καταστροφή που προκλήθηκε από το ναυάγιο του τάνκερ Erika το 1999 στη Βρετάνη και επιβεβαίωσε την ισχύ μιας νομικής έννοιας, η οποία θα έχει επιπτώσεις σε ολόκληρη την πετρελαϊκή βιομηχανία.
Η Total είχε κριθεί το 2008 υπεύθυνη για την τεράστια πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε όταν το Erika, ένα πεπαλαιωμένο δεξαμενόπλοιο που είχε ναυλώσει, κόπηκε στη μέση και βυθίστηκε ανοικτά των ακτών της Βρετάνης, αφήνοντας να διαρρεύσουν 20.000 τόνοι αργού πετρελαίου.
Η πετρελαιοκηλίδα μόλυνε τις ακτές σε μήκος 400 χιλιομέτρων, σκοτώνοντας χιλιάδες πουλιά και θαλάσσια ζώα.
Ως προς το μέρος της ποινικής ευθύνης, το εφετείο επικύρωσε τις ποινές που επιβλήθηκαν πρωτοδίκως :75.000 ευρώ για τους Αντόνιο Πολάρα και Τζουζέπε Σαβαρέζε, διαχειριστή και πλοιοκτήτη του Erika αντιστοίχως και 375.000 ευρώ για τις εταιρείες RINA και Total.
Η σημερινή απόφαση επικυρώνει τη νομική έννοια σύμφωνα με την οποία η περιβαλλοντική βλάβη θεωρείται βλάβη για την οποία οι υπεύθυνοι οφείλουν να καταβάλουν αποζημίωση με τον ίδιο τρόπο που γίνεται με άλλες μορφές οικονομικής βλάβης προς ιδιώτες ή εταιρείες.
Η Total κατέθεσε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης του 2008, με την οποία η εταιρεία καταδικάσθηκε σε καταβολή αποζημίωσης ύψους 192 εκατομμυρίων ευρώ σε περιβαλλοντικές οργανώσεις, τοπικές αρχές και άλλους φορείς που ενεπλάκησαν στον καθαρισμό των περιοχών που ρυπάνθηκαν.
Το επιχείρημα της Total ήταν ότι δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για τις παραλείψεις ιταλικής ναυτιλιακής εταιρείας πιστοποίησης που έδωσε στο Erika καθαρό πιστοποιητικό καταλληλότητας.