Την κήρυξη τρίωρης παναττικής στάσης εργασίας (12-3) για τις 25 Νοεμβρίου με παράλληλη συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος αποφάσισαν τα προεδρεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Ανακοινώνοντας την απόφαση ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος, είπε ότι επιβεβαιώνονται οι φόβοι πως το 2011 θα επιβληθούν μέτρα λιτότητας που θα πλήξουν όλους τους εργαζόμενους ενώ εκτίμησε ότι τα προβλήματα θα ενταθούν. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ τόνισε ότι κορωνίδα των διεκδικήσεων θα πρέπει να είναι η προστασία της απασχόλησης, η επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης κυρίως για τους χαμηλοσυνταξιούχους και η υπεράσπιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Για “Μαραθώνιο που κάθε φορά αλλάζει τέρμα”, έκανε λόγο ο Πρόεδρος ΑΔΕΔΥ, Σπύρος Παπασπύρος, που προέβλεψε αύξηση των απολύσεων τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Αναφερόμενος στον προϋπολογισμό ο κ. Παπασπύρος, είπε ότι προκαλείται ανησυχία για απολύσεις 20.000 συμβασιούχων του Δημοσίου περικοπές των προνοιακών επιδομάτων περικοπή και υποβάθμιση παροχών και τέλος περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων. Υποστήριξε πάντως ότι δεν απειλούνται τα οικογενειακά επιδόματα τα οποία προστατεύονται με απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου από το 2002.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με το θέμα των επικουρικών συντάξεων του Δημοσίου, ο αντιπρόεδρος της ΓΣΕΕ Ηλίας Βρεττάκος, τόνισε ότι από τη στιγμή που τόσο τα κύρια όσο και τα επικουρικά ταμεία έχουν οργανικό έλλειμμα και δεν επιτρέπεται η επιχορήγησή τους από το κράτος, ενώ αντίθετα προβλέπονται περικοπές, θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι από κάποιο σημείο και πέρα τα επικουρικά κυρίως ταμεία δεν θα μπορούν να καταβάλλουν τις συντάξεις.
Ο Γενικός Γραμματέας της ΓΣΕΕ Βαγγέλης Μπουζούλας είπε ότι οι περικοπές 800 εκατομμυρίων ευρώ που προβλέπονται στον προϋπολογισμό για περιστολή δαπανών τις ΔΕΚΟ θα χτυπήσουν αλύπητα τον κόσμο της εργασίας ,που θα πρέπει να βρεθεί στους δρόμους, ενώ ο Αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Γαβρίλης δήλωσε από την πλευρά του ότι η αναθεώρηση του ελλείμματος δίνει τη χαριστική βολή στους εργαζόμενους και δεν πρέπει να επιλέγονται ανώδυνες μορφές διαμαρτυρία αλλά απαιτείται σχέδιο ρήξης με την κυβερνητική πολιτική.