«Δικηγόρος 39 ετών, ευκατάστατος, εμφανίσιμος, αναζητεί γνωριμία κυρίας αναλόγων προσόντων με σκοπό τη σύναψη γάμου. Μόνο σοβαρές προτάσεις ». Οι αγγελίες για αναζήτηση συζύγου μοιάζουν τελείως εκτός εποχής. Οσο παράξενο όμως και αν ακούγεται, για τα γραφεία συνοικεσίων η περίοδος της οικονομικής κρίσης είναι εποχή παχιών αγελάδων.
Όπως γράφει ρεπορτάζ της εφημερίδα το “Βήμα” οι αιτήσεις για προξενιά σε γραφεία συνοικεσίων έχουν αυξηθεί το τελευταίο διάστημα και αυτό οφείλεται κυρίως στην οικονομική κρίση!
« Εμείς τα τελευταία χρόνια αυξήσαμε το πελατολόγιό μας τουλάχιστον κατά 25%.Τα γραφεία συνοικεσίων πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν,άσχετα αν ο κόσμος σπανίως παραδέχεται ότι αναζητεί τις συμβουλές τους. Ειδικά όμως με το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης, έγινε σαφές σε πολλούς ότι δύο άνθρωποι μαζί αντιμετωπίζουν τα προβλήματα καλύτερα. Ακόμη και οι τράπεζες ή οι ιδιοκτήτες ακινήτων αντιμετωπίζουν αλλιώς ένα ανδρόγυνο και αλλιώς έναν εργένη. Πέρα από τα οικονομικά θέματα,σε δύσκολες περιόδους υπάρχει αυξημένη ανάγκη για συντροφιά και επιστροφή σε παραδοσιακές αξίες όπως η οικογένεια » δηλώνει στο «Βήμα» η κυρία Κατερίνα Λούη, ιδιοκτήτρια γραφείου συνοικεσίων που λειτουργεί εδώ και 70 χρόνια στον Πειραιά.
Επιπλέον ο σύγχρονος τρόπος ζωής δεν αφήνει πολύ ελεύθερο χρόνο για γνωριμίες. « Ενας άνθρωπος που εργάζεται πολλές ώρες κάθε ημέρα, είτε είναι πολύ κουρασμένος για να αρχίσει τις εξόδους προς αναζήτηση συντρόφουείτε,ακόμη και αν το κάνει,οι γνωριμίες που γίνονται σε μέρη όπως είναι τα μπαρ δύσκολα καταλήγουν σε σοβαρές σχέσεις » τονίζει ο κ. Γιώργος Πάππας, ιδιοκτήτης γραφείου συνοικεσίων στο κέντρο της Αθήνας και πρόεδρος του συγκεκριμένου κλάδου.
Κάθε χρόνο περίπου 2.000 γάμοι τελούνται μεταξύ ανθρώπων οι οποίοι γνωρίστηκαν μέσω γραφείου συνοικεσίων. Σύμφωνα με τους επαγγελματίες του… προξενιού, οι γάμοι αυτοί είναι από τους πιο σταθερούς και μακροχρόνιους.
«Βασικός λόγος είναι ότι ένας άνθρωπος που περνά την πόρτα του γραφείου είναι απόλυτα κατασταλαγμένος:θέλει να παντρευτεί και να δημιουργήσει οικογένεια » λέει η 28χρονη δασκάλα κυρία Αφροδίτη Καμπά, η οποία εδώ και λίγο καιρό είναι μέλος στο γραφείο Λούη. «Στο παρελθόν είχα σχέσεις που δεν εξελίχθηκαν όπως θα ήθελα. Οταν είσαι ερωτευμένος πολλές φορές παραβλέπεις τα ελαττώματα του άλλου,δεν δίνεις σημασία σε κάποια πράγματα που αποδεικνύονται σημαντικά. Ακόμη, αν η γνωριμία γίνει μέσω κάποιου φίλου ή κοινού γνωστού,το να απορρίψεις τον άλλον γίνεται ακόμη πιο δύσκολο, αφού δημιουργούνται προστριβές. Στο γραφείο όμως αν δεν ταιριάζεις με τον υποψήφιο σύντροφό σου μπορείς να τερματίσεις τη σχέση χωρίς καμία απολύτως παρεξήγηση» συμπληρώνει.
