Μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα το Λονδίνο, η “Δράση για την Ένοπλη Βια” έχει καταγράψει τα συμβόλαια που υπέγραψε τα τελευταία 14 χρόνια το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας για όπλα που η αμερικανική κυβέρνηση έριξε στη λεγόμενη “μάχη κατά της τρομοκρατίας”, χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα για το σε ποιού τα χέρια τελικώς κατέληξαν.
“Τα ευρήματά μας προκαλούν ανησυχία για τη διαφάνεια αλλά και την αξιοπιστία των συμβολαίων που υπέγραψε το αμερικανικό υπουργείο” λέει ο Ίεν Όβερτον, ο επικεφαλής των ερευνών της βρετανικής ΜΚΟ, κατά την ανακοίνωση της δημοσιοποίησης της έρευνας.
Το αμερικανικό Πεντάγωνο, φέρεται μάλιστα να έχει καταγράψει μόλις το 3% του 1,5 εκατομμυρίου όπλων που έχει στείλει σε Ιράκ και Αφγανιστάν “αλλά ακόμα γνωρίζουμε ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει ότι δεν γνωρίζει που κατάληξαν πολλά από τα όπλα” συμπληρώνει ο Όβερτον.
The Pentagon as “state-building arms dealer” in Iraq & how its missions conflicted. https://t.co/NHfxtT61Og
— Sumita Pahwa (@SumitaPahwa) 24 Αυγούστου 2016
Μια ομάδα ερευνητών της ΜΚΟ πέρασε σχεδόν ένα χρόνο εξετάζοντας κάθε συμβόλαιο που δόθηκε στη δημοσιότητα από το Πεντάγωνο μεταξύ 11 Σεπτεβρίου του 2001 και 10 Σεπτεβρίου του 2015. Αυτό που ανακάλυψε η συγκεκριμένη ομάδα είναι ότι έχουν υπογραφεί συμβόλαια αξίας 40 δισεκατομμυρίων ευρώ για ελαφρά όπλα, όμως έχουν πληρωθεί μόλις τα μισά σε εργολάβους. Αυτό καθώς από τα 412 συμβόλαια τα 137 ή το 33% περιείχαν λάθη και αποκλίσεις.
Το 65% των εν λόγω συμβολαίων συγκεντρώνονταν σε 10 εταιρείες, σύμφωνα με τους ίδιους ερευνητές. Οι κορυφαίοι πέντε ήταν οι: Alliant Techsystems – που πλέον έχει χωριστεί σε OrbitalATK και Vista Outdoor – αλλά και οι DRS Technologies, BAE Systems Inc., Knight’s Armament Co και General Dynamics.
Στο Ιράκ έχουν σταλεί 949,582 όπλα, ενώ στο Αφγανιστάν 503,328. Παρόλα αυτά στ δημοσιοποιημένα έγγραφα του υπουργείου Άμυνας υπήρχαν μόλις 19.602 δηλαδή κάτι περισσότερο από το 1% του συνόλου. Όταν οι ερευνητές πίεσαν το υπουργείο, τότε εκείνο εμφάνισε μια νέα λίστα με 719,414 όπλα…
Οι αριθμοί “λένε την ιστορία δύο πολέμων που δεν πήγαν όπως είχαν σχεδιαστεί” γράφει ο CJ Chivers, στο περιοδικό New York Times, σχολιάζοντας τους αριθμούς που παρουσιάζονται στην έκθεση.
Ο απόστρατος του Πολεμικού Ναυτικού και συγγραφέας συμπληρώνει μάλιστα μερικά από τα κομμάτια του παζλ, τονίζοντας ότι οι ερευνητές δεν έχουν την πλήρη εικόνα καθώς δεν μετρούν τους εκτοξευτές χειροβομβίδων αλλά και τα αντιαρματικά που έχει παραχωρήσει το Πεντάγωνο. “Τα στοιχεία δεν δίνουν καμία εικόνα μιας εκπληκτικά επικίνδυνης πτυχής της παροχής όπλων πεζικού από το Πεντάγωνο στις τοπικές δυνάμεις: Όπως την ευρεία διανομή αντιαρματικών όπλων, μεταξύ των οποίων και RPG-7” γράφει ο Chivers.
Μετά την πρώτη εβδομάδα καθενός από τους δύο πολέμους, κάθε όπλο στο παιδία της μάχης ήταν είτε αμερικανικό είτε συμμαχικό “κάτι που καθιστά την τακτική αυτή του Πενταγώνου να οπλίζει τις δυνάμεις ασφαλείας του Αφγανιστάν και του Ιρακ τουλάχιστον αινιγματική” γράφει ο ίδιος. Και συμπληρώνει “Γιατί χρειάζονταν αντιαρματικά όταν δεν είχαν απέναντί τους άρματα; Όλοι αυτοί οι πύραυλοι μυστηριωδώς καταλήγουν να εκτοξεύονται κατά των αμερικανών κομβόι και περιπολιών σε κάθε πόλεμο.”