Μια απίστευτη «μάχη» δίνεται τα τελευταία 24ωρα από εκπροσώπους πολιτικών γραφείων, υπουργείων, δημοσίων οργανισμών, τραπεζών, μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών και άλλων προκειμένου να εγκαταστήσουν το ταχύτερο δυνατόν ειδικές συσκευές ελέγχου αλληλογραφίας!
Η έκρηξη του δέματος-βόμβας στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του αξιωματικού Γιώργου Βασιλάκη έχει σκορπίσει πραγματικό πανικό σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, ενώ σε πολλές περιπτώσεις- μέχρι νεωτέρας κανείς δεν ανοίγει κανένα γράμμα.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδα το “Βήμα”, όπως δήλωσαν υπεύθυνοι ασφαλείας επιχειρήσεων και εκπρόσωποι τεχνικών εταιρειών που ασχολούνται με παρεμφερή συστήματα προστασίας, τις τελευταίες ημέρες έχει… υπερτριπλασιαστεί η ζήτηση συσκευών ακτινοσκόπησης δεμάτων.
Όπως ανέφερε αρμόδιος υπεύθυνος ασφαλείας, «δεν παρεμβαίνουμε πλέον εμείς. Τηλεφωνούν από τα γραφεία των υπουργών, ή ακόμη και ο ίδιος ο υπουργός, και ζητούν εδώ και τώρα ανιχνευτή εκρηκτικών» . Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι σαρωτές ζητούνται και από επιχειρηματίες ή από τραπεζικούς για προσωπική ή ιδιωτική χρήση σε σπίτια και γραφεία! Μάλιστα, είναι τέτοια η ζήτηση που τα αποθέματα που υπάρχουν στην ελληνική αγορά δεν φαίνεται να επαρκούν και η απάντηση που έχουν λάβει υπεύθυνοι ασφαλείας δημοσίων και ιδιωτικών φορέων είναι: «Θα πρέπει να περιμένετε τέσσερις ως έξι μήνες».
Το ενδιαφέρον εστιάζεται στην απόκτηση δύο συστημάτων ασφαλείας: της ακτινοσκοπικής συσκευής ελέγχου δεμάτων και χειραποσκευών, όπως ονομάζεται, το κόστος της οποίας υπολογίζεται περίπου σε 45.000- 50.000 ευρώ και του φορητού ανιχνευτή ιχνών εκρηκτικών, το κόστος του οποίου ανέρχεται στα 25.000- 30.000 ευρώ. Η πρώτη συσκευή φέρει ειδική οθόνη, έχει τη δυνατότητα να ακτινογραφεί το περιεχόμενο κάθε δέματος με βάση τον χημικό «ατομικό αριθμό» κάθε ουσίας και να «σημαδεύει» με κόκκινο πλαίσιο τις εκρηκτικές ύλες.
Με την προσθήκη ειδικού συστήματος-ηλεκτρονικής μνήμης, κόστους περίπου 3.000 – 4.000 ευρώ, μπορεί ο χειριστής του να προχωρά σε αναδίφηση της εικόνας των αντικειμένων που έχουν διέλθει από τον σαρωτή μέχρι και πολλές εβδομάδες νωρίτερα. Η δεύτερη «χειροκίνητη» συσκευή, που χρησιμοποιείται συμπληρωματικά της πρώτης, μπορεί να σημάνει συναγερμό αν ανιχνεύσει έστω κι ένα μικρογραμμάριο εκρηκτικής ύλης στο περίβλημα του δέματος.
Υπολογίζεται ότι σε όλη τη χώρα υπάρχουν συνολικά σήμερα περίπου 400 συσκευές ελέγχου δεμάτων και η μέχρι στιγμής ζήτηση υπολογίζεται ότι θα είναι για άλλες 1.000 ως 1.500. Από τα υπάρχοντα σκάνερ, τα 300 βρίσκονται σε αεροδρόμια της χώρας, ενώ τα υπόλοιπα έχουν τοποθετηθεί στη Βουλή, σε τρία ή τέσσερα κυβερνητικά κτίρια, σε περίπου 20 ιδιωτικές εταιρείες (πετρελαιοειδών, κινητής τηλεφωνίας, κ.ά.) σε πιστωτικά ιδρύματα, σε φυλακές, κτλ.
Το ποσοστό κάλυψης κρίσιμων δημοσίων υπηρεσιών θεωρείται μικρότερο του 5%- 7%. Επιπλέον, αν εξαιρεθούν τα αεροδρόμια και ορισμένα κυβερνητικά κτίρια- όπως το Μέγαρου Μαξίμου-, η χρήση αυτών των συσκευών ήταν υποτονική ως ανύπαρκτη. Κανείς δεν περίμενε ότι θα συμβεί το «κακό». Τα δέματα τοποθετούνταν σπάνια στα σκάνερ και οι χειριστές των συσκευών έκαναν άλλες δουλειές. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κτίριο κρίσιμης δημόσιας υπηρεσίας στο κέντρο της Αθήνας είχε υπάρξει έγγραφη ενημέρωση ότι ο σαρωτής δεμάτων παρουσιάζει σημαντικά λειτουργικά προβλήματα, αλλά ουδείς είχε ασχοληθεί πέρα από τον υπεύθυνο ασφαλείας.
Αναφέρεται ακόμη ότι η ΕΛ.ΑΣ. είχε νοικιάσει 254 συσκευές Χ-ray (όπως και 963 μαγνητικές πύλες) για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων. Σχεδόν όλες όμως επιστράφηκαν στις εταιρείες από τις οποίες είχαν παραγγελθεί. Συγχρόνως, η ΕΛ.ΑΣ. είχε αποκτήσει έξι σαρωτές για τις ανάγκες της Συνόδου Κορυφής το 2003 και από τότε αυτοί μεταφέρονται από την ειδική μονάδα εξουδετέρωσης εκρηκτικών σε όλες τις μεγάλες εκδηλώσεις, όπως επισκέψεις ξένων ηγετών, κτλ.
Σημειώνεται τέλος ότι ήδη υπεύθυνοι ασφαλείας κρίσιμων υποδομών με τους οποίους επικοινώνησε «Το Βήμα» μελετούν τη διεύρυνση του δικτύου προστασίας με την αγορά ειδικής συσκευής- το κόστος της υπολογίζεται σε περισσότερα των 120.000 ευρώ- που έχει τη δυνατότητα να ανιχνεύει επικίνδυνα καυστικά υγρά που μεταφέρονται σε μπουκάλια- όπως π.χ. σε ένα καλάθι με ποτά. Ακόμη δύο φορείς ασφαλείας μελετούν την αγορά μέχρι και συστημάτων προστασίας από δέματα με ραδιενεργές ουσίες.