Εκτείνεται μεταξύ του Ευφράτη ποταμού, της Αραβικής ερήμου και της Μεσόγειου θάλασσας. Η έκτασή της είναι 185.180 τετραγωνικά χιλιόμετρα και έχει πληθυσμό 22.505.000. Συνορεύει στα βόρεια με την Τουρκία, στα ανατολικά με το Ιράκ, στα νότια με την Ιορδανία, στα νοτιοδυτικά με το Ισραήλ και το Λίβανο και στα βορειοδυτικά βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα.
Είναι μια χώρα στενά συνδεδεμένη –στο παρελθόν- με την Ελλάδα. Μια από τις χώρες κατέκτησε ο Μέγας Αλέξανδρος. Οι διάδοχοί του, οι Σελευκίδες, έχτισαν πόλεις όπως η Αντιόχεια. Στο νότιο τμήμα της, στην πόλη Ταρτούς, υπάρχει η πόλη Χαμιντιγιέ, η οποία ιδρύθηκε το 1897 από μουσουλμάνους Κρητικούς που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Κρήτη.
Έλληνες, Ρωμαίοι, Πέρσες, Αιγύπτιοι, Ασσύριοι, Σουμέριοι, Φοίνικες, Βαβυλώνιοι, Οθωμανοί άφησαν τη δική τους σφραγίδα στη χώρα. Ο Τίγρης και ο Ευφράτης είναι σημεία αναφοράς στην ιστορία της Συρίας. Όπως είναι και Παλμύρα, μια πόλη μέσα στην έρημο, μια όαση για τα Καραβάνια, η «Νύμφη τη Ερήμου» όπως ονομάστηκε.
Πρωτεύουσά της είναι η Δαμασκός, η πόλη των παραμυθιών. Ο πληθυσμός της πλησιάζει τα 4,5 εκατομμύρια, είναι η αρχαιότερη κατοικημένη πόλη του κόσμου και βρίσκεται σε υψόμετρο 700 μέτρων στις παρυφές της συριακής ερήμου.
Το πολίτευμα της Συρίας είναι η Μονοκομματική Προεδρική Δημοκρατία. Κυβερνάται από το 1963 από το Αραβικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μπάαθ, η ηγετική θέση του οποίου στην πολιτική ζωή της χώρας προβλέπεται από το Σύνταγμα. Από 1971 μέχρι και το θάνατό του το 2000, πρόεδρος της χώρας ήταν ο Χαφέζ αλ Άσαντ. Τον διαδέχτηκε ο γιος του Μπασάρ αλ Άσαντ. Από το 2003 ορίστηκε πρωθυπουργός ο Μουχάμαντ Νατζί αλ Οταρί.
Τη νομοθετική εξουσία ασκεί η Βουλή, που αποτελείται από 250 μέλη, που εκλέγονται κάθε 4 χρόνια.
Οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές έγιναν στις 22 Απριλίου του 2007. Το Εθνικό Προοδευτικό Μέτωπο (το κόμμα Μπάαθ και άλλα μικρότερα κόμματα) κέρδισε 172 έδρες, ενώ οι ανεξάρτητοι κέρδισαν τις υπόλοιπες 78. Η αντιπολίτευση και ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα έκαναν λόγο για νοθεία και για συμμετοχή μόλις 10%.
Ο Άσαντ επανεξελέγη το Μάιο του 2007 σε δημοψήφισμα, όπου 97,6% των ψηφισάντων στήριξε τον… ισόβιο ηγέτη της χώρας του. Μόνο που αυτή η στήριξη μοιάζει πολύ μακρινή.
Τους τελευταίους σχεδόν τρεις μήνες, ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί κατά του καθεστώτος. Οι εξαγγελίες του Άσαντ για μεταρρυθμίσεις δεν έπεισαν το λαό του. Η Συρία έγινε ένα ακόμη κομμάτι του ντόμινο της αλλαγής στη Μέση Ανατολή. Το θέμα είναι αν θα έχει το μέλλον της Αιγύπτου και της Τυνησίας ή θα οδηγηθεί στο δρόμο της Λιβύης.