«Η κυβέρνησή μου δεν πρόκειται να κάνει βήμα όπισθεν. Θεωρώ την έκκληση της αντιπολίτευσης να παραιτηθώ, ξεκάθαρη και μόνο άσκηση προπαγάνδας» τόνισε ο «Καβαλιέρε», προσθέτοντας ότι «μια κυβερνητική κρίση προς το άγνωστο θα ήταν καταστροφή, σύμπτωμα αλλοφροσύνης, τη στιγμή μάλιστα που οι οίκοι αξιολόγησης παρακολουθούν από τόσο κοντά τη χώρα και οι κερδοσκόποι περιμένουν μόνον την κατάλληλη ευκαιρία για να επιτεθούν στο θήραμα που μοιάζει πιο αδύναμο».
Ξεκαθάρισε, πάντως, ότι στα σχέδιά του δεν είναι να μείνει «ισόβιος πρωθυπουργός και να μείνει μια ζωή στο κυβερνητικό μέγαρο Παλάτσο Κίτζι».
Ο Μπερλουσκόνι αναφέρθηκε αναλυτικά στα κύρια σημεία του προγράμματός του, που επιδιώκει να εφαρμόσει μέχρι το τέλος της νομοθετικής περιόδου, την άνοιξη του 2103: φορολογική μεταρρύθμιση, αναμόρφωση του δικαστικού συστήματος, νέα μέτρα για την ασφάλεια των πολιτών και τη μετανάστευση.
Διαβεβαίωσε, παράλληλα, τους Ιταλούς εθνοπατέρες ότι «παρά το ότι κάποιοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν προβλήματα, η φιλία του με τον Ουμπέρτο Μπόσσι, τον ηγέτη της Λέγκα, είναι πάντα στενή» και ότι εννοεί να παρουσιάσει «τη φορολογική μεταρρύθμιση πριν από τις θερινές διακοπές, με σεβασμό, πάντα, στα όσο επιτάσσει η οικονομική εξυγίανση».
Ωστόσο, οι σχολιαστές τονίζουν ότι η σχέση Μπόσσι -Μπερλουσκόνι εξελίσσεται, όλο και περισσότερο, σε «υποχρεωτική συνύπαρξη», από τη στιγμή που μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θα μπορούσε, στη φάση αυτή, να επιφυλάξει αρνητικές εκπλήξεις για την κεντροδεξιά συμμαχία, ή στην καλύτερη των περιπτώσεων- για τον ζάμπλουτο πρωθυπουργό- να μην αναδείξει καμία ξεκάθαρη πλειοψηφία.
Η μεγάλη πρόκληση για τον «Καβαλιέρε» είναι να καταφέρει να αποτινάξει από πάνω του, την εικόνα του θαυματοποιού πολιτικού, που υπόσχεται συνεχώς, με θεαματικές παρεμβάσεις και εμφανίσεις, χωρίς να καταφέρνει να περάσει στη φάση της υλοποίησης. Κάτι που, έπειτα από δέκα επτά χρόνια διακυβέρνησης, τού προσάπτουν όλο και περισσότεροι συμπατριώτες του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Μπερλουσκόνι, πάντως, την πήρε την ψήφο εμπιστοσύνης