Μπορεί ο πατέρας της να ήταν γιατρός στο επάγγελμα, ωστόσο ήταν και εξαιρετικός τραγουδιστής. Τα μοναδικά ερεθίσματα ήταν ένα ραδιόφωνο που έπαιζε οπερέτες και τα δημοτικά τραγούδια που άκουγε στο χωριό από όπου καταγόταν, τη Λιβαδειά Ορχομενού.
Όταν ήταν μικρή δεν τραγουδούσε μόνη της, αλλά κρυβόταν πάντα πίσω από τους “προστάτες” της, τον πατέρα και την αδερφή της. Καμιά φορά τραγουδούσε μόνο για τη μητέρα της, η οποία έκλαιγε όταν την άκουγε να τραγουδάει και μετά της έκανε όλα τα χατίρια…
Παρόλο πάντως, που την κέρδισε τον τραγούδι, η Αρλέτα δεν εγκατέλειψε ποτέ την ζωγραφική. Έκανε δύο εκθέσεις, ενώ σχεδίασε όλα τα εξώφυλλα για τους δίσκους της. Επίσης η καλλιτεχνική της φλέβα φαινόταν και μέσα από τη γραφή της. Το ’97 κυκλοφόρησε το βιβλίο “Από πού πάνε για την άνοιξη;” με ποιητικά και πεζά κείμενα, αλλά και με δικά της σχέδια….
Τα παιδικά χρόνια
Οι μνήμες της παιδικής της ηλικίας είναι συνυφασμένες με τη δυστυχία του πολέμου. Θυμάται το σπίτι τους να έχει μετατραπεί σε κέντρο διερχομένων. Το κουδούνι χτυπούσε 7 φορές την ημέρα από κόσμο που ζητιάνευε λίγο ψωμί, καθώς η μητέρα της φρόντιζε να έχει πάντα στο σπίτι ένα καρβέλι από το χωριό, από εκείνα τα καρβέλια που ζύγιζαν 15 οκάδες το καθένα…
Η Αρλέτα, έχασε σήμερα τη μάχη με το θάνατο, σε ηλικία 72 ετών. Δείτε εδώ αγαπημένα τραγούδια της που άφησαν εποχή
Πηγή: mixanitouxronou