Κανείς δεν κερδίζει στα χαρτιά, αλλά στο πεδίο της μάχης. Και όταν το πεδίο αυτό είναι μια ζούγκλα, όταν η ζέστη και τα κουνούπια δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς, όταν πολεμάς ένα αόρατο εχθρό που εμφανίζεται ξαφνικά, από το πουθενά, χτυπάει και φεύγει, τότε το ηθικό πέφτει, διαλύεται…
Η εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις για την αυτοκρατορία της Δύσης. Μόλις είχε βγει κερδισμένη από τον Β παγκόσμιο πόλεμο, και μετέπειτα από τον πόλεμο της Κορέας. Το Βιετνάμ, ήταν μια μικρή χώρα που είχε εμφύλιο, και οι αντίπαλοι, είχαν ένα στρατό ελάχιστα εξοπλισμένο. Μόνο Καλάσνικοφ, έφταναν από την ΕΣΣΔ και την Κίνα σαν βοήθεια. Όλοι πίστευαν ότι θα ήταν μια εύκολη υπόθεση…
Δεν ήταν όμως. Οι στρατιώτες των ΗΠΑ αποδεκατίζονταν καθημερινά από τους Βιετκόνγκ, μέσα στις πυκνές ζούγκλες στην νοτιοανατολική εκείνη πλευρά της Ασίας. Οι Βιετκόνγκ δεν είχαν ελικόπτερα, δεν είχαν σύγχρονα τυφέκια, δεν είχαν ναπάλμ. Εκμεταλλεύτηκαν όμως άριστα τον χώρο τους, και την εφευρετικότητα τους. Και μέχρι να αρχίσει να έρχεται η βοήθεια από τους “συντρόφους” της Κίνας και της Σοβιετικής Ένωσης, πολεμούσαν με ότι έβρισκαν.
Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε πανέξυπνες αυτοσχέδιες παγίδες που κατασκεύαζαν οι Βιετκόνγκ. Παγίδες αόρατες, θανατηφόρες. Παγίδες που γίνονταν ένα με την πυκνή ζούγκλα και οι αντίπαλοι δεν έβλεπαν, απλά τις ένιωθαν και τότε ήταν αργά… Φτιαγμένες από μπαμπού και ξύλο οι περισσότερες έκαναν σε ψυχολογικό επίπεδο ζημιά μεγαλύτερη από τις ναπάλμ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ www.onalert.gr