Είχε περάσει μία εβδομάδα, από τη στιγμή που ανέβηκε στο YouTube το νέο τραγούδι του από το CD “Κατάστρωμα” και έγινε χαμός στα social media. “Το τραγούδι για τον Τσίπρα…”, “Το τραγούδι των Παραιτηθείτε…”, ήταν οι… ταμπέλες που μπήκαν από την πρώτη στιγμή, ο ίδιος όμως επέλεξε να μην απαντήσει με κάποια δήλωση σε δημοσιογράφο ή ανάρτηση σε Facebook – Twitter.
Έτσι, λοιπόν, ήμουν περίεργη να δω αν θα τοποθετηθεί στη συναυλία του, και θα πει κάτι στο κοινό που τον ακολουθεί φανατικά σε κάθε του εμφάνιση.
“Ας μεταφερθούμε τώρα στην σκοτεινή αστική ζούγκλα», είπε, για να ερμηνεύσει την «Παρεξήγηση του Φάουστ», που ουσιαστικά… προανήγγειλε το «Komasusu».
«Σου μίλησα για όνειρα, μου πήρες το κεφάλι
Καμάρι Ελληνάρα μου αγύριστο κεφάλι
Το σπίτι σου το έκαψες, ζεστάθηκες λιγάκι
Επαίτης τώρα, μου ζητάς θεσούλα στο παγκάκι…”.
“Το είπα, το έγραψα και βγήκε από μέσα μου παιδιά”, είπε χαρακτηριστικά.
Και έφτασε η στιγμή που το «Komasusu» ηχεί στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής. Άραγε, τέθηκε κάποιο θέμα από τους ιθύνοντες για το αν θα έπαιζε το επίμαχο τραγούδι στις συναυλίες; Ίσως, δεν μάθουμε ποτέ…
Το κοινό χειροκροτεί –και αυτή τη φορά- τον Κωστή Μαραβέγια στο τέλος του τραγουδιού και εκείνος αρκείται να πει, μεταξύ άλλων, πως “οι νεανικές κομματικές κοινότητες δεν κάνουν καλό.. Μόνο αν οι νέοι μάχονται για τα στερεότυπα, γίνεται αλλαγή”. Βέβαια, τέτοιου είδους μηνύματα συνηθίζει να περνά μέσα από τα live του… συνεπώς δεν θα μπορούσε η παραπάνω ατάκα να θεωρηθεί σχόλιο για το τραγούδι που έγραψε.
Όπως μου είπε στενός συνεργάτης του: “Ο Κωστής μιλάει μέσα από τα τραγούδια του…”. Και έτσι ακριβώς είναι…
Όσο για το αν πίσω από τις λέξεις… κρύβεται ο Αλέξης, τα συμπεράσματα δικά σας!
Ιδού οι στίχοι του “Komasusu”:
“Ήρθες απ’ τ’ αριστερά, μουλωχτά, πονηρά, για να πάρεις την πρωτιά
να ‘σαι με τους δυνατούς, να νικήσεις τους κακούς
Μπήκατε πολύ μαζί, αγκαζέ με βιολιά, μα η βάρκα ήταν μικρή
και καθίσατε μαζί, στη μια μεριά, στη σειρά και η βάρκα μπάταρε δεξιά
Να μην ξεχάσουμε, τον εαυτό μας να αλλάξουμε παιδιά
πριν να αλλάξουμε τον κόσμο αυτό που δεν αλλάζει έτσι απλά
Αχ νεολαία μου, το κόμμα σου, σου κομματιάζει τα φτερά
δεν είναι ο ήλιος σου, η ελπίδα αυτή που έρχεται ξανά
Καπετάνιος στη στεριά, τι ντροπή, τι ζημιά να τα κάνεις θάλασσα
μόλις έρθει το ρευστό, πάρτο πάλι δεξιά
Έχει πλάκα αυτή η ζωή, τι γιατί, σαν τον άνεμο κι εσύ
Σαν τον άνεμο κι εγώ, αχ καλό, το φυσάμε και οι δυο”.