Παράλληλα, επικύρωσε το ποσό των 38.000 ευρώ υπέρ της χήρας ναυτικού, που πνίγηκε μόλις σχόλασε από την εργασία του.
Το τραγικό περιστατικό συνέβη το Δεκέμβριο του 2003, όταν ναύτης πνίγηκε ενώ περίμενε στην προβλήτα τον πλοίαρχό του να επιστρέψουν σπίτια τους, με το αυτοκίνητο του τελευταίου. Το πτώμα του βρέθηκε ανάμεσα στο πλοίο όπου εργαζόταν και της προβλήτας.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση ο θάνατος του ναυτικού επήλθε από πνιγμό, ενώ καταγράφονται στην έκθεση ότι είχε υποβληθεί σε τρία by-pass και στο παρελθόν είχε υποστεί και έμφραγμα στη δεξιά κοιλία της καρδιάς.
Στην ιατροδικαστική έρευνα ως πιθανή εκδοχή θανάτου αναφέρεται η απώλεια των αισθήσεων από καρδιακό επεισόδιο που προηγήθηκε, που είχε ως συνέπεια την πτώση του στη θάλασσα, όπου αναίσθητος πλέον πνίγηκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Παράλληλα, από την τοξικολογική εξέταση του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν προέκυψε η παρουσία οινοπνεύματος στο αίμα του ναυτικού.
Το Εφετείο δέχθηκε ότι ο θάνατος του ναυτικού ήταν εργατικό ατύχημα, το οποίο δεν συνέβη μεν κατά την εργασία του με αφορμή αυτή και ειδικότερα, κατά την ώρα που ετοιμαζόταν να επιστρέψει από το χώρο της εργασίας του σπίτι του.
Οι αρεοπαγίτες επικύρωσαν την εφετειακή απόφαση και απέρριψαν την αίτηση αναίρεσης της πλοιοκτήτριας εταιρείας, ενώ παράλληλα υπογραμμίζουν ότι “ο θάνατος του ναυτικού οφείλεται σε βίαιο συμβάν (πνιγμό), που επήλθε με αφορμή την εργασία του και δεν μπορεί να αποδοθεί αποκλειστικά στην κατάσταση της υγείας αυτού (ιστορικό καρδιακού νοσήματος).