Συγκεκριμένα, η χαρτοβιομηχανία στο πλαίσιο της οικονομικοτεχνικής αναδιάρθρωσής της, προέβη σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου, αλλά ο εν λόγω εργαζόμενος που κατείχε θέση Διευθυντή Αγορών, δεν εντάχθηκε. Όμως, ο Διευθυντής Αγορών κλήθηκε από τον διευθύνοντα σύμβουλο και του ανακοινώθηκε ότι δεν μπόρεσε να εναρμονιστεί στην νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην εταιρεία και του πρότεινε να παραμείνει μεν στην εταιρεία με τις ίδιες αποδοχές, αλλά σε άλλη θέση μέχρι να συνταξιοδοτηθεί σε 20 μήνες. Ο διευθυντής αρνήθηκε και προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, ενώ η εταιρεία του κατέβαλε το ποσό της νόμιμης αποζημίωσης.
Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η απόλυση δεν ήταν καταχρηστική, αφού έγινε στο πλαίσιο της οικονομικοτεχνικής αναδιάρθρωσής της επιχείρησης και αφού απέρριψε εναλλακτικές λύσεις που του έγιναν από την εργοδοτική πλευρά, αλλά δεν δέχθηκε ούτε και την εθελουσία αποχώρησή του με πρόσθετη αποζημίωση.