Έφτιαξαν το μύθο της δικής τους γενιάς του ένα ένα τέσσερα. Το άρθρο 114 ήταν το ακροτελεύτιο του Συντάγματος, που όριζε ότι τελικά «η τήρηση του συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων». Το σύνθημα των τότε νεολαίων δήλωνε πως παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους, πως πρόκειται να αγωνιστούν για την εφαρμογή των δημοκρατικών ελευθεριών που προέβλεπε μεν το σύνταγμα αλλά δεν εφάρμοζε η τότε κυβέρνηση Καραμανλή και το αγαπητό Παλάτι.
Σύντομα δείτε την αναλογία με το σήμερα. Το πολιτικό προσωπικό που διαθέτει η χώρα δεν μπορεί να εφαρμόσει αυτά που έχουμε ανάγκη. Την χωρίς εξαιρέσεις, πιστή, δίκαιη, καθολική φορολογική μεταρρύθμιση , την πάταξη της φοροδιαφυγής, την επώδυνη αλλά απόλυτα αναγκαία ανασυγκρότηση.
Πολιτικοί, του προέδρου της Βουλής βλακωδώς προεξάρχοντος, ανέχονται τις εξαιρέσεις στο σπίτι τους στη Βουλή, όπου επί πλέον προσλαμβάνουν αφειδώς και σιωπηλά.
Γιατροδικηγόροι, μηχανικοί και από την άλλη κάθε λογής –τζήδες, προπατζήδες, φορτηγατζήδες, ταξιτζήδες εξαιρούνται της φορολόγησης βάσει εσόδων, ουσιαστικά νομιμοποιούνται να συνεχίσουν την φοροδιαφυγή.
Συνδικαλιστές καρεκλοκένταυροι, με πρώτους τους εκπροσώπους ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ διαδηλώνουν για το ονόρε, αλλά διαμαρτυρία για αυτή την κατάφωρη αδικία εις βάρος εργαζομένων και μισθωτών δεν κάνουν.
Λοιπόν προτείνω να διαδηλώνουμε οι υπόλοιποι. Από τις τηλεοράσεις το διαδίκτυο, τις εφημερίδες τα ραδιόφωνα και γιατί όχι τους δρόμους. Ένα ένα τέσσερα. Να τους πνίξουμε στη διαμαρτυρία. Να τους υποχρεώσουμε επιτέλους να εφαρμόσουν αυτά που ανακοίνωσαν. Αξίζουμε καλύτερη Ελλάδα, μας ζητάν θυσίες και συνεχίζουν να τη βουλιάζουν με τα δικά μας έξοδα.
Κι αυτή να είναι η πρώτη αντίδραση. Υπάρχουν κι άλλες πιο οργανωμένες και δοκιμασμένες. Στην Καλιφόρνια στις αρχές της δεκαετίας του 80, υπήρξε καθολική άρνηση πληρωμής φόρων για λόγους ανάλογους. Το νομοσχέδιο τότε άλλαξε!