Οι συνδικαλιστές της ΠΝΟ ναυτοκτονούν. Γιατί τσακίζουν τους ναυτικούς πάνω στην λαϊκή κατακραυγή και την οικονομική δυσπραγία. Θα προσθέσουν ανέργους και θα χάσουν συνταξιοδοτικές βοήθειες.
Δικαιοκτονούν. Σκοτώνουν το δίκαιο, το αίσθημα περί κοινού συμφέροντος με την αδιαλλαξία των αιτημάτων, τον τραμπουκισμό της διεκδίκησης και την αδιαφορία των κοινωνικών επιπτώσεων.
Από όσους ψέλνουν Εγκώμια στον Επιτάφιο τη Μ. Παρασκευή ζητώ συγνώμη που παράφρασα, για χάρη της ΠΝΟ, ένα από τα πιο ποιητικά, μελοποιημένα στιχάρια του Θρήνου :
Ώ της παραφροσύνης και της χριστοκτονίας της των προφητοκτόνων
Η ΠΝΟ είναι η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία.
Μέλη της είναι 14 σωματεία : πλοιάρχων, μηχανικών, μηχανικών εσωτερικής καύσης, Ραδιοτηλεγραφητών, Οικονομικών, Φροντιστών, Ηλεκτρολόγων, Ναυτών, Κατωτέρων πληρωμάτων μηχανής, αρχιθαλαμηπόλων, ναυτομαγείρων, προσωπικού τροφοδοσίας, κυβερνητών, ναυτών (Μ/S-Π/Κ-Ο/Γ).
Η παράθεσή τους δείχνει δυο πράγματα που οι περισσότεροι από εμάς, απλοί καλοκαιρινοί επιβάτες, γνωρίζουμε αλλά αγνοούμε.
Το καράβι είναι πολιτεία ολόκληρη, σύνθετη.
Τα σωματεία έρχονται από παλιά και έμειναν στάσιμα σε μια ναυτιλία των ..ηντα
Η ιστορία της ΠΝΟ μεγάλη, η θάλασσα σκληρή και η μεταχείριση των ναυτικών απάνθρωπη πολλές φορές.
Χάρις στην οργάνωση και τους μεταπολεμικούς κυρίως αγώνες των ναυτικών, οι συνθήκες έφτιαξαν. Τότε που μετά τον εμφύλιο οι Έλληνες μπάρκαραν απελπισμένοι, οι συνδικαλιστές της αριστεράς ήταν εμβληματικές φυσιογνωμίες προστασίας και ανιδιοτέλειας.
Η περιουσία φήμης υπνώτισε , όπως άλλωστε και σε άλλους ζωτικούς συνδικαλιστικούς τομείς, την αριστερή ΠΝΟ, που δεν μιλούσε για ναυτικούς αλλά για ναυτεργάτες, προκρίνοντας σαφώς έναντι της γλυκόπικρης «ναυτικής οικογένειας» των πλοιοκτητών, την διεκδικητική «ταξική ματιά» των καραβοτσακισμένων.
Από τα 14 σωματεία τα 5 μόνο έχουν ένα site στο διαδίκτυο και τα περισσότερα κοινή διεύθυνση στην Κολοκοτρώνη στον Πειραιά.
Δεν έχουν μαζικότητα, έχουν σφραγίδες, καρέκλες και τρέφονται με την απελπισία συνταξιούχων και άνεργων ναυτικών.
Δυναστεύονται από ιδιοτέλειες ναυτοπατέρων, που εκμεταλλεύονται ένα δαίδαλο νόμων, παραγράφων, συνταξιοδοτικών υποπεριπτώσεων, και έχουν μεταμορφωθεί σε συνδικαλιστές … «εκτελωνιστές» συντάξεων και ονείρων.
Χωρίς αυτούς τους ειδικούς προστάτες, δύσκολα μπορείς να βγάλεις άκρη για την σύνταξη ή την υγεία (Οίκος του Ναύτου).
