Σύμφωνα με όσα έχουν μεταφέρει στο Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων προκύπτουν θέματα προς διερεύνηση:
•Ο ΕΠΟΠ σύμφωνα με πληροφορίες είχε κληρονομικό πρόβλημα θρομβοφιλίας, πράγμα που οδήγησε στο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κι εδώ οι άνθρωποι του Δικτύου θέτουν το πρώτο ερώτημα:
“Οι περίφημες αναλυτικές εξετάσεις και η υγειονομική μέριμνα για το προσωπικό – την οποία οι υπουργοί Άμυνας Βενιζέλος-Μπεγλίτης είχαν θεωρήσει υπεραρκετή, κατηγορώντας τους «υπεράριθμους» γιατρούς των στρατιωτικών νοσοκομείων, ανοίγοντας τα στρατιωτικά νοσοκομεία σε πολίτες, βοηθώντας έτσι το Λοβέρδο να περικόψει και να διαλύσει το σύστημα υγείας – δεν μπόρεσαν να «τρέξουν» τις αναγκαίες εξετάσεις για να έχουν διαπιστώσει αν ο συνάδελφος ήταν υγιής στο ακέραιο κι αν είχε οποιαδήποτε περεταίρω ανάγκη προσοχής;
•Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ήταν φανερό ότι ο λοχίας είχε υποστεί εγκεφαλική βλάβη η οποία έπρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα. Μάλιστα, υπήρχαν ακόμα πολλές ελπίδες για την υγεία του καθώς αυτά τα περιστατικά είναι αντιμετωπίσιμα με άμεση επέμβαση, και το κύριο πρόβλημα είναι ο χρόνος. Εξάλλου, ο ίδιος ο λοχίας είχε τις αισθήσεις του και μπορούσε να μιλήσει (ζήταγε να του ρίξουν νερό στο πρόσωπο).
Είναι φυσικό να σκεφτεί κανείς ότι θα πήγαινε άμεσα στο κοντινότερο νοσοκομείο για να διαπιστωθεί το ακριβές πρόβλημα και να αντιμετωπιστεί.
•Είναι επίσης φυσικό να υποθέτει κανείς ότι ένα νησί, στο οποίο βρίσκεται μια ολόκληρη ανώτερη διοίκηση ταγμάτων εθνοφυλακής – η 95 ΑΔΤΕ – με πολλά στρατόπεδα κι ακόμα περισσότερες μονάδες πρώτης γραμμής, θα διέθετε δικό της στρατιωτικό νοσοκομείο (από τα «υπερβολικά πολλά» που δήλωναν ότι υπάρχουν ανά την επικράτεια οι Βενιζέλος και Μπεγλίτης), ή ένα δημόσιο νοσοκομείο, ικανό να αντιμετωπίσει τέτοια (έστω) περιστατικά.
Σύμφωνα με το Δίκτυο Ελεύθερων Φαντάρων “τίποτα από αυτά δεν ίσχυσε στην περίπτωση του Λοχία. Εδώ ξεκινά και ο τρόμος του παραλόγου, απόδειξη του πώς ο ελληνικός στρατός αντιμετωπίζει ως αναλώσιμο υλικό τους φαντάρους, τους ΕΠΟΠ και τους χαμηλόβαθμους υπαξιωματικούς. Μετά την διαπίστωση ότι ο λοχίας έχει υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο, αντί να δεχτεί τις πρώτες βοήθειες και την επιτόπου επέμβαση από γιατρό, επιλέχθηκε να περιμένει μεταφορικό αεροσκάφος για να μεταφερθεί στο 401 ΓΣΝ στην Αθήνα!
Πολλοί γιατροί μας επισήμαναν δύο καίρια πράγματα:
1) Το περιστατικό έπρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα, και μάλιστα ήταν σχετικά εύκολο αυτό να γίνει. Το γεγονός ότι δεν συνέβη έχει να κάνει με την μηδενική μέριμνα για το προσωπικό, την έλλειψη ακόμα και των βασικών υποδομών, τη μετάθεση ευθυνών, που αφήνει έκθετους όσους υπηρετούν.
2) Η επιλογή να μεταφερθεί, ειδικά με αεροσκάφος, ήταν μια δολοφονική επιλογή, που θα βαραίνει όποιον έδωσε την εντολή. Είναι χαρακτηριστικό ότι για έναν άνθρωπο που επικοινωνούσε με το περιβάλλον πριν μεταφερθεί, οι γιατροί στο 401 ΓΣΝ δήλωναν ότι δεν ήταν δυνατό να κάνουν την τομή στο κεφάλι που χρειαζόταν γιατί ο εγκέφαλος του «είχε γίνει σαν ζελέ», εξαιτίας της μεταφοράς με το αεροσκάφος, που (λόγω της διαδικασίας απογείωσης-προσγείωσης) του είχε προκαλέσει ανεπανόρθωτη και μη-αντιστρέψιμη βλάβη.
Μάλιστα, για να ολοκληρωθεί το έγκλημα, το αεροσκάφος έκανε στάση και στη Σάμο, για να παραλάβει άλλο ένα περιστατικό! Ενώ, λοιπόν, έπρεπε να αντιμετωπιστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και η μεταφορά (που ήταν επικίνδυνη ούτως ή άλλως) να γίνει με ειδικά διαμορφωμένο ελικόπτερο για ιατρική διακομιδή, που διαθέτει τόσο το ΕΚΑΒ όσο και η πολεμική αεροπορία.
Είναι τουλάχιστον απανθρωπιά (υπάρχουν και χειρότερες λέξεις να το περιγράψουν) να δίνονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τσάρτερ VIP πτήσεις στελεχών και υπουργών στην Ευρώπη, το Κατάρ και τα διεθνή φόρα, αλλά η περίθαλψη ενός ανθρώπου (που πολιτική-στρατιωτική ηγεσία, με δηλώσεις τους θεωρούν, ως στρατιώτη, κρίσιμο παράγοντα για την «εθνική ασφάλεια») του οποίου κρίνεται η ζωή να γίνεται με τη μεταφορά μέσω τακτικού δρομολογίου των C-130”!