Να, λοιπόν η εξήγηση:
Η βασίλισσα Αμαλία συνήθιζε να προσκαλεί στις εσπερίδες των ανακτόρων παλιούς αγωνιστές του ’21. Θαύμαζε την ιστορία τους, το παράστημα και τη φουστανέλα. Όταν τελείωναν τα βαλς και οι καντρίλλιες, άρχιζε ο πάντα ελληνοπρεπής τσάμικος. Ο λεβέντικος αυτός χορός ήταν ο αγαπημένος της Αμαλίας και οι αγωνιστές τον χόρευαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Όταν, μάλιστα, έφταναν στο κέφι, έβγαζαν τα τσαρούχια τους και τα πετούσαν στον αέρα. Τότε οι αυλικοί έτρεχαν πανικόβλητοι, με το φόβο μήπως κανένα τσαρούχι πετύχει τους ακριβούς πολυελαίους, και ψιθύριζαν στους φουστανελοφόρους:
“…Σιγά τον πολυέλαιο!”
ΠΗΓΗ: paliaathina.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Γιατί λέμε “σ’ έπιασα στα πράσα;”