Σχεδόν 5,5 ώρες Μέρκελ και Ολάντ «σφάζονταν» με το… βαμβάκι για το θέμα των ευρωομολόγων. Ήταν η πρώτη μεγάλη μετωπική τους σύγκρουση. Και όπως όλα δείχνουν ήταν απλά η… πρεμιέρα τους!
Το ενδιαφέρον είναι και στο πως διαμορφώνονται πια τα… μέτωπα. Παραδοσιακά, η Γερμανία έχει τη στήριξη της Ολλανδίας και της Φινλανδίας, ενώ η Γαλλία (στην πρώτη… εμφάνιση Ολάντ στις Βρυξέλλες) στηρίζεται από την Κομισιόν, την Ιταλία και το Λουξεμβούργο.
Η Γερμανίδα καγκελάριος, αμετακίνητη στη θέση της κατά της έκδοσης ευρωομολόγου, μίλησε για «ισορροπημένο διάλογο». Ίσως να εννοούσε ότι ισορροπούσε σε… τεντωμένο σχοινί!
«Υπήρξε ένας ποικίλος διάλογος για τα ευρωομόλογα, αλλά πολύ ισορροπημένος και διατυπώθηκαν «διαφορετικές απόψεις» είπε η Μέρκελ στη συνέντευξη Τύπου μετά το τέλος της Συνόδου. «Εξήγησα τη θέση μου, τη θέση της Γερμανίας, ενώ ο νέος Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ εκφράστηκε για το θέμα όπως είχε εξαγγείλει, αλλά έγινε μια συζήτηση με πολλές διαφοροποιήσεις», πρόσθεσε.
«Πολλοί συμμετέχοντες εξέφρασαν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου μέτρου και για το επίπεδο των επιτοκίων που θα είχε το δυνητικό αμοιβαιοποιημένο χρέος της ευρωζώνης», είπε επίσης.
Την ίδια στιγμή σχεδόν, δηλώσεις έκανε και ο Φρανσουά Ολάντ. Που δεν έκρυψε ότι έχει μια «άλλη αντίληψη» από εκείνη της Γερμανίδας καγκελαρίου. «Τα ευρωομόλογα για τη Γαλλία αποτελούν σημείο εκκίνησης, ενώ για τη Γερμανία σημείο κατάληξης», είπε.
Ο Γάλλος πρόεδρος ξέρει (και το είπε) ότι «δεν είναι μόνος» στην προώθηση της ιδέας. Τόνισε πως είναι άδικο η Ισπανία και η Ιταλία να αντιμετωπίζουν επιτόκια 6% στα κρατικά ομόλογα που δημοπρατούν, την ώρα που το επιτόκιο στα διετή ομόλογα της Γερμανίας που διατέθηκαν στις αγορές έφθασε το 0,07%.
Στις συνομιλίες του πριν από τη Σύνοδο Κορυφής με τον Ισπανό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι, ο Ολάντ αύξησε επίσης την πίεση στην ΕΚΤ και κάλεσε να δοθούν φθηνότερες πιστώσεις στις τράπεζες της ευρωζώνης.
Όλα πήραν παράταση για τον Ιούνιο. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπέι, πάντως δε φαίνεται και πολύ αισιόδοξος ότι το χάσμα θα έχει γεφυρωθεί σε ένα μήνα, όταν οι 27 θα επιστρέψουν στις Βρυξέλλες. Ο βαν Ρόμπεϊ προέβλεψε ότι ο συμβιβασμός των αντιθέτων απόψεων για τα ευρωομόλογα «θα χρειαστεί χρόνο».
Το ευρωομόλογο δεν είναι το μοναδικό πεδίο σύγκρουσης Μέρκελ-Ολάντ. Σταθερά, το Βερολίνο δεν πείθεται από την ιδέα η ΕΕ να μειώσει την πίεση που ασκείται στην Ισπανία και την Ελλάδα δίνοντάς τους περισσότερο χρόνο για να επιτύχουν τους στόχους που έχουν τεθεί για τα ελλείμματά τους. Προτιμά την δημοσιονομική πειθαρχία.
Γαλλικές πηγές αντέτειναν ότι το Δημοσιονομικό Σύμφωνο θα μπει στον πάγο «έως ότου να υπάρξουν επαρκή εργαλεία ανάπτυξης στην ΕΕ», όπως ένας «οδικός χάρτης» για τα ευρωομόλογα και ένας φόρος στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές–που η Γερμανία υποστηρίζει, αλλά συναντά τη σφοδρή αντίσταση της Βρετανίας.
Άλλο ένα διαπραγματευτικό χαρτί είναι η προεδρία του Eurogroup. Ο Σόιμπλε θεωρείται φαβορί για την αντικατάσταση του Γιούνκερ, όμως πηγές της γαλλικής κυβέρνησης έχουν πει ότι θα έπρεπε να εγκαταλείψει τη θέση του ως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας για να συμφωνήσουν στον διορισμό του.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ελλάς-Γαλλία… συμμαχία! – Ολάντ: Κανένα σχέδιο για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