Περιέγραψε στους δικαστές όσα συνέβησαν το πρωινό της 12ης Ιανουαρίου 2009, όταν ένοπλοι κουκουλοφόροι άρπαξαν τον ίδιο και τον εργοδότη του και τους έβαλαν σε ένα φορτηγάκι τύπου βαν.
Ο μάρτυρας περιέγραψε όσα έγιναν λίγα μέτρα από το σπίτι του εφοπλιστή, όταν το κλειστό αυτοκίνητο των απαγωγέων τους έκλεισε τον δρόμο και οι κουκουλοφόροι έσυραν τον ίδιο και τον κ. Παναγόπουλο, που ήταν συνοδηγός, στο δικό τους όχημα.
Μην μπορώντας να κρατήσει τα δάκρυα του από την συγκίνηση ο κ. Σγαρδέλης περιέγραψε τις γεμάτες φόβο και αγωνία σκηνές που εκτυλίχθηκαν μέσα στο βαν μέχρι την στιγμή που σταμάτησαν κάπου και οι δράστες τον κατέβασαν, χωρίς να ζητήσουν και από τον εφοπλιστή να κατέβει.
Ανάμεσα στα δάκρυα του ο μάρτυρας κατέθεσε πως εκείνη την στιγμή δεν ήξερε πως θα τον αφήσουν εκεί γιατί ήθελαν μόνο τον εφοπλιστή και πίστεψε ότι πηγαίνει «για εκτέλεση», έτσι άρχισε να τους παρακαλά να μην τον σκοτώσουν τονίζοντας ότι δεν κινδυνεύουν από αυτόν αφού δεν έχει δει τα πρόσωπα τους.
«Θέλετε να μάθετε τι βλέπει ένας άνθρωπος δευτερόλεπτα πριν πεθάνει; Τα παιδιά του», είπε ο οδηγός περιγράφοντας την στιγμή που ένας από τους δράστες του έβαλε το όπλο στο κεφάλι.
Στο δικαστήριο κατέθεσαν και τα δύο παιδιά του κ. Παναγόπουλου, Αλέξανδρος και Ειρήνη για τις δικές τους αγωνίες ώσπου να επιστρέψει στο σπίτι ο πατέρας τους.