Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, 21χρονη φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, στις 5/11/2003, ενώ πήγαινε να εισέλθει στο κτίριο του Χημείου για να παρακολουθήσει μάθημα της Σχολής της, έπεσε από τον 4ο όροφο του κτιρίου κομμάτι σοβά στο πρόσωπό της. Σοβάς έπεσε επίσης και πάνω σε άλλα δύο άτομα.
Η φοιτήτρια μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο ΚΑΤ και κατόπιν της εξέτασής της από νευροχειρουργούς και πλαστικούς χειρουργούς, διαπιστώθηκε ότι έπασχε από κρανιοεγκεφαλική κάκωση, συντριπτικό κάταγμα ρινικών οστών, θλαστικό τραύμα ριζορινίου με εκτεθειμένο αιμάτωμα ρινικών οστών και χόνδρων και θλαστικό τραύμα άνω χείλους. Υποβλήθηκε δε σε αξονική τομογραφία εγκεφάλου, ακτινολογικό έλεγχο ρινικών οστών, χειρουργικό καθαρισμό, συρραφή κατά στρώματα, τοποθέτηση καθετήρων στους ρώθωνες και σταθεροποίηση του κατάγματος με γύψινο καθετήρα. Εξήλθε από το νοσοκομείο ΚΑΤ στις 14/11/2003, με οδηγίες για φαρμακευτική αγωγή και παρακολούθηση στα εξωτερικά ιατρεία της Κλινικής Πλαστικής Χειρουργικής και Εγκαυμάτων του εν λόγω νοσοκομείου.
Η φοιτήτρια διεκδίκησε δικαστικά 60.000 ευρώ από το Πανεπιστήμιο Αθηνών λόγω των βλαβών στην υγεία της που είχαν ως αποτέλεσμα την αλλοίωση της εξωτερικής εμφάνισής της, κάτι το οποίο γίνεται άμεσα αντιληπτό από τους τρίτους, ενώ επέδρασε αρνητικά και στην προσωπικότητά της. Παράλληλα, διατάραξε ουσιωδώς την ψυχοσωματική της υπόσταση, ενώ θα έχει μελλοντικά δυσμενείς επιδράσεις στην κοινωνική και οικογενειακή της εξέλιξη, καθώς έχει δημιουργηθεί παραμόρφωση του προσώπου της και ειδικά στη μύτη της, η οποία δεν δύναται να αποκατασταθεί πλήρως με πλαστική επέμβαση, αφού και μετά την επέμβαση θα παραμείνουν στο πρόσωπό της σημάδια. Παράλληλα, υποστηρίζει ότι έχουν μειωθεί οι πιθανότητες να συνάψει γάμο.
Το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι η φοιτήτρια υπέστη ηθική βλάβη από το συγκεκριμένο ατύχημα, για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να υποχρεωθεί το Πανεπιστήμιο να της καταβάλει το εύλογο ποσό 40.000 ευρώ νομιμοτόκως.
Κρίθηκε ότι το Πανεπιστήμιο είναι αποκλειστικά υπαίτιο για το ατύχημα. Και αυτό γιατί, τα αρμόδια όργανα του εναγομένου Πανεπιστημίου όφειλαν να εξαλείψουν, σύμφωνα με τα δεδομένα της κοινής πείρας και επιδεικνύοντας την επιμέλεια του μέσου συνετού ανθρώπου, την πιθανότητα πτώσης οιοδήποτε τμήματος του συγκεκριμένου κτιρίου και, συνεπώς, την πιθανότητα πρόκλησης ατυχήματος στους φοιτητές και τους εργαζομένους στο κτίριο, προς τους οποίους συνδέεται με ιδιαίτερη σχέση και επομένως, έχει αυξημένο καθήκον επιμέλειας για την ασφάλειά τους, αλλά και σε τρίτα άτομα, ιδίως σε περίπτωση κακοκαιρίας, ακόμα και ασυνήθιστης έντασης, η οποία, στην περίπτωση αυτή, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο και απρόβλεπτο γεγονός, αλλά πιθανό τους χειμερινούς και φθινοπωρινούς μήνες, σύμφωνα με τη συνήθη πορεία των πραγμάτων.