Την πλειονότητα της πελατείας των γραφείων αποτελούν άνθρωποι σε… ηλικία γάμου, μεταξύ 30 και 50 ετών. « Δεν λείπουν βέβαια και οι περιπτώσεις ηλικιωμένων που έχουν μείνει μόνοι τους και αναζητούν μια συντροφιά προκειμένου να μοιράσουν φροντίδες και έξοδα. Αρκετοί από αυτούς επιλέγουν το λεγόμενο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης,μια πιο χαλαρή σχέση σε σύγκριση με τον γάμο,η οποία όμως δίνει νομικά δικαιώματα » εξηγεί ο κ. Πάππας.
Οσον αφορά τα προσόντα των υποψήφιων συζύγων που έχουν στο μυαλό τους οι πελάτες, και εδώ η κρίση έχει βάλει το χέρι της. « Σχεδόν όλοι μάς ζητούν το ταίρι τους να είναι σοβαρός άνθρωπος και με οικονομική ανεξαρτησία » τονίζει η κυρία Λούη, ενώ ο κ. Πάππας συμπληρώνει: « Αυτό που λέω πάντα στους πελάτες μου είναι ποτέ να μην προχωρούν σε γάμο αν δεν έλκονται από τον άλλον ή αν δεν ταιριάζουν μαζί του.Οι γάμοι από συμφέρον δεν εξελίσσονται ποτέ καλά ».
Στα περισσότερα γραφεία συνοικεσίων κάποιος γίνεται μέλος καταβάλλοντας ένα εφάπαξ ποσόν 500-700 ευρώ. Από εκεί και πέρα, το γραφείο τον φέρνει σε επαφή με άλλα μέλη αναλόγως των προσόντων και των ενδιαφερόντων του πελάτη. Η ιδιότητα του μέλους μάλιστα είναι… ισόβια, ωσότου τουλάχιστον ευοδωθούν οι προσπάθειες και ανεβεί το ενδιαφερόμενος τα σκαλιά της εκκλησίας. « Αν δύο άνθρωποι ταιριάζουν,έξι μήνες γνωριμίας είναι υπεραρκετοί» λέει η κυρία Λούη με βάση την πείρα της.
Με την πληθώρα των σάιτ και των φόρουμ γνωριμιών που υπάρχουν στο Διαδίκτυο, θα περίμενε κανείς ότι τα γραφεία συνοικεσίων θα ένιωθαν την πίεση της τεχνολογίας. Συνέβη όμως το αντίθετο. «Το Διαδίκτυο βοήθησε και εμάς, πολλοί μας έμαθαν από την ιστοσελίδα μας. Επίσης αρκετοί ήταν εκείνοι που ξεκίνησαν τις γνωριμίες μέσω Διαδικτύου αλλά απογοητεύθηκαν αφού έπεσαν σε περιπτώσεις όπου ένιωσαν εξαπατημένοι. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποισυνήθως μετά απευθύνονται στον ειδικό, δηλαδή στα γραφεία » καταλήγει η κυρία Λούη.
Και κάτι τελευταίο. Αν ενδιαφέρεστε να γνωρίσετε το έτερον ήμισυ μέσα από τη διαδικασία του επαγγελματικού προξενιού, μη διανοηθείτε να πείτε ψέματα. Τα περισσότερα μεγάλα γραφεία έχουν τρόπους, ακόμη και μέσω ντετέκτιβ, να ανακαλύψουν τα πάντα για σας.