Στην πραγματικότητα φτωχοδιάβολοι, με όλο το θράσος και την αποκοτιά της θάλασσας, που τώρα την επισκέπτονται μόνο για μπάνια, απειλημένοι από τη ζωή που δεν έχει σταματήσει στο ’50, σκέφτονται μόνο με όρους κοινωνικού φανατισμού, μια σέχτα κόντρα στην ζωή , σε πείσμα της εξέλιξης και των παλιών ιδανικών τους.
Η ναυτιλία άλλαξε, η θάλασσα παγκοσμιοποιήθηκε τάχιστα και οι απελπισμένοι της ποντοπόρας ναυτιλίας (Πακιστανοί, Μπαγκλαντές, Ινδία) με τις δικές τους περγαμηνές ναυτοσύνης, έχουν κυριαρχήσει στα πληρώματα.
Αν σε αυτό το μείζον προσθέσουμε τα κρατικά δεινά του υπουργείου εμπορικής Ναυτιλίας, δηλαδή την απουσία σταθερής πολιτικής στην πιο σημαντική ελληνική βιομηχανία, τότε αντιλαμβανόμαστε καλύτερα το πάζλ της παρακμής.
Η ΠΝΟ δεν προστατεύει πια, τρομοκρατεί.
Οι ναυτικοί δεν έχουν πλέον τη «συνείδηση» που απαιτεί το σωματείο.
Γι αυτό η απεργία, η κάθε απεργία, για να μην καταλυθεί και μείνουν οι ναυτοπατέρες άνεργοι, περιφρουρείται.
Όχι από ιδιωτικούς φουσκωτούς εφοπλιστών αλλά από τα τιμημένα ροπαλοφόρα μέλη των ηγεσιών των σωματείων.
Οι συνταξιούχοι ναυτικοί είναι 72.000, οι εν ενεργεία 16700.
Είναι αδύνατο οι εισφορές των εργαζόμενων να καλύψουν τις συντάξεις.
Το ταμείο τους , όπως όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, λεηλατήθηκε από τις κυβερνήσεις, αλλά κι οι συνδικαλιστές το ήξεραν. Και έδωσαν το δικαίωμα της διαχείρισης γιατί πήραν «αντισταθμιστικά» οφέλη. Και κρατική επιχορήγηση.
Από τα 52.5 εκατομμύρια του ταμείου, μόνο 19 υπάρχουν μετά το κούρεμα.
Όμως και κάθε χρόνο οι Έλληνες φορολογούμενοι πληρώνουν 930 εκ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις συντάξεις των ναυτικών.
Οι φορολογούμενοι είναι λοιπόν αλληλέγγυοι με τους ναυτικούς.
Η ηγεσία της ΠΝΟ με ποιον είναι αλληλέγγυα;
Ζητά να μην επιτρέπονται ξένα πληρώματα στις κρουαζιέρες (καμποτάζ).
Δηλαδή για την καταπολέμηση της ανεργίας ζητά, ρατσιστικά, αναχρονιστικά, παράλογα να γυρίσει η παγκόσμια ναυτιλία 100 χρόνια πίσω.
Και να χάνει η Ελλάδα έσοδα από τον τουρισμό, να πηγαίνουν οι τουρίστες κρουαζιέρας στην Τουρκία και την Κύπρο, όχι στα νησιά.
Στην ουσία ζητά να αυξάνεται η ανεργία των ναυτικών και η ένδεια των νησιών.
Και φέρνει ρόπαλα και εκβιάζει Μεγάλη Βδομάδα για την …αντιλαϊκή πολιτική του μνημονίου και της τρόικα.
Η ΠΝΟ προδίδει την ιστορία της, τους ναυτικούς και τους συμπολίτες.
Αγνοεί πεισματικά το κοινό συμφέρον, διδάσκει μίσος και φόβο.
Τα γνωστά και κλασσικά, οποιουδήποτε δεν μπορεί να καταλάβει τον κόσμο που αλλάζει και γίνεται μισάνθρωπος, περιθωριοποιείται και κάνει το φόβο του ιδεολογία άκαμπτα, τρομακτικό απολίθωμα, που καταχράται συλλογικής μνήμης.
.