Η 20χρονη Ακίκο Κοσάκα, είναι φοιτήτρια από την Ιαπωνία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Εκεί βρισκόταν όταν ο σεισμός και το τσουνάμι χτύπησε την χώρα της και μαζί και το μικρό ψαροχώρι Μινάμι Σανρίκου όπου ζούνε οι γονείς τις δύο αδελφές της.
Για τρεις μέρες η Ακίκο έψαχνε στο ίντερνετ να βρει στοιχεία που θα έδειχνα να οι γονείς της ζούνε ή πέθαναν. Μάταια όμως. Τίποτα δεν μπορούσε να βρει. Ξαφνικά παίρνει ένα email από την 13χρονη αδελφή της Γιουκάκο ότι είναι ασφαλής και ζωντανή στο σχολείο της όμως δεν γνωρίζει τι απέγιναν οι γονείς τους και η μεγαλύτερη τους αδελφή. Στο ίδιο σπίτι έμεναν και ο παππούς και η γιαγιά. Όμως κανένα σημάδι ζωής δεν υπήρχε.
Ακούγοντας μάλιστα τον δήμαρχο της περιοχής ότι ελάχιστοι είναι οι επιζώντες από το τσουνάμι, οι ελπίδες να βρεθούν ζωντανοί εξανεμίστηκαν.
“Δεν πίστευα ότι σώθηκαν. Για τρεις μέρες έκλαιγα. Δεν ήξερα πραγματικά τι να κάνω”, είπε η Ακίκο.
Την Κυριακή το βράδυ όμως παίρνει ένα μήνυμα από κάποιον φίλο της ότι στο youtube υπάρχει ένα βιντεάκι 45 δευτερολέπτων που δείχνει το σπίτι της. “Έτρεξα αμέσως στον υπολογιστή και άρχισα να ψάχνω. Το βρήκα. Δεν πίστευα στα μάτια μου αυτό που έβλεπα. Ήταν το σπίτι μου να στέκεται όρθιο μέσα στα συντρίμμια από το τσουνάμι και την αδελφή μου να στέκεται στο μπαλκόνι κρατώντας ένα χαρτόνι όπου έγραφε: Οικογένεια Κοσάκα. Είμαστε όλοι καλά!. Άρχισα να ουρλιάζω από χαρά. Ξύπνησε όλη η πολυκατοικία από τις φωνές μου και όλοι έτρεξαν να δουν τι έπαθα. Όταν τους εξήγησα δεν το πίστευαν και άρχισαν και αυτοί να ζητωκραυγάζουν και να κλαίνε από χαρά.”
Τώρα η ίδια προσπαθεί μέσω ίντερνετ αλλά και των ΜΜΕ να περάσει ένα μήνυμα στους γονείς της. “Θέλω να τους πω ότι το πήρα το μήνυμα και να τους πω ότι τους αγαπώ πολύ. Δεν ξέρω με ποιο τρόπο. Κάνω έκκληση σε όποιον δει το βίντεο αυτό και μπορεί να τους προσεγγίσει να τους το πει. Είμαι σίγουρη πως αγωνιούν αν το έμαθα γιατί δεν θα θέλουν να κλαίω όπως έκανα τις πρώτες μέρες που τους έψαχνα”, λέει η Ακίκο.
Η ίδια σκέφτεται να πάει πίσω στην Ιαπωνία όμως τα πράγματα λέει είναι επικίνδυνα πολύ ειδικά με την ραδιενέργεια. Δεν ξέρει μάλιστα αν θα την αφήσουν να προσεγγίσει την περιοχή.
Είναι όμως χαρούμενη, όσο μπορεί, γιατί ξέρει πως οι δικοί της άνθρωποι σώθηκαν. “Δυστυχώς όμως κάποιοι δεν τα κατάφεραν. Το δράμα που ζούμε είναι μεγάλο. Λίγες στιγμές χαρά όμως σου απαλύνουν τον πόνο, γιατί όλοι μας θρηνούμε αυτούς που χάθηκαν”, καταλήγει η 20χρονη Ακίκο Κοσάκα.