Αρκεί ένα και μόνο παράδειγμα για να καταλάβουμε τις επιπτώσεις από την πρωτοφανή ξηρασία που μαστίζει την Κίνα.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, από τα 14 εκατομμύρια εκτάρια σιταριού τα 5,16 καταστρέφονται από την ξηρασία και επειδή η Κινεζική οικονομία θα διαθέσει τεράστια ποσά για την αγορά σταριού για να μην πεινάσει ο αναρίθμητος λαός της, τότε πολύ απλά θα εκτιναχθεί η τιμή του και άλλοι ”φτωχοί” λαοί θα πεινάσουν.
Δεν είναι όμως μόνο οι τιμές στο σιτάρι που ”πετάνε” καθώς στην οριακή αυτή χρονική στιγμή για την παγκόσμια ανάπτυξη και οι τιμές του καλαμποκιού ανεβαίνουν συνεχώς και η τιμή της ζάχαρης εκτοξεύθηκε σε υψηλά 30ετίας, ενώ ο καφές arabica έπιασε το απόλυτο 13χρόνων.
Ο δείκτης τιμών τροφίμων κατέγραψε ρεκόρ τον Ιανουάριο λόγω της αύξησης του κόστους αγοράς γαλακτοκομικών προϊόντων, ζάχαρης και δημητριακών για έβδομο σερί μήνα.
Για αυτούς τους λόγους οι ”New York Times” γράφουν πως ήδη τα ”φτωχά” και σε λίγο και τα μεσαία ”πορτοφόλια” παγκοσμίως ξοδεύουν το περισσότερο, αν όχι όλο, το εισόδημά τους για την αγορά βασικών ειδών διατροφής.
Η αύξηση των τιμών των τροφίμων οφείλεται στη γενική αύξηση των τιμών των αγαθών. Μπορεί μέχρι πέρυσι το καλοκαίρι, οι τιμές των τροφίμων να ήταν πιο χαμηλές από ό,τι άλλων αγαθών. Όμως μετά ”αγρίεψε” ο καιρός.
Ο καύσωνας στη Ρωσία ήταν μόνο ένα από τα πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα των τελευταίων μηνών, καθώς μετά ”χτύπησε” η ξηρασία στη Βραζιλία και το αποκορύφωμα ήρθε μέ τις βιβλικές πλημμύρες στην Αυστραλία, για να δοθεί έτσι το τελειωτικό χτύπημα που κατέστρεψε την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων.
Σαφέστατη ένδειξη του τι σημαίνουν όλα αυτά είναι η Αίγυπτος και η Τυνησία καθώς πολλοί εκτιμούν ότι ο χρόνος που ξέσπασαν οι ταραχές μόνο τυχαίος δεν είναι.Ο κίνδυνος αποσταθεροποίησης σε Μέση Ανατολή και Βόρειο Αφρική εξηγείται από την ανεπάρκεια στα αποθέματα τροφίμων, που αναγκάζει τις κυβερνήσεις είτε να περιορίσουν τις εξαγωγές τους, είτε να αυξήσουν τις εισαγωγές σε βασικά είδη.
Σύμφωνα με ξένα δημοσιεύματα ήδη η Ινδονησία, το Μπανγκλαντές, η Αλγερία και η Σαουδική Αραβία συγκεντρώνουν τεράστια αποθέματα από σιτάρι, ζάχαρη και δημητριακά.
Επόμενο βήμα θεωρείται η άνοδος παγκοσμίως του πληθωρισμού και τότε ενταφιάζονται τα σενάρια και οι προσπάθειες για παγκόσμια ανάκαμψη.