Ο ΟΠΥ (Οργανισμός Παροχής Υγείας), που μετονομάζεται, στο τελικό κείμενο του νομοσχεδίου, σε Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας, θα έχει υπό την εποπτεία του τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, αλλά και νοσηλευτικές μονάδες του ΙΚΑ, οι οποίες δεν αποκλείεται να ενταχθούν, ως παραρτήματα, σε μεγάλα νοσοκομεία του ΕΣΥ.
Οι εργαζόμενοι των νοσοκομείων του ΙΚΑ, είτε αυτοί είναι διοικητικό προσωπικό, είτε γιατροί ή νοσηλευτές, θα υπάγονται στο εξής στο ΕΣΥ με την ίδια εργασιακή σχέση. Ουσιαστικά θα είναι με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ενώ γιατροί και οδοντίατροι με τη συγκεκριμένη σύμβαση θα μπορούν να ενταχθούν στο ΕΣΥ, αφού προηγουμένως αξιολογηθούν.
Ο νέος οργανισμός θα βρίσκεται υπό την εποπτεία των Υπουργείων Υγείας και Εργασίας και θα ενταχθούν σε αυτόν, εκτός από τις μονάδες του ΙΚΑ, κλάδοι υγείας του Ιδρύματος, τα κέντρα υγείας, οι αγροτικοί ιατροί, ο ΟΓΑ, ο ΟΑΕΕ, ο ΠΑΔ και ο Οίκος Ναύτου.
Στο νομοσχέδιο δεν προσδιορίζεται αν όλες οι συμβάσεις με γιατρούς και οδοντιάτρους θα ανανεωθούν, καθώς θα πρέπει να προσδιοριστούν οι ανάγκες του συστήματος, αλλά ενδέχεται να αναθεωρηθούν και τα κριτήρια διατήρησης των συμβάσεων αυτών.
Στόχος του νέου νομοσχεδίου, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, είναι να επεκταθούν οι υπηρεσίες του ΕΣΥ, χωρίς όμως αυτό να επιβαρύνει τον συνολικό προϋπολογισμό με νέες δαπάνες.
Κάθε χρόνο ο νέος οργανισμός θα επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό με το 1,2% του ΑΕΠ, ενώ αυξάνεται και η εισφορά των συνταξιούχων του δημοσίου από 2,55% σε 4% έως το έτος 2013.
Ημέρα για την εφαρμογή του νέου νομοσχεδίου και κατ’ επέκταση τη λειτουργία του νέου οργανισμού πρωτοβάθμιας υγείας, ορίζεται η 1η Ιουνίου. Ο δε στόχος του είναι να αποσυμφορηθούν τα δημόσια νοσοκομεία και να πάψει πλέον το φαινόμενο οι μισοί περίπου από τους ασθενείς, που φτάνουν στα επείγοντα, να χρήζουν μόνο πρωτοβάθμιας φροντίδας, η οποία προς το παρόν δεν τους παρέχεται.
Σε ό,τι αφορά το μεγάλο στοίχημα του Υπουργείου Υγείας, την περιστολή των δαπανών, εκτιμάται ότι η ενοποίηση των κλάδων Υγείας των ταμείων θα οδηγήσει σε κεντρικό έλεγχο με αποτέλεσμα να περιοριστεί η υπερσυνταγογράφηση.