Με 293 ψήφους κατά, 250 υπέρ, 21 αποχές και την καθοριστική ψήφο της ιταλικής μπερλουσκονικής κεντροδεξιάς, η βουλή της Ρώμης, είπε «όχι» στην έγκριση νόμου κατά της ομοφοβίας.
Η βουλευτίνα Πάολα Κόντσια του Δημοκρατικού Κόμματος είχε προτείνει να θεωρηθούν επιβαρυντική περίσταση σε αδικήματα, συμπεριφορές και πράξεις ομοφοβικού και τρανσφοβικού χαρακτήρα. Διακρίσεις, δηλαδή, και συγκεκριμένες συμπεριφορές, κατά ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων, και τρανσέξουαλ.
Η πλειοψηφία των βουλευτών, όμως (του Λαού της Ελευθερίας του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, της καθολικής Ένωσης Κέντρου και της Λέγκας του Βορρά) θεώρησαν ότι αυτή η τροποποίηση του ποινικού κώδικα θα μπορούσε να θεωρηθεί αντισυνταγματική, υπό το σκεπτικό ότι βλάπτει την αρχή της ισότητας των πολιτών έναντι του νόμου.
Μέρος των μελών του Λαού της Ελευθερίας — ανάμεσά τους και η υπουργός ισότητας Μάρα Καρφάνια — επέλεξε όμως την αποχή, ζητώντας διάλογο. Και ο εκπρόσωπος του κόμματος (και πρώην στέλεχος του Ριζοσπαστικού Κόμματος), Ντανιέλε Καπετσόνε, αποστασιοποιήθηκε από την επίσημη γραμμή των συναδέλφων του, τονίζοντας ότι «η βουλή έχασε μια σημαντική ευκαιρία η οποία θα της επέτρεπε να πει όχι σε κάθε διάκριση που σχετίζεται με σεξουαλικές προτιμήσεις και ταυτότητες».
Η κεντροαριστερή βουλευτίνα Πάολα Κόντσια, η οποία ζητά εδώ και καιρό έναν νόμο κατά της ομοφοβίας (κάτι που έχει ήδη γίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες) υπογράμμισε ότι «θα συνεχίσει τον αγώνα, αλλά είναι καταφανές ότι το κοινοβούλιο διάλεξε να συμπαραταχθεί με τους βίαιους πολίτες και όχι με τα θύματα των διακρίσεων και των βιαιοτήτων».
Από το καθολικό κέντρο, ο Ρόκο Μπουτιλιόνε, θεωρεί, αντιθέτως, ότι «δεν μπορούσε να περάσει ένας νόμος, μια τροποποίηση, που θα βασιζόταν στην αρχή της λεγόμενης θετικής διάκρισης. Ένας νόμος ο οποίος θα διαφήμιζε, δηλαδή, τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής».
Οι οργανώσεις για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, ανακοίνωσαν όμως ότι πρόκειται να προχωρήσουν σε «εκλογικό μποϊκοτάζ» των κομμάτων που εναντιώθηκαν στην έγκριση του νόμου.
«Η κυβερνητική αυτή πλειοψηφία, είναι διχασμένη σε όλα τα κύρια θέματα που αφορούν την χώρα. Ενώνεται μόνο όταν πρέπει να απορρίψει την αναγνώριση προσωπικών και κοινωνικών δικαιωμάτων», τόνισε ο Ενρίκο Ολάρι, της οργάνωσης Gaylib, που έχει ως ιδεολογικό σημείο αναφοράς, την μετριοπαθή κεντροδεξιά.
Η μεγαλύτερη εκ των οργανώσεων αυτών, Arcigay, ζήτησε από την υπουργό ισότητας, Μάρα Καρφάνια, να μπορέσει, τουλάχιστον, σε μια πρώτη φάση, να προστεθεί το αδίκημα της ομοφοβικής συμπεριφοράς, στον νόμο που ήδη τιμωρεί τις διακρίσεις φυλετικού, εθνικού και θρησκευτικού χαρακτήρα. Οι παρατηρητές, σημειώνουν, πάντως, ότι και στο θέμα αυτό, δεν υπάρχει, πλέον, ένα αρραγές μέτωπο της ιταλικής συντηρητικής παράταξης: το μικρό κόμμα «Μέλλον και Ελευθερία» που δημιουργήθηκε από τον πρόεδρο της βουλής, Τζανφράνκο Φίνι, μετά την προσωπική του ρήξη με τον Μπερλουσκόνι, εκφράσθηκε υπέρ του νόμου και ο ίδιος ο Φίνι δήλωσε ότι «αν μπορούσε να ψηφίσει ως απλός βουλευτής, θα απέρριπτε κάθε αντισυνταγματική ερμηνεία του συγκεκριμένου μέτρου».