O Δημοκρατικός γερουσιαστής Ρόμπερτ Μπερντ, ο γερουσιαστής με τη μακροβιότερη θητεία στην ιστορία του Κογκρέσου, πέθανε σε ηλικία 92 ετών συμπληρώνοντας σχεδόν έξι δεκαετίες στο Καπιτώλιο και πάνω από μισόν αιώνα στη Γερουσία!
Η ιστορία του θυμίζει κλασικό δράμα του Χόλιγουντ: ορφανός από ενός έτους, μεγαλωμένος σε πάμφτωχη οικογένεια ανθρακωρύχων, κατάφερε να φτάσει στα υψηλότερα αξιώματα. Αν και ορκισμένος «hillbilly»- κάτι σαν «βλάχος», συνώνυμο του άξεστου επαρχιώτη στην αμερικανική αργκόέγινε δεκτός στα πολυτελέστερα σαλόνια. Και, το κυριότερο, αν και ξεκίνησε την καριέρα του ως φανατικός ρατσιστής, μέλος της διαβόητης Κου Κλουξ Κλαν, ο Μπερντ πραγματοποίησε μέσα σε μισόν αιώνα μια εντυπωσιακή πολιτική μεταβολή, υποστηρίζοντας μάλιστα με πάθος την υποψηφιότητα του Μπαράκ Ομπάμα για την προεδρία το 2008.
Εξελέγη πρώτη φορά στη Βουλή των Αντιπροσώπων το 1953. Για τους εκλογείς του, τους ψηφοφόρους της Δυτικής Βιρτζίνια, ήταν ένας θρύλος. Χάρη στους πολυετείς αγώνες του αλλά και στο πυκνό πλέγμα συμμαχιών και γνωριμιών του ο Μπερντ εξασφάλισε τη ριζική αύξηση των ομοσπονδιακών κονδυλίων προς την Πολιτεία του, μια από τις φτωχότερες των ΗΠΑ, ιδίως όταν ο ίδιος ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων.
Αφησε επίσης ιστορία όταν το 2003, σχεδόν μόνος σε ολόκληρη την υποταγμένη στη φιλοπόλεμη ρητορεία και στα ψέματα της κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους Γερουσία, αντιτάχθηκε στην εισβολή στο Ιράκ στηλιτεύοντας «την τρομακτική, δυσοίωνη σιωπή» των συναδέλφων του μπροστά στον νέο πόλεμο.
Το στίγμα της νεανικής συμμετοχής στην ΚΚΚ δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Σε κάθε ευκαιρία ο ίδιος έκανε λόγο για «το μεγαλύτερο λάθος στη ζωή του». Πάντως ανήκε στην ομάδα των «συντηρητικών» Δημοκρατικών γερουσιαστών και μάλιστα αποπειράθηκε, χωρίς επιτυχία, να μπλοκάρει τον ιστορικό Νόμο περί Πολιτικών Δικαιωμάτων (Civil Rights Αct) του Λίντον Τζόνσον το 1964- τον νόμο που κατήργησε στην πράξη τις φυλετικές διακρίσεις, έναν αιώνα μετά τον Εμφύλιο και την κατάργηση της δουλείας.
Ο θάνατός του πάντως δημιουργεί προσωρινό πονοκέφαλο στους Δημοκρατικούς, που χάνουν μια ακόμη κρίσιμη ψήφο στη Γερουσία, εν όψει και της κρίσιμης ψηφοφορίας για τις τραπεζικές μεταρρυθμίσεις. Ναι μεν ο Μπερντ θα αντικατασταθεί σύντομα, αλλά όχι αρκετά σύντομα ώστε ο Δημοκρατικός αντικαταστάτης του να συμμετάσχει στην επικείμενη ψηφοφορία.