την απόφασή τους και σέβομαι ότι για προσωπικούς λόγους αποφάσισαν να θέσουν εαυτόν εκτός Εθνικής. Δεν μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω ακριβώς τι ήταν αυτό που τους οδήγησε σε αυτήν την απόφαση, αλλά δεν είναι κάτι που πρέπει να καταλάβω εγώ. Είναι κάτι που πρέπει να σεβαστώ. Η αλήθεια είναι ότι με τον Κυργιάκο εξεπλάγην πάρα πολύ. Διότι ήμασταν μαζί στην αποστολή, ίσως θα μπορούσε να μου έχει μιλήσει. Ισως πάλι τότε να μην είχε πάρει ξεκάθαρη απόφαση.
Δεν ξέρω. Σε κάθε περίπτωση δεν μου μίλησε γι’ αυτό το ζήτημα. Εντάξει, το σέβομαι, δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα. Οταν το γνωστοποίησε, είπα κι εγώ ‘όπα, τι έγινε; Μήπως συνέβη τίποτα; Γιατί;’. Από τη στιγμή όμως που οι ποδοσφαιριστές εξέφρασαν αυτήν την επιθυμία, εγώ δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Φεύγουν πλέον από αυτό το γκρουπ των παικτών. Λυπάμαι, θα μπορούσαν να αποτελούν μέρος αυτής της Εθνικής στη νέα προσπάθεια που κάνει”.
– Σε περίπτωση που αλλάξουν άποψη;“Αν κάποια στιγμή αποφασίσουν να ανακαλέσουν αυτήν την απόφασή τους και πουν ότι είναι και πάλι διαθέσιμοι, θα ξαναμπούν στη λίστα και αν θεωρήσω εγώ ότι είναι ικανοί να βρίσκονται στην Εθνική θα τους καλέσω. Γι’ αυτό έχω πει ότι τους υπολογίζω όλους εκτός από εκείνους που έχουν εκφράσει την επιθυμία να μην ξανακληθούν. Εγώ ποτέ δεν πρόκειται να σταθώ σε κάτι προσωπικό. Εμένα αυτό που με ωθεί είναι να κάνω τις καλύτερες επιλογές για να πάρει η εθνική ομάδα τα αποτελέσματα που θέλει.
Οι παίκτες που θα είναι στην αποστολή και θα παίζουν θα είναι εκείνοι που κατά τη δική μου γνώμη –δεν λέω αν είναι σωστή ή λάθος, αλλά τουλάχιστον είναι η δική μου, αφού εγώ είμαι στη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού– χρειάζονται για να πετύχει η Εθνική τους στόχους της. Δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω παίκτη επειδή γουστάρω την προσωπικότητά του ή επειδή τον γουστάρω ως άνθρωπο. Αν ήταν να επιλέγω παίκτες που θεωρώ πάρα πολύ καλούς ανθρώπους –και ξέρω πολλούς τέτοιους– θα είχα καλέσει ένα σωρό”.
– Θα προσπαθούσατε ή επιχειρήσατε ο ίδιος να πείσετε τους παίκτες που αποχώρησαν να αλλάξουν την απόφασή τους;“Οχι. Δεν θα το κάνω για συγκεκριμένους λόγους. Μιλάμε για δύο διαφορετικές περιπτώσεις. Με τον Αμανατίδη δεν έχω μιλήσει, δεν τον είχα ποτέ ποδοσφαιριστή. Σέβομαι την απόφασή του. Με τον Κυργιάκο ήταν διαφορετικά τα πράγματα, γιατί ήταν ποδοσφαιριστής μου, πάντα μιλούσαμε και δεν είχαμε απολύτως κανένα πρόβλημα. Ηταν εδώ με την Εθνική, ουσιαστικά ένας από τους αρχηγούς της ομάδας.
Από τη στιγμή που ο ίδιος, αν το ήθελε, είχε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί μου και δεν το έκανε, σίγουρα δεν είμαι εγώ εκείνος που θα πάει και θα τον ρωτήσει γιατί. Αν μου είχε μιλήσει πιο πριν ή και μετά το φιλικό με τη Σερβία, αν μου είχε εκφράσει την επιθυμία του να μην ξανακληθεί στην Εθνική, θα ήταν πιο εύκολο για μένα να του μιλήσω. Να προσπαθήσω να κατανοήσω ακόμα καλύτερα τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση και βέβαια με τον τρόπο μου να δω αν υπάρχει πιθανότητα να το ξανασκεφτεί ή αν αυτοί οι λόγοι είναι τόσο σοβαροί, που θα με έκαναν να σηκώσω τα χέρια ψηλά και να του πω ‘δεν μπορώ να κάνω κάτι, σέβομαι την απόφασή σου’. Από τη στιγμή που δεν το έκανε αυτό, δεν θα πάω εγώ σε εκείνον για να του πω αν θέλει να το ξανασκεφτεί”.
– Γυρίζοντας όμως τον χρόνο πίσω, κάποτε είχατε πείσει τον Ντέμη Νικολαΐδη να επιστρέψει στις προπονήσεις της ΑΕΚ…“Εκείνη ήταν μια απόφαση την οποία είχε πάρει προτού έρθω εγώ. Αυτό ισχύει και εδώ. Δηλαδή αν το θεωρήσω δόκιμο μπορεί να μιλήσω με ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αποχώρησαν από την Εθνική προτού αναλάβω, για να δω ποιοι ήταν οι λόγοι που τους οδήγησαν στην απόφαση αυτή κι αν υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψουν. Στην περίπτωση του Κυργιάκου και του Αμανατίδη ήξεραν ότι εγώ είμαι ο προπονητής της ομάδας, θα μπορούσαν να μιλήσουν μαζί μου αν το ήθελαν. Δεν το ήθελαν, οπότε δεν μπορώ να κάνω κάτι”.