Δύο διαδηλωτές νεκροί στην πόλη του Σουέζ και ένας αστυνομικός στο κέντρο του Καΐρου είναι ο απολογισμός των πρωτοφανών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, τυνησιακής εμπνεύσεως, που πραγματοποιήθηκαν χθες στην Αίγυπτο του Χόσνι Μουµπάρακ, µια «Ηµέρα οργής κατά των βασανιστηρίων, της φτώχειας, της διαφθοράς και της ανεργίας» η οποία διοργανώθηκε από ακτιβιστές µέσω facebook και twitter.
Τέτοιες πολυπληθείς διαδηλώσεις στα 29 χρόνια που διαφεντεύει τη χώρα ο Μουµπάρακ δεν έχει ξαναζήσει η Αίγυπτος. Χιλιάδες πολίτες, ακόµα και γυναίκες µε µωρά στην αγκαλιά, κατέβηκαν στους δρόµους του Καΐρου, της Αλεξάνδρειας, του Σουέζ και πολλών άλλων πόλεων. Ανέµιζαν σηµαίες της Αιγύπτου και της Τυνησίας, φώναζαν συνθήµατα όπως «Κάτω ο Μουµπάρακ», «Ζήτω η ελεύθερη Τυνησία», «Μουµπάρακ, η Σαουδική Αραβία σε περιµένει», «Γκαµάλ (γιος και προαλειφόµενος διάδοχος του Μουµπάρακ), πες στον µπαµπά σου οι Αιγύπτιοι σε µισούν».
Αρχικά, η αστυνοµία επέδειξε «ασυνήθιστη αυτοσυγκράτηση» προφανώς κατόπιν σχετικής εντολής από µια κυβέρνηση που δεν θέλει µε τίποτα να δει στην Αίγυπτο επανάληψη της «εξέγερσης των γιασεµιών» στην Τυνησία. Οταν όµως τα πλήθη άρχισαν να γεµίζουν την πλατεία Ταρίρ, στο κέντρο του Καΐρου, εκεί όπου πολλοί συγκεντρωµένοι δήλωναν αργά χθες αποφασισµένοι να διανυκτερεύσουν, η περιοχή µετατράπηκε σε «πολεµική ζώνη» σύµφωνα µε τον ανταποκριτή του «Guardian».
Οι αστυνοµικοί έβαλλαν κατά των διαδηλωτών µε δακρυγόνα, αντλίες νερού και κλοµπ. Οι διαδηλωτές, που είχαν οργανωθεί µέσω Ιντερνετ (οι πιο τυχεροί έπαιρναν οδηγίες λεπτό προς λεπτό µέσω twitter µέχρι που σταµάτησε µυστηριωδώς να λειτουργεί), εκσφενδόνιζαν εναντίον τους πέτρες και µπουκάλια. Οι συσχετισµοί δυνάµεων κάποιες φορές µεταβάλλονταν. Δεχόµενη βροχή από πέτρες, ολόκληρη σειρά από άνδρες των δυνάµεων ασφαλείας υποχρεώθηκε σε φυγή.
Ο εικονολήπτης του Reuters κατέγραψε έναν αστυνοµικό να ενώνεται µε τους διαδηλωτές. Ηταν σαφώς περισσότερες, εντούτοις, οι εικόνες διαδηλωτών να ξεπροβάλλουν µέσα από σύννεφα δακρυγόνων µε αίµατα στο πρόσωπο. Ακόµα και µία δηµοσιογράφο ξυλοκόπησαν οι αστυνοµικοί. η «ημερά οργης» προγραµµατίστηκε να συµπέσει µε την «Ηµέρα της Αστυνοµίας», εθνική γιορτή στην Αίγυπτο. Αξιωµατούχος του υπουργείου Εσωτερικών υποστήριξε πως ο ένας από τους δύο διαδηλωτές που έπεσαν νεκροί στο Σουέζ είχε αναπνευστικά προβλήµατα και υπέκυψε από τα δακρυγόνα ενώ ο άλλος χτυπήθηκε από πέτρα όπως και ο αστυνοµικός στο Κάιρο. Σύµφωνα µε άλλες πηγές, οι διαδηλωτές στο Σουέζ δέχτηκαν σφαίρες από καουτσούκ.
Το Twitter επιβεβαίωσε τις πληροφορίες που ανέφεραν ότι είχαν διακοπεί οι υπηρεσίες του στην Αίγυπτο από το μεσημέρι της Τρίτης. Οι Αιγύπτιοι έλεγαν ότι το γνωστό παγκόσμιο δίκτυο, είχε σταματήσει να λειτουργεί σε όλους τους παροχείς διαδικτυακού τόπου, στην πατρίδα τους.
Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο Τζίλλιαν Γιόρκ, επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Μπέρκμαν του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, για το Διαδίκτυο και την Κοινωνία, ο οποίος είναι και υπεύθυνος της Υπηρεσίας Προσβασιμότητας στην Καταγραφή Δικτύων, Χέρντικτ, όλοι οι χρήστες στην Αίγυπτο είναι εκτός λειτουργίας.
Ο ίδιος πάντως ενημέρωσε ότι προσωρινά οι Αιγύπτιοι στέλνουν μηνύματα στο δίκτυο μέσω κινητών τηλεφώνων η εναλλακτικών διαδικτυακών εφαρμογών.
Η “δικτατορία” του Μουμπάρακ
Η Αίγυπτος δύσκολα µπορεί να ακολουθήσει το παράδειγµα της Τυνησίας, έλεγαν τόσον καιρό οι αναλυτές – το µορφωτικό επίπεδο των πολιτών είναι χαµηλότερο, η πρόσβαση στο Ιντερνετ µικρότερη, επιπλέον η κυβέρνηση Μουµπάρακ είναι µια «ραφιναρισµένη δικτατορία, που συνδυάζει έναν ισχυρό µηχανισµό ασφαλείας µε ελεγχόµενους χώρους ελευθερίας», δήλωνε στη «Monde» η αναλύτρια Ντιάα Ρασουάν.
Και ο στρατός είναι πολύ πιο αφοσιωµένος στο καθεστώς από ό,τι ήταν ο τυνησιακός στρατός στον έκπτωτο πια πρόεδρο Μπεν Αλι. Ακόµα και οι ίδιοι οι διαδηλωτές στο Κάιρο έδειχναν χθες έκπληκτοι από τη δύναµή τους. «Πραγµατικά δεν πίστευα ποτέ ότι θα βρίσκονταν τόσοι πολλοί άνθρωποι έτοιµοι να ακολουθήσουν εδώ το παράδειγµα της Τυνησίας», δήλωνε ο Σαΐντ Αµπντελφατάχ.
Ο 83χρονος Χόσνι μουµπάρακ ανέλαβε την προεδρία της Αιγύπτου το 1981 έπειτα από τη δολοφονία του Ανουάρ Σαντάτ. Επανεξελέγη σε δηµοψηφίσµατα το 1987, το 1993 και το 1999, όπως και στις – ανάλογης αδιαφάνειας – εκλογές το 2005. Οι επόµενες προεδρικές εκλογές έχουν προγραµµατιστεί τον Σεπτέµβριο. λέγεται πως ονειρεύεται για διάδοχο τον γιο του, Γκαµάλ.
Λίβανος: Κυβέρνηση αμφιβολίας;
Την ίδια στιγμή, στη Βηρυτό, η ζυγαριά της εξουσίας γέρνει υπέρ της Συρίας και του Ιράν και σίγουρα, υπέρ της Χεζμπολάχ. Έτσι, δίνεται τέλος στις κυβερνήσεις του Λιβάνου που εδώ και περίπου έξι χρόνια στηρίζει η Δύση. Ήταν μια αλλαγή που έγινε νόμιμα και συνταγματικά.
Η Χεζμπολάχ, όταν είδε να στενεύει ο κλοιός γύρω της (το υποστηριζόμενο από τον ΟΗΕ δικαστήριο ετοιμάζεται να απαγγείλει κατηγορίες για τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ αλ Χαρίρι) απέσυρε την υποστήριξή της από την κυβέρνηση και εξασφάλισε στο κοινοβούλιο τη στήριξη 68 βουλευτών, σε σύνολο 128, στον υποψήφιο πρωθυπουργό που επέλεξε. Καθοριστική ήταν η ψήφος του Δρούζου ηγέτη Ουαλίντ Τζουμπλάτ, που αν και στο παρελθόν είχε στηρίξει τον απερχόμενο πρωθυπουργό Χαρίρι(γιο του δολοφονηθέντος), τώρα άλλαξε στρατόπεδο.
Ο εντολοδόχος πρωθυπουργός, Νατζίμπ Μικάτι, κεντρώος βουλευτής με δεσμούς με τη Σαουδική Αραβία αλλά και με τη Συρία, είναι Σουνίτης Μουσουλμάνος, όπως δηλαδή πρέπει να είναι με βάση το πολιτικό σύστημα του Λιβάνου: Σουνίτης ο πρωθυπουργός, Σιίτης ο πρόεδρος της Βουλής, Χριστιανός Μαρονίτης ο πρόεδρος. «Αν τα περισσότερα μέλη της σουνιτικής κοινότητας δεν δεχτούν τον Μικάτι, θα έχουμε πρόβλημα», επισήμανε ο Χιλάλ Κασάν, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού. Ο ίδιος τόνισε ότι ο Μικάτι διακινδυνεύει «πολιτική αυτοκτονία», αν προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση χωρίς να λάβει υπόψη τους χιλιάδες που διαδήλωσαν σήμερα υπέρ του επίσης Σουνίτη Χαρίρι, και οι οποίοι τον θεωρούν «εργαλείο του πραξικοπήματος της Χεζμπολάχ».
Στη Γάζα
Στη Λωρίδα της Γάζας, ο Μαχμούτ Αλ Ζαχάρ, από τους πλέον ισχυρούς άνδρες της Χαμάς, κάλεσε «τις μάζες στις αραβικές χώρες και τους πρόσφυγες παντού» να ξεσηκωθούν, να βγουν στους δρόμους και να υψώσουν τη φωνή τους. Και αυτό, με αφορμή τις αποκαλύψεις από το Αλ Τζαζίρα, σύμφωνα με τις οποίες σε μυστικά έγγραφα ο παλαιστίνιος πρόεδρος, Μαχμούτ Αμπάς, φέρεται να παραδέχεται ότι δεν είναι ρεαλιστική η ιδέα της επιστροφής των παλαιστινίων προσφύγων στο Ισραήλ.
Οι αποκαλύψεις αυτές για το κρίσιμο ζήτημα των προσφύγων θα μπορούσαν να βλάψουν ιδιαίτερα τον Αμπάς, ενισχύοντας τους πολιτικούς αντιπάλους του στη Γάζα, τη Χαμάς. Ωστόσο στη Δυτική Όχθη, υποστηρικτές του Παλαιστίνιου προέδρου του επιφύλαξαν θερμή υποδοχή, καθώς επέστρεφε από την Αίγυπτο.