Μοιάζουμε με μια αλλόκοτη φάρμα όντων όπου ανασφαλείς πληθυσμοί συνάζονται σαν τα αρνιά , χνώτο με χνώτο για να αντιμετωπίσουν την αβεβαιότητα και τον φόβο. Θυμωμένοι πληθυσμοί αναζητούν τρόπους να εκτονώσουν αβλαβώς την συσσωρευμένη οργή τους. Αδέσποτοι πληθυσμοί περιφέρονται σαν εκδικητικοί λύκοι. Σκεπτικιστές, εξασφαλισμένοι, ανύποπτοι ακόμη ή και αδιάφοροι εμπεριέχονται στις αγκύλες που οι σιδεράδες δανειστές κύρτωσαν κατά τρόπο ασφυκτικό.
Σ’ αυτή την επικράτεια η κοινωνία μετράει τραύματα και αναζητεί φταίχτες. Διψά για αυτουργούς, φυσικούς και ηθικούς, εστιάζει στην υποκρισία και στην πρόκληση, θέλει περιφορά κεφαλών και διασυρμό, ζητά λυτρωμό και κάθαρση. Αυτές οι απαιτήσεις θα γίνουν επιτακτικότερες όσο οι αγκύλες σφίγγουν. Υποθέσεις πολλές, όπως αυτή του βουλευτή με την εξαγωγή του εκατομμυρίου θα εξωθούνται σαν τους λαγούς στο ξέφωτο.
Και να στο κατόπι τους οι θεσμικοί διώκτες, να ο πρόεδρος της Βουλής, να το ΣΔΟΕ, να τα επικοινωνιακά αναθέματα, να οι κάθε λογής αγεληλάτες με τα λαγωνικά τους. Και να πως ένα σκάνδαλο πήρε το χαρακτήρα εθνικής κολοκυθιάς για το φύλλο και το όνομα του βουλευτή που φυγάδευσε τα εκατομμύριο. Είναι κύριος ή κυρία, καραφλός ή όχι, με κοιλιά ή χωρίς.
Ήταν μια υπόθεση που ξεκίνησε δίκην κουτσομπολιού από θεσμικό φορέα στην Βουλή και εξελίχθηκε σε πανεθνική έρευνα. Αν ο βουλευτής εξήγαγε, αδήλωτο χρήμα που δεν δικαιολογείται, έπρεπε ήδη να έχει αρθεί η ασυλία του για τα προσήκοντα. Αν είναι νομότυπο και το φυγάδευσε την περασμένη Άνοιξη που μερικοί πολιτικοί τριγυρνούσαν σε κλειστούς κύκλους και σφύριζαν διακριτικά, «βγάλτε έξω τα λεφτά», τότε έπρεπε να γίνει άλλη μεθόδευση για να αποδοθεί ο δημόσιος ψόγος.
Μάλλον έτσι θα προχωρήσουμε, με ψιθύρους και κραυγές με λοιδορίες και αναθέματα με το πόνο των απλών ανθρώπων, με τους επιτρόπους και την ένδεια. Με την απόλαυση όσων είχαν χρήμα και το έστειλαν έξω. Με την, για διαφορετικούς λόγους, κοινή ευχή διεθνών κερδοσκόπων, πολιτικών καιροσκόπων, κυνικών οικονομολόγων και απελπισμένων ανθρώπων, για ολική χρεοκοπία επιτέλους. Μπορεί να μην γίναμε Αλβανία και Μολδαβία γιατί θα ’χουμε ευρώ που θα ψάχνουμε με τα κιάλια, αλλά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία θα τις ζυγώσουμε πριν έρθει ο άλλος χειμώνας.