αντιπροέδρου της κυβέρνησης και με τη συμμετοχή των κυρίων Παμπούκη και Ρέππα, “κλειδώνουν” οι αλλαγές στις αστικές συγκοινωνίες, ανάμεσα στις οποίες η αναδιάταξη των δρομολογίων, οι μετατάξεις προσωπικού και -πιθανότατα- η αύξηση της τιμής των εισιτηρίων, που κατά το Υπουργείο Υποδομών είναι τα φτηνότερα της Ευρώπης.
Το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει ότι ο ΟΑΣΑ θα μετατραπεί σε μητροπολιτικό φορέα υπό τη σκέπη του οποίου θα ενταχθούν η ΕΘΕΛ, ο ΗΛΠΑΠ, ο ΗΣΑΠ, το μετρό, το τραμ και ενδεχομένως ο προαστιακός σιδηρόδρομος.
Εκεί θα στηθεί ο «εγκέφαλος» που θα κινεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς και θα κατευθύνει αναλόγως των αναγκών το προσωπικό. Το πλαίσιο όμως θα είναι απολύτως καθορισμένο. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι συγκοινωνιακοί φορείς θα έχουν αυστηρά καθορισμένο έργο. Σε περίπτωση κατά την οποία κάποιος από αυτούς αδυνατεί να αντεπεξέλθει, θα υπάρχει «πέναλτι», δηλαδή είτε θα μειώνεται, είτε ακόμη και θα περικόπτεται η επιδότησή του, ή θα μειώνεται το έργο του το οποίο θα αναλαμβάνει άλλος φορέας που ανταποκρίνεται επαρκέστερα στις απαιτήσεις.
Κατά το υπουργείο Υποδομών, τα ελλείμματα των αστικών συγκοινωνιών -περίπου 700 εκατομμύρια κάθε χρόνο !- οφείλονται κυρίως στους εξής παράγοντες:
* Κακός σχεδιασμός των δρομολογίων. Μπορεί μια περιοχή να εξυπηρετείται από τρία διαφορετικά μέσα και μια άλλη από ένα ή ακόμη και κανένα.
* Κακή διαχείριση του προσωπικού. Σε έναν φορέα μπορεί να λείπουν, π.χ., εργοδηγοί και σε έναν άλλο να είναι υπεράριθμοι.
* Ανορθολογική κατανομή μεταξύ της κύριας και της δευτερεύουσας αμοιβής του προσωπικού- αντί η δεύτερη να καλύπτει το 15% της κύριας αμοιβής, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη, εδώ το ποσοστό φθάνει κατά μέσον όρο στο 30% και σε ορισμένους φορείς ακόμη και στο 50%.
* Το ζήτημα της επιδότησης. Σε όλες τις χώρες, επισημαίνουν πηγές από το υπουργείο Υποδομών, οι αστικές συγκοινωνίες ακόμη και οι ιδιωτικές επιδοτούνται. Η σχέση της επιδότησης προς τα έσοδα των φορέων στις χώρες της ΕΕ είναι κατά μέσον όρο 60 προς 40. Στην Ελλάδα είναι 75 προς 25.
Επιπλέον, μια αιτία απώλειας εσόδων για τους φορείς συγκοινωνιών είναι οι «τζαμπατζήδες», οι οποίοι εξαιτίας των σποραδικών ελέγχων προκαλούν ζημιές που υπολογίζονται στο 25% των προσδοκώμενων εσόδων.
Έτσι, εξετάζεται η ιδέα να δοθεί όλο το κομμάτι που αφορά τα εισιτήρια (εκτύπωση, πώληση και έλεγχος) σε ιδιωτικές εταιρείες.