και την ίδια ώρα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου μιλά για “συστημική κρίση που απαιτεί ανάλογες λύσεις”
Δηλαδή προωθείται μεν το ευκταίο από όλους, την πραγματική ένωση των κρατών-μελών, αλλά πως και με τους όρους ποιου;
Του Βερολίνου; Του Παρισιού; Όλων;
Οι υπόλοιποι αυτή την ώρα μοιάζουν ανήμποροι και περιμένουν Βερολίνο και Παρίσι να αποφασίσουν, ενώ όλα δείχνουν ότι μάλλον το Βερολίνο έχει τη δύναμη να αποφασίσει και να “πείσει” και το Παρίσι.
Ο Χέρμαν Βαν Ρομπέι, ήταν για πρώτη φορά τόσο ξεκάθαρος…
«Ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει αλλαγή ή όχι της Συνθήκης της ΕΕ, οι χώρες θα θυσιάσουν κυριαρχικά τους δικαιώματα, ως τίμημα για μια αξιόπιστη οικονομική και νομισματική ένωση”
Προωθείται λοιπόν μάλλον το σχέδιο του Βερολίνου που θέλει πλήρη έλεγχο των δημοσιονομικών των χωρών από ένα κεντρικό διευθυντήριο.
Αλλιώς υπάρχει το φόβητρο, τη θέση του “κακού” ανέλαβε ο Όλι Ρεν
“Η οικονομική και νομισματική ένωση ή θα πρέπει να προχωρήσει προς την ολοκλήρωσή της μέσω μιας πολύ βαθύτερης ενοποίησης ή θα πρέπει να αποδεχτούμε τη σταδιακή διάλυση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος που λειτουργεί εδώ και πάνω από μισό αιώνα”, ανέφερε ο κ. Ρεν και ουσιαστικά είπε ή συμφωνείται ή διαλύεται η ένωση και οι συνέπειες είναι χειρότερες
Διαβάστε επίσης:
Συμφωνία – μαμούθ των 6 μεγαλύτερων τραπεζών του κόσμου αλλάζει με μιάς τα δεδομένα παγκοσμίως