ως ο πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι ένας πολιτικός γνωστός στη χώρα του για το αίσθημα συμβιβασμού που τον διακρίνει, όμως ουσιαστικά παραμένει άγνωστος για τους περισσότερους Ευρωπαίους.
Ο 62χρονος Φαν Ρομπέι, του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, μέχρι και πριν από λίγο καιρό υπολόγιζε πως θα τελείωνε την πολιτική καριέρα του ως πρόεδρος του βελγικού κοινοβουλίου. Ωστόσο, τον Δεκέμβριο του 2008, μετά την παραίτηση του Ιβ Λετέρμ, ανέλαβε την πρωθυπουργία του Βελγίου. Ήταν ο 48ος πρωθυπουργός της χώρας.
Μέσα σε έντεκα μήνες κατάφερε να λειτουργήσει και πάλι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση η οποία είχε κλονιστεί την τελευταία διετία λόγω της διάστασης απόψεων για το μέλλον της χώρας μεταξύ γαλλόφωνων και φλαμανδόφωνων.
Ο Χέρμαν Φαν Ρομπέι γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1947 και ξεκίνησε την καριέρα του από την Εθνική Τράπεζα του Βελγίου. Αναμίχθηκε στην πολιτική το 1973. Μεταξύ 1973-75 ήταν αντιπρόεδρος του κινήματος των Νέων Χριστιανοδημοκρατών. Έγινε μέλος του πολιτικού γραφείου του φλαμανδικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CVP, το μετέπειτα CDV) το 1978. Από το 1988 μέχρι το 1993 ήταν πρόεδρος του κόμματος.
Συμμετείχε σε διάφορες κυβερνήσεις από τα τέλη της δεκαετίας του 1970. Τον Σεπτέμβριο του 1993 ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών και κράτησε αυτή τη θέση, μαζί με την αντιπροεδρία της κυβέρνησης, μέχρι και τον Ιούνιο του 1999, όταν το κόμμα του υπέστη βαριά ήττα στις βουλευτικές εκλογές.
Παρέμεινε απλός βουλευτής αλλά επέστρεψε πολύ γρήγορα σε κυβερνητική θέση και μάλιστα το 2004 ορίστηκε υπουργός Επικρατείας. Ήταν πρόεδρος της Βουλής από τον Ιούλιο του 2007 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008, οπότε ανέλαβε την πρωθυπουργία.
Η “μέθοδος” του Φαν Ρομπέι, που φαίνεται ότι γοήτευσε τους συναδέλφους του στην ΕΕ, συνίσταται στο να ακούει πρώτα τους συνομιλητές του και κατόπιν να προτείνει συμβιβαστικές λύσεις — αν χρειαστεί δείχνει αποφασιστικότητα αλλά χωρίς να προκαλεί προστριβές.