Από το η Μέρκελ επέβαλε νέους κανόνες και ανακοίνωσε:
-Αυτόματες κυρώσεων στις χώρες που παραβιάζουν το μέγιστο όριο ελλείμματος 3% επί του ΑΕΠ
-Ενδυνάμωση του “χρυσού κανόνα” των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών για όλες τις χώρες μέλη της νομισματικής ένωσης μέσω στενότερης εποπτείας, χωρίς ωστόσο να δίνεται η δυνατότητα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να «ακυρώνει» τους εθνικούς προϋπολογισμούς.
-Θέσπιση της αρχής της ενισχυμένης πλειοψηφίας αντί της αρχής ομοφωνίας για τις αποφάσεις που αφορούν τον μόνιμο μηχανισμό διάσωσης, ο οποίος αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2012 και όχι το 2013 όπως είχε αρχικά προβλεφθεί. Η ενισχυμένη πλειοψηφία θα αντιπροσωπεύει το 85% των συνεισφορών των κρατών στον μηχανισμό διάσωσης.
Όπως απαιτεί εδώ και καιρό η Γερμανία πλέον και η Γαλλία απορήπτει την ιδέα του ευρωομόλογου και ουσιαστικά κόβουν το δρόμο σε πιο ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην κρίση χρέους.
Στόχος το λεγόμενο φρένο στη συσσώρευση χρέους, με ευχολόγια ωστόσο, καθώς οι αποφάσεις είναι σε επίπεδο πολιτικών μέτρων. Μέτρα έστω όπως αυτά που έχουν παρθεί για την Ελλάδα όπως το κούρεμα θεωρούνται εξαιρέσεις.
Μέτρα που επί της ουσίας δεν ήλθαν και έφεραν την απάντηση-κόλαφο από την Standard & Poor’s με την απειλή υποβάθμισης του συνόλου των χωρών της ευρωζώνης.