Καθόλου και η απόγνωση θα έπρεπε να είχε καταβάλει όσους χειρίζονται τις τύχες της τρέχουσας και μελλοντικής κοινωνίας.
Ποσοστό ανεργίας στους νέους 47,5% και στο σύνολο περίπου 20%, με καθόλου ενθαρρυντικές προγνώσεις για τα επόμενα χρόνια, σημαίνει μια κοινωνία φαντασμάτων και ανθρωπίνων ερειπίων. Σημαίνει ένα θερμοκήπιο αγανάκτησης, ένα θηριοτροφείο νέων που θα ανοίξουν οπουδήποτε χαρακώματα επιβίωσης.
Καθώς τα επίπεδα της εκπαίδευσης υποχωρούν ακατάσχετα, οι τίτλοι σπουδών έχουν σε μια απονεκρωμένη αγορά την αξία ενός ακυρωμένου εισιτηρίου για το μετρό . Αυτό που λένε οι στατιστικές ένας στους δυο νέους άνεργος μπορεί να το νοιώσει κανείς οπουδήποτε κινηθεί. Ακόμα και οι μεταφορείς τροφής δεν είναι πια τόσο πολλοί στις συνοικίες και μόνο η ακμαία ακόμη αγορά των υπηρεσιών που σχετίζονται με την επικοινωνία και το διαδίκτυο ανακυκλώνει σταθερά κάποιες θέσεις εργασίας.
Στο δυσμενέστερο απο πλευρας συνοχής κοινωνικό τοπίο των τελευταίων δεκαετιών, με ένα σημαντικό μέρος των νέων να είναι μετανάστες δεύτερης γενιάς αλλά και επιβάτες των ασταμάτητων μεταναστευτικών συρμών, αλίμονο αν δεν υπάρξει πρόγραμμα διαχείρισης.
Μα τι λέμε τώρα, πώς να ανακαλύψουν σημεία σύγκλισης οι εκτάκτως συγκυβερνώντες, όταν στο ΠΑΣΟΚ ο αντιπρόεδρος ελλιμενίζει αδελφούς δελφίνους και στους λοιπούς εταίρους ξυπνούν τα στείρα σύνδρομα της εγκληματοφοβίας και των κλειστών απόψεων για την παραβατικότητα, τα ναρκωτικά και τις φυλακές.
Κι όλα αυτά τη ώρα που οι δανειστές παίρνουν ως χώρες και ως πρόσωπα τους κακούς τρόπους των εισπρακτικών εταιρειών και των υπαλλήλων τους. Ειδικά στο τελευταίο κεφάλαιο του σωφρονιστικού συστήματος και των φυλακών, οι αποσπασματικές ανακόλουθες και στιγμιαίες πολιτικές ,που δεν παρακολούθησαν τις εξελίξεις, το έχουν καταστήσει μη διαχειρίσιμο.
Τι άλλο μπορούν να κάνουν τώρα από το να εκπονούν προγράμματα αποσυμφόρησης των φυλακών και διαρκούς ανακύκλωσης της εγκληματικότητας αφού 15 χρόνια πριν δεν έκαναν την αναγκαία προβολή . Και δεν λέμε να την έκαναν για τις συνθήκες χρεοκοπίας και ανεργίας των νέων στο 48% που ζούμε .Να την έκαναν υπό κανονικές συνθήκες πρόβλεψης για την επίλυση ενός σύνθετου προβλήματος για τις σύγχρονες κοινωνίες.
Ενός ζητήματος που ορίζεται από τις συντεταγμένες παγκοσμιοποίηση , μετανάστευση, ένταξη, ανισότητες , έγκλημα , σωφρονισμός, φυλακές, ναρκωτικά, επανένταξη. Ένα καζάνι με χυλό που καίει είναι η κοινωνία μας καθώς προχωρεί ακατάσχετα η υποτίμηση όχι μόνο των διαθεσίμων, αλλά και των υπάρξεων. Συνεπώς και η φυλακή για κάποιους μπορεί να είναι κάποια προσωρινή λύση.