Ο Frankie Manning ήταν Αμερικανός χορευτής, δάσκαλος και χορογράφος, ενώ θεωρείται ο εμπνευστής του Lindy Hop, φέρνοντας νέες κινήσεις στο νέο κύμα της swing που γεννήθηκε τότε. H Google του αφιερώνει το σημειρνό της Doodle. Ο Frankie Manning γεννήθηκε στο Τζάκσονβιλ, στη Φλόριντα, το 1914 και μετακόμισε στο Χάρλεμ σε ηλικία τριών ετών με τη μητέρα του, καθώς οι γονείς του είχαν χωρίσει. Εκείνη ήταν χορεύτρια και όπως ήταν φυσιολογικό η παρουσία της τον επηρέασε καθοριστικά στη μετέπειτα εξέλιξή του.
Παρόλ’ αυτά εκείνη δεν πίστευε ότι ο νεαρός Manning θα μπορούσε να γίνει αντάξιός της και να γίνει καλός χορευτής. Μεγαλώνοντας, άρχισε να πηγαίνει στο Savoy Ballroom του Χάρλεμ, απ’ όπου βγήκαν κατά καιρούς σπουδαίους χορευτές, η οποία ήταν και η μοναδική ολοκληρωμένη σχολή στη Νέα Υόρκη.
O Frankie Manning ήταν ο άνθρωπος που τη δεκαετία του ’30 πήγε το lindy hop πολλά… βήματα παραπέρα. Ενσωμάτωσε ακροβατικές και γυμναστικές κινήσεις και ανέβασε το lindy hop από τα ballroom στη σκηνή και στη μεγάλη οθόνη. Εισήγαγε εναέριες φιγούρες, όπως το πρώτο air step ή aerial. Ενέταξε, ακόμη, συγχρονισμένες ομαδικές χορογραφίες αλλά και το slide-through. Καινοτομίες που εισήγαγε είναι τα freezes, κατά τα οποία ο χορευτής «παγώνει» οποιαδήποτε κίνηση, αλλά και τμήματα με πιο αργή κίνηση, καθώς και ένα πιο παράλληλο-προς-το-έδαφος στυλ χορού, σύμφωνα με τη Britannica.
Στη διάρκεια ενός χορού, το 1927, η μητέρα Manning είπε χαρακτηριστικά στο γιο της ότι δεν θα κατάφερνε ποτέ να γίνει χορευτής, γιατί ήταν άκαμπτος. Ο Frankie Manning ήταν ο χορογράφος του συγκροτήματος που έγινε γνωστό ως Whitey’s Lindy Hoppers, και χόρεψε μεταξύ άλλων με τη λεγόμενη «βασίλισσα του Swing», Norma Miller. Το συγκρότημα διαλύθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν πολλά από τα μέλη του – μεταξύ αυτών και ο Frankie Manning – χρειάστηκε να υπηρετήσουν στον αμερικανικό στρατό.
Ως βασικός χορευτής και χορογράφος του Savoy Ballroom και των Whitey’s Lindy Hoppers -μιας ομάδας που αποτελείτο από την αφρόκρεμα των χορευτών στο Savoy Ballroom- ο Manning εμφανίστηκε σε φιλμ μεταξύ των οποίων το “A Day at The Races” των αδελφών Μαρξ και το μιούζικαλ “Hellzapoppin” (1941). Παράλληλα, χορεύοντας, συνόδευσε θρύλους της jazz στη σκηνή, όπως ο Count Basie, ο Duke Ellington, η Ella Fitzgerald και ο Cab Calloway.
Το 1935, κατά τη διάρκεια ενός διαγωνισμού χορού, ο Frankie Manning και η παρτενέρ του Φρίντα Ουάσινγκτον πραγματοποίησαν την πρώτη εναέρια φιγούρα σε χορό σουίνγκ, εντυπωσιάζοντας τους πάνω από 2.000 θεατές.
Μετά την επιστροφή του από τον πόλεμο, το 1947, δημιούργησε ένα νέο συγκρότημα, τους Congaroos, οι οποίοι διαλύθηκαν το 1955, οπότε και αποφάσισε να εγκαταλείψει το χορό.
Τριάντα χρόνια αργότερα ο Frankie Manning επέστρεψε δυναμικά στο πεδίο του χορού, αυτή τη φορά ως δάσκαλος χορού και χορογράφος. Ο Frankie Manning πέθανε στο Μανχάταν τον Απρίλιο του 2009, σε ηλικία 94 ετών.
Για περίπου τριάντα χρόνια, ο Frankie Manning έμεινε στην αφάνεια μέχρι την αναβίωση του swing περίπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Το 1989 βραβεύτηκε με το θεατρικό βραβείο Τόνυ για τη χορογραφία του στο “Black and Blue”, ενώ χορογράφησε αλλά και χόρεψε στο φιλμ “Malcolm X” του Spike Lee. Πέθανε στις 27 Απριλίου 2009. Το Frankie Manning Foundation συστήθηκε το 2005, τέσσερα χρόνια πριν τον θάνατο του Μanning, με αφορμή τα 95α γενέθλιά του, με σκοπό την προώθηση του lindy hop, με ακρογωνιαίους λίθους την ενότητα και τη συνεργασία, τη συνάντηση και «πάντρεμα» ανθρώπων με διαφορετικό κοινωνικό, μορφωτικό, οικονομικό υπόβαθρο στον χαρούμενο αυτό χορό.
Ο Frankie Manning συμμετείχε στις ταινίες:
- Filmography
- A Day at the Races (1937)
- Radio City Revels (1938)
- Keep Punching (1939)
- Hellzapoppin’ (1941)
- Hot Chocolates (1941)
- Jittering Jitterbugs (1943)
- Killer Diller (1948)
- Malcolm X (1992) – choreography
- Stompin’ at the Savoy (1992) – choreography
- Jazz: A Film by Ken Burns (2000)
- Frankie Manning: Never Stop Swinging (2009).