Υπάρχουν τα γεγονότα που κάνουν το ποτήρι να είναι μισό, ούτε γεμάτο ούτε άδειο.
Τα υπόλοιπα είναι θέμα γνώμης και παραθυροκουβέντας.
Την Ελλάδα τα δυο τελευταία χρόνια την επισκέπτεται μόνο η τρόικα. Βρισκόταν σε διπλωματική απομόνωση.
Η επίσκεψη Μέρκελ έσπασε το εμπάργκο.
Το μεγάλο ερώτημα για την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό νότο είναι αν οι πολιτικές λιτότητας και ύφεσης θα προκαλέσουν δομικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και συνεπακόλουθη αστάθεια.
Η επίσκεψη Μέρκελ ενισχύει την κυβέρνηση όσο γίνεται.
Όσοι μιλούν για ανάπτυξη-αντίδοτο στην ύφεση αναφέρονται στο τρίπτυχο ξένες επενδύσεις, τράπεζες, ελληνικές επιχειρήσεις.
Στην επίσκεψη Μέρκελ αυτοί ήταν οι μόνοι συνομιλητές της.
Συμπέρασμα. Η Μέρκελ ξαναβάζει την Ελλάδα στον χάρτη του συστήματος. Και της Ευρώπης. Και της ενδεχόμενης ανάπτυξης (μισογεμάτο)
Με τι τίμημα , ποιες προϋποθέσεις;
Το τίμημα είναι η 6η χρονιά ύφεσης. Η εσωτερική υποτίμηση πήρε έκταση, ως προς τις αποδοχές και το ΑΕΠ που όπως σήμερα παραδέχεται και το ΔΝΤ, κανείς δεν φανταζόταν.
Προϋποθέσεις είναι η συμφωνία με την τρόικα για το 2013-14 και η εφαρμογή των υπεσχημένων από το 2010.
Αυτές οι δυο σύντομες αναφορές σε τίμημα και προϋποθέσεις εμπεριέχουν δεινά ανεργίας , φτώχειας, σεισμικών αλλαγών στη ζωή περισσότερων από δύο εκατομμύρια νοικοκυριών.
Τα μεσαία στρώματα φτωχοποιήθηκαν και η ανασφάλεια για το μέλλον σκοτίζει τη σκέψη και πνίγει καθημερινά τη ζωή των περισσότερων.
Οι Έλληνες μετά από εξήντα χρόνια συνεχούς ανάπτυξης και έχοντας πετύχει- όχι μόνο με δανεικά- μια ζηλευτή τριακονταετία δημοκρατικής διαβίωσης και ατομικής ανέλιξης, επανέρχονται στον ιστορικά γνώριμο φαύλο κύκλο μιζέριας και αστάθειας της ψωροκώσταινας.
Με ευρωπαϊκό ενδιαίτημα και νόμισμα αυτή τη φορά.
Η Μέρκελ επιμένει αταλάντευτα στην πολιτική της, δεν έδειξε καν διάθεση υποχώρησης στα θέματα της τρόικα. Και την επιμήκυνση, που ήδη δόθηκε στην Πορτογαλία απλώς την άκουσε, συναρτώντας την και πάλι με την εφαρμογή του μνημονίου.
Συμπέρασμα. Η Μέρκελ δεν άλλαξε τον οδικό χάρτη δυστυχίας που η ίδια σχεδίασε για την Ελλάδα. (μισοάδειο).
Αν δεν είχε γίνει το γεγονός, αν η Μέρκελ δεν είχε επισκεφθεί για μερικές ώρες τη χώρα κι απλώς έκανε δηλώσεις λέγοντας όσα είπε και στην Αθήνα, τι θα είχε συμβεί ;
Δεν θα είχαμε χάσει τίποτε, με εξαίρεση την ψιλό λιποθυμία του Τ. Κουίκ. Γιατί δεν δώσαμε τίποτε για την επίσκεψη, εκτός από κρύα καναπεδάκια.
Μένουν όσα κερδίσαμε. Πολλά ή λίγα είναι θέμα γνώμης. Πάντως υπάρχουν.
Το γεγονός, η επίσκεψη, δημιούργησε κάποιες ευκαιρίες, χωρίς κανένα κίνδυνο, ρίσκο ή χασούρα.
Εάν τις αξιοποιήσουμε, στη διαπραγμάτευση με την τρόικα, στη συζήτηση με τον Νταβούτογλου, στην πίεση για διαρθρωτικές αλλαγές, θα περάσουμε ταμείο.
Όμως γίνεται κι αλλιώς. Όπως παλιά, δηλαδή μέχρι χθες. Σβάστικες, κατάρες, μίσος, θυμός, μαχαιρώματα και κάθε βράδυ κουβέντα στα ίδια και τα ίδια. Στα καφενεία των παραθύρων τα λόγια, στο σκοτάδι της κάθε γωνιάς τα άλλα.
Έτσι κι αλλιώς, όσο μικρή κι αν είναι η χώρα, οι Ελλάδες είναι πολλές.