Όταν μάλιστα είναι και εμφύλιος, τότε ο άνθρωπος βγάζει το σκοτεινότερο του “εγώ”, γίνεται κτήνος. Οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, με το πλούσιο έργο τους σε κάθε περιοχή του κόσμου που φλέγεται, σε κάθε περιοχή που μικρά παιδιά πεθαίνουν από σφαίρες και μένουν ανάπηρα από νάρκες, βρίσκονται εκεί να βοηθήσουν, να παράσχουν γνώσεις, να δώσουν ανθρωπιά.
Πριν λίγο καιρό βρέθηκαν στη αιματοβαμμένη Συρία. Και δεν έμειναν μόνο στη Δαμασκό, αλλά προχώρησαν παραμέσα. Βρέθηκαν σε πόλεις που καθημερινά θρηνούν νεκρούς, από σφαίρες των αδερφών τους… Όπως για παράδειγμα στην πόλη Ιντλίμπ. Εκεί που το προσωπικό των νοσοκομείων δεν μπορεί να χειρουργήσει τους τραυματίες. Εκεί που οι γιατροί δεν μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους επειδή τα αντίποινα θα είναι σκληρά. Στο νοσοκομείο της Ιντλίμπ, παρέχουν μόνο πρώτες βοήθειες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ www.iatropedia.com