Είχαν μήπως κάποια άλλη χώρα πρώτη στην ατζέντα; Όχι ασφαλώς. Απλώς είχαν διαφορετική προσέγγιση σε διάφορα ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.
Γράφει επίσης, η υποτίθεται έγκυρη γερμανική εφημερίδα Χάντελσμπλατ, ότι θα είναι ομιχλώδες το τοπίο για την Ελλάδα στην εποχή Τράμπ, ότι θα ευνοηθεί η Τουρκία και άλλα φαιδρά, ασαφή και θα πρόσθετα βλακώδη.
Αν δηλαδή άκουγαν την ομιλία του νέου προσωπάρχη Πρίμπους στην ομογένεια στην Αμερική, θα έλεγαν ότι η εποχή Τραμπ θα είναι φιλελληνική; Οτι θα σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας ή ότι θα βοηθήσει τη χώρα μας να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με την Τουρκία; Ανοησίες.
Το συμφέρον της χώρας του θα κοιτάξει, όπως έκαναν όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ. Αν αυτό συμβαδίζει με τα ελληνικά συμφέροντα, με το καλό της χώρας μας, τότε ο Τραμπ θα κάνει ότι έκανε και ο Ομπάμα και οι υπουργοί οικονομικών αυτού. Αν όχι τότε η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, οφείλει να αναζητήσει τρόπους, πολιτικές και συμμαχίες που εξυπηρετούν την προώθηση των συμφερόντων της χώρας.
Και για να μην έχουμε καμία αμφιβολία, ας κάνουμε μια ιστορική αναδρομή. Ας θυμηθούμε την εκλογή Κάρτερ πριν από 40 περίπου χρόνια, όταν οι ελληνικές εφημερίδες εκστασιασμένες, έφτασαν στο σημείο να τον ντύσουν τσολιά, σε μία προσπάθεια να περιγράψουν γλαφυρά το φιλελληνισμό του νέου Αμερικανού προέδρου.
Αλλά τελικά απογοητεύτηκαν, γιατί ο Τζίμι Κάρτερ δεν αποδείχτηκε φιλέλληνας, αλλά καθόλα Αμερικανός. Για να τον αποκαλέσουν μετά την απογοήτευση, ο φυστίκιας.
Ας περιμένουμε λοιπόν. Ας μη βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα και να γνωρίζουμε ότι στην Αμερική, εκτός από τον πρόεδρο υπάρχει ένα τεράστιο σύστημα συμφερόντων, υπάρχει η Γερουσία και η Βουλή των Αντιπροσώπων οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο.
Να γνωρίζουμε επίσης ότι η αλλαγή της γεωστρατηγικής και των διεθνών συμφερόντων της χώρας, δεν είναι τόσο απλή υπόθεση όσο εμφανίζεται από τις δηλώσεις του Τραμπ και ότι ενδεχομένως ακόμα και ένας πρόεδρος δεν μπορεί να τις ανατρέψει, αν οι υπόλοιπες δυνάμεις συμφερόντων αντιτίθενται.
Το γουέστερν, ο σερίφης και οι καουμπόυς, είναι μεν μέρος της φιλμικής μυθολογίας της της Αμερικής, αλλά σίγουρα ο Τραμπ δεν μπορεί να υποδυθεί τον σερίφη ή τον καουμπόη, που επιβάλλει το νόμο σε όλο τον κόσμο όπως αυτός επιθυμεί, ούτε καν στην ίδια τη χώρα του.
Το ζήτημα είναι πολύ πιο σύνθετο, τόσο σύνθετο που δεν μπορεί να αρκούμαστε σε ανόητα, επιφανειακά δημοσιεύματα και δη του γερμανικού Τύπου για να βγάλουμε συμπεράσματα.