Ο Αλεξέι Ναβάλνι και άλλοι οργανωτές διαδηλώσεων κατά της επανεκλογής του Βλαντίμιρ Πούτιν στο ύπατο αξίωμα, όπως ο Βλαντίμιρ Ρυζκόφ και ο πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός, Μπόρις Νεμτσόφ, συναινούν ότι “ο πολιτικός αγώνας κατά Πούτιν δεν μπορεί πλέον να γίνεται καταμεσής της οδού”, τώρα που αυτός ανακηρύχθηκε νικητής των προεδρικών, αδυνατούν ωστόσο να διαμορφώσουν μια κοινή, ενιαία πολιτική ημερήσια διάταξη.
Ενωμένοι, εντούτοις, καταδικάζουν την παράταση ισχύος της αμερικανικής τροπολογίας Τζάκσον-Βάνικ, του 1974, σύμφωνα με την οποία αμερικανικά και ρωσικά αγαθά εξαιρούνται των διμερών εμπορικών δοσοληψιών και η άρση της εξαίρεσης αυτής συνδέεται με τον σεβασμό των ανθρώπινων (ιδίως θρησκευτικών) δικαιωμάτων στη Ρωσία.
“Η παράταση ισχύος της τροπολογίας μόνον τον Πούτιν και τους στενούς φίλους εξυπηρετεί”, τονίζουν οι ίδιοι. “Πληττόμεθα επειδή στερούμεθα της ανταγωνιστικότητας προϊόντων μας στις διεθνείς εμπορικές αγορές, καθηλωνόμεθα σε ένα προσανατολισμένο μόνον στην πετροχημική βιομηχανία αναπτυξιακό μοντέλο”, τεκμηριώνουν.
Η Σοβιετική Ενωση κατέρρευσε το 1991 αλλά η τροπολογία Τζάκσον-Βάνικ ακόμα ισχύει, την ώρα μάλιστα που εκκρεμεί η πλήρης προσχώρηση της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου.
Οι πολιτικοί αναλυτές στη Μόσχα συμφωνούν ότι στις 4 Μαρτίου, στην εκλογική διαδικασία για νέο πρόεδρο “η πλάστιγγα έκλεινε τεχνηέντως υπέρ της ανάδειξης στο ύπατο αξίωμα του Πούτιν”, αυτήν τη φορά όμως για 6ετή θητεία (οι δύο διαδοχικές πρώτες ήταν 4ετείς).
Μετεκλογικώς ο Πούτιν κατηγορεί σθεναρά την αντιπολίτευση, συλλήβδην, ότι “συμπράττει” με τις αιτιάσεις ξένων κυβερνήσεων.
Η ρωσική αντιπολίτευση είναι κατακερματισμένη –ανάμεσα σε εθνικιστές, φιλελεύθερους και αριστερούς. Ζήτησε να αποχωρήσει από την πολιτική σκηνή ο Πούτιν, να γίνονται δίκαιες εκλογές (έθεσε εν αμφιβόλω και τις βουλευτικές, που προηγήθηκαν των προεδρικών) και πολλές πολιτικές μεταρρυθμίσεις, όμως γενικώς στερείται ενιαίας πολιτικής ημερήσιας διάταξης.