Σύμφωνα με το “Πρώτο Θέμα”, ύστερα από εξονυχιστικούς ελέγχους που έγιναν από το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος σε 5.000 Ελληνες φορολογούμενους σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος διαπιστώθηκε ότι: σε 2.000 περιπτώσεις γνωστοί επιχειρηματίες, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, χρηματιστές και υψηλόβαθμα στελέχη τραπεζών έβγαλαν από την Ελλάδα μεγάλα ποσά, τα οποία φυγάδευσαν σε ξένες τράπεζες, όπως στην Κύπρο, στην Ελβετία, στη Βρετανία, στη Σιγκαπούρη και αλλού.
Τα ποσά κυμαίνονται από 1 εκατομμύριο έως και 15 εκατομμύρια ευρώ. Στο σύνολο δηλαδή το μαύρο χρήμα υπολογίζεται κατά μέσον όρο σε 5 δισ. ευρώ και άνω. Η διακίνηση των ποσών αυτών, εφόσον δικαιολογείται, δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα με δεδομένη την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Δηλαδή ο Ευρωπαίος πολίτης είναι ελεύθερος να μεταφέρει τα χρήματά του σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου το επιθυμεί, χωρίς κανέναν έλεγχο, εφόσον βεβαίως η συναλλαγή αυτή γίνεται μέσω τραπέζης και τα χρήματα έχουν κατατεθεί νομίμως. Ωστόσο σε αυτές τις περιπτώσεις που εξέτασε το ΣΔΟΕ υπό τον επικεφαλής του κ. Γιάννη Καπελέρη, διαπιστώθηκε, ύστερα από ενδελεχή έλεγχο των φορολογικών δηλώσεων των προσώπων αυτών, ότι δεν δικαιολογείται η προέλευσή τους είτε από τα δηλούμενα στην Εφορία εισοδήματα είτε από εκποίηση άλλων περιουσιακών στοιχείων, όπως ακίνητα, αμοιβαία κεφάλαια ή μετοχές.
Επί της ουσίας οι «Ράμπο» του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος διαπίστωσαν ότι οι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες δήλωναν εισοδήματα έως και 10 φορές κάτω των ποσών που είχαν βγάλει στο εξωτερικό.
Εκτός από γιατρούς, επιχειρηματίες, χρηματιστές και δικηγόρους, στο ΣΔΟΕ αναφέρουν και άλλες περιπτώσεις ελεύθερων επαγγελματιών οι οποίοι με εισοδήματα από 40.000 έως 100.000 ευρώ τον χρόνο φέρονται να έχουν αποσύρει από την Ελλάδα τον προηγούμενο χρόνο και να έχουν καταθέσει σε τράπεζες στο Λονδίνο και στην Ελβετία ποσά που κυμαίνονται από 1 εκατομμύριο έως και 3 εκατομμύρια ευρώ. Στο ΣΔΟΕ τώρα μετά την ολοκλήρωση των ερευνών εξετάζουν προσεκτικά τα επόμενα βήματά τους. Πρώτον θεωρείται βέβαιο ότι θα καλέσουν όλους αυτούς τους φορολογούμενους να αποδείξουν πού βρήκαν τα χρήματα που έβγαλαν στο εξωτερικό. Επί της ουσίας, θα ζητήσουν το «πόθεν έσχες» των χρημάτων αυτών.
Ωστόσο δεν αποκλείεται (αυτό είναι και το πιθανότερο σενάριο) να αναμένουν να ολοκληρωθεί η χρονική περίοδος χάριτος που έχει δώσει η κυβέρνηση (έως τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2010) προκειμένου όσοι έχουν βγάλει στο εξωτερικό χρήματα τα οποία δεν μπορούν να δικαιολογηθούν να τα επανεισάγουν πληρώνοντας ως πρόστιμο το 5% του ποσού. Οσοι το πράξουν θα έχουν φορολογική αμνηστία διά παντός (την ίδια πρακτική ακολούθησε και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με αποτέλεσμα να επαναπατριστούν στις τράπεζες της γείτονος περίπου 10 δισ. ευρώ).
Δηλαδή, σε ένα ποσό ύψους 1 εκατ. ευρώ ο πολίτης θα πρέπει να πληρώσει στην Εφορία 50.000 ευρώ για να νομιμοποιήσει τα χρήματά του. Σημειώνεται όμως ότι όσοι έχουν καταθέσει τα χρήματά τους σε τράπεζες του εξωτερικού και η προέλευσή τους είναι απόλυτα δικαιολογημένη (εισοδήματα, εκποίηση ακίνητης και κινητής περιουσίας, δωρεές), μπορούν να τα φέρουν ξανά στη χώρα μόνο εάν το επιθυμούν και χωρίς καμία ποινή. Στο ΣΔΟΕ αναμένουν ακόμα να διαπιστώσουν ποιοι θα πέσουν στην παγίδα της μη καταβολής του φόρου 10% που υποχρεούνται να πληρώσουν στην Εφορία όλοι όσοι έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό, εφόσον φυσικά παρόμοιος φόρος δεν προβλέπεται στη χώρα όπου είναι «παρκαρισμένα» τα χρήματα.
Η ελληνική νομοθεσία με τον Ν.3697/2008 προβλέπει ότι όποιο φυσικό πρόσωπο αποκτά μερίσματα από αλλοδαπή εταιρεία ή τόκους από καταθέσεις που έχει στην αλλοδαπή και το προϊόν της είσπραξης παραμένει στο εξωτερικό, τότε ο δικαιούχος των μερισμάτων ή των τόκων θα πρέπει να αποδίδει τον οφειλόμενο φόρο 10% εφάπαξ με την υποβολή δήλωσης στην αρμόδια ΔΟΥ στην οποία υπάγεται. Αυτό πρέπει να γίνεται, σύμφωνα με τον νόμο, μέσα στον επόμενο μήνα από την καταβολή ή την πίστωση των τόκων, προσκομίζοντας και το πρωτότυπο αποδεικτικό της αλλοδαπής τράπεζας από το οποίο προκύπτουν το ποσό των τόκων που καταβλήθηκε σε αυτόν ή με το οποίο πιστώθηκε ο λογαριασμός του στην αλλοδαπή, ο φόρος που έχει παρακρατηθεί και ο χρόνος καταβολής ή πίστωσης.