Για 35 ολόκληρα χρόνια η έπαυλη του Φράνκο Τζεφιρέλι στο Ποζιτάνο, μια μικρή πόλη στην ακτή του Αμάλφι, φιλοξένησε την αφρόκρεμα του διεθνούς τζεζ σετ. Προεξάρχοντες, φυσικά, οι άνθρωποι της τέχνης: η Μαρία Κάλλας και ο Λέοναρντ Μπερνστάιν, ο Λόρενς Ολίβιε και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ , η Λάιζα Μινέλι και ο Ελτον Τζον υπήρξαν λίγοι μόνο από τους διάσημους προσκεκλημένους του 87χρονου σήμερα σκηνοθέτη.
Ο ίδιος αγαπούσε να αποτραβιέται εκεί κάνοντας διακοπές με τους αγαπημένους φίλους του. Ωστόσο λίγα χρόνια νωρίτερα ένιωσε ότι δεν μπορούσε πλέον να απολαμβάνει την εμπειρία όπως παλαιότερα. Έτσι το 2007 πούλησε τον «παράδεισο» του, ο οποίος από αυτόν τον μήνα λειτουργεί ως πολυτελές παραθεριστικό συγκρότημα.
Η περίφημη Villa Τre Ville προσφέρει ειδυλλιακή θέα στη Μεσόγειο και η συμφωνία με τον νέο ιδιοκτήτη, τον 69χρονο επιχειρηματία Τζιοβάνι Ρούσο, είναι να «διαταραχθεί» όσο το δυνατόν λιγότερο η διαρρύθμισή της. Ετσι μεταξύ των δεκατριών δωματίων που έχουν διαμορφωθεί για τουριστική εκμετάλλευση μπορεί κανείς να επιλέξει τη «σουίτα της Κάλλας», τη «σουίτα Τραβιάτα», τη «σουίτα Μπερνστάιν» κτλ. Η μεγαλύτερη δε από τις σουίτες, η οποία φέρει το όνομα του ίδιου του Τζεφιρέλι και ήταν το προσωπικό του δωμάτιο, παραμένει σχεδόν ανέγγιχτη.
Υπάρχουν ακόμη τα βιβλία του και τα έπιπλα που είχε φέρει ο σκηνοθέτης από τη Συρία. Ο παλιός φούρνος μετατράπηκε σε δωμάτιο-ντουσιέρα, ενώ ένα από τα υπάρχοντα θερμοκήπια- κατασκευασμένο από τμήμα σκηνικού για μια παραγωγή της «Τραβιάτα» σε σκηνοθεσία του Τζεφιρέλι- αξιοποιήθηκε επίσης ως χώρος φιλοξενίας. Ωστόσο το αντίτιμο που καλείται να καταβάλει κανείς για να απολαύσει τον εν λόγω παράδεισο είναι αρκούντως αλμυρό: 1.100-5.000 ευρώ τη βραδιά, συμπεριλαμβανομένου του πρωινού. Ο Τζεφιρέλι σε δηλώσεις του υποστήριξε ότι τα χρόνια που είχε την εν λόγω έκταση στην κατοχή του ήταν τα πιο ευτυχισμένα της ζωής του. «Ηταν εκείνη ακριβώς η περίοδος κατά την οποία η καριέρα μου βρισκόταν σε άνοδο. Αλλά αυτό δεν μπορούσε να συνεχιστεί επ΄ άπειρον.Η εποχή που ανέβαινα τα σκαλιά του Ποζιτάνο πέρασε. Και έχω ένα υπέροχο σπίτι στη Ρώμη όπου μπορώ να μελετώ αλλά και να φιλοξενώ τους φίλους μου».
Ο αναμνήσεις του βιογράφου του Τζεφιρέλι, Ντέιβιντ Σουίτμαν, παραπέμπουν περισσότερο σε περιπέτεια παρά σε χλιδή. «Μου έπαιρνε ώρες να περάσω, τελικά, την πύλη της έπαυλης. Το ταξίμετρο έγραφε εξωπραγματικά νούμερα αλλά κάποια στιγμή, επιτέλους, φθάναμε στην κορυφή ενός μικρού δρόμου με στροφές. Υπήρχε μόνο μια πόρτα και έπρεπε να κατέβω αμέτρητα σκαλιά προκειμένου να φτάσω στη βίλα». O νέος ιδιοκτήτης έχει εγκαταστήσει ασανσέρ προκειμένου να μεταφέρει τους παραθεριστές από τον δρόμο